Mam wrażenie jakby nieco zmienił się język i sposób narracji w tej księdze. Samo wprowadzenie informuje nas o tym, że autor będzie chciał opowiedzieć streszczenie historii.

Księga skupia się mniej na "ultra ambitnych" przekazach od boga, a bardziej na opowiedzeniu fragmentu "historii dziejów". Nie obyło się oczywiście bez przekazu przewijającego się tysiąc razy w każdej księdze, sprowadzającego się w skrócie do "Robicie jak ja chcę - pomagam, robicie inaczej - nie pomagam". Dalej się zastanawiam jak te ludy mogły ogarnąć te "niesamowite" metafory, których podobno pełne są te księgi skoro trzeba jak debilom w kółko tłumaczyć to samo.

Ocena +1 za, póki co mojego ulubionego bohatera biblii, Razis'a zwanego ojcem żydów, który pojawił się na chwilę i można powiedzieć, że z dupy tylko po to, żeby przy próbie jego pojmania postanowił sam się zabić więc "skierował miecz przeciwko sobie samemu", ale chybił ciosu, a potem postanowił "mężnie zeskoczyć na żołnierzy", ale ci się szybko cofnęli i spadł na "środek pustego miejsca". Co za debil - dawno się tak nie uśmiałem przy książce.

Mam wrażenie jakby nieco zmienił się język i sposób narracji w tej księdze. Samo wprowadzenie informuje nas o tym, że autor będzie chciał opowiedzieć streszczenie historii.

Księga skupia się mniej na "ultra ambitnych" przekazach od boga, a bardziej na opowiedzeniu fragmentu "historii dziejów". Nie obyło się oczywiście bez przekazu przewijającego się tysiąc razy w każdej...