Książka Zygmunta Tobora (...) w zdecydowany sposób przełamuje panujący w nauce polskiej paradygmat rozważań o wykładni. Recenzowana praca stawia śmiałe tezy kwestionujące zasadnicze ujęcia panujące w polskiej teorii prawa (zdominowanej przez spór pomiędzy tzw. klaryfikacyjną, a derywacyjną koncepcją wykładni) i pokazuje tradycyjnie rozważane problemy w nowym świetle. (...) Po raz pierwszy w literaturze polskiej przeprowadza szczegółową analizę pojęcia intencji prawodawcy. (...) W sposób nowatorski ujęty został stosunek wykładni językowej do wykładni celowościowej i trafnie wskazany konieczny element odwoływania się do celu w każdym procesie wykładni. Niewątpliwą zaletą publikacji jest także to, że odwołuje się ona przede wszystkim do literatury amerykańskiej, stosunkowo mało w Polsce znanej. Autor odwołuje się również do bardzo bogatego orzecznictwa sądów polskich. Wykaz wykorzystanego orzecznictwa obejmuje kilkaset pozycji. Monografia Zygmunta Tobora jest oryginalnym dziełem, wnoszącym nowe tezy do toczącej się w literaturze polskiej i światowej dyskusji na temat wykładni prawa. Okoliczność, że niektóre z tych tez są kontrowersyjne, jest zaletą, a nie wadą książki. Jestem przekonany, że publikacja wywoła ożywioną dyskusję, a jej tezy będą przedmiotem polemik. Uważam także, że opracowanie Zygmunta Tobora ma znaczny walor praktyczny i zapewne będzie szeroko wykorzystywane przez orzecznictwo sądowe i dogmatykę prawa. Prof. dr hab. Tomasz Gizbert-Studnicki.