Że też trzeba o tym pisać książki!
I to w dzisiejszych czasach, czasach, gdy, jak Nowosielski (nie bez celowego przerysowania — kreskę miał zawsze mocną) pisał:

,,Wystarczy ukończyć szkołę stopnia pierwszego, by dowiedzieć się niewiarygodnych rzeczy o naturze rzeczywistości empirycznej. Wszyscy, którzy ją ukończyli, powinni wierzyć w życie wieczne. Dlaczego? Bo to nam właśnie głosi współczesna nauka. Nieustannie mówi o nierealności rzeczywistości, jej tajemniczości, jej wielu aspektach.''

Książka walczy z XIX-wiecznymi mitami, które powinny nie wyjść poza tamten wiek, a okazuje się, że bardzo dobrze czują się sto lat po dwóch przeogromnych rewolucjach w fizyce (i ponad sto lat po Piusie X).

I może by były już martwe, gdyby nie to, że rewolucje te posłużyły technice, a w konsekwencji mamonie.

Że też trzeba o tym pisać książki!
I to w dzisiejszych czasach, czasach, gdy, jak Nowosielski (nie bez celowego przerysowania — kreskę miał zawsze mocną) pisał:

,,Wystarczy ukończyć szkołę stopnia pierwszego, by dowiedzieć się niewiarygodnych rzeczy o naturze rzeczywistości empirycznej. Wszyscy, którzy ją ukończyli, powinni wierzyć w życie wieczne. Dlaczego? Bo to nam...

Porządny przegląd wypowiedzi Ojców Kościoła, wpływowych teologów, świętych i duchownych w czasach od starożytności do renesansu na tematy związane z relacją wiary i nauki. Autor rozprawia się z popularnymi mitami dot. średniowiecznej wiary w płaską Ziemię, dosłownej interpretacji Pisma Świętego i ignorancji ludzi Kościoła w sprawach nauki, podając cytaty z pism powstałych w tamtych czasach. O ile współczesne dorabianie czarnego PR średniowieczu jest dla osób zainteresowanych dość oczywistym faktem (który książka skutecznie obnaża),o tyle zaskoczyła mnie np. powszechność poglądu o matematyczności świata u wczesnochrześcijańskich pisarzy, albo fakt umieszczenia na portalu katedry w Chartres postaci Pitagorasa, Euklidesa czy Ptolemeusza. Kościół Katolicki nie jest monolitem i różne osoby w różnych czasach miały do nauki różne podejścia, ale książka pokazuje dość jasno, że (przynajmniej w opisywanym okresie) główny nurt intelektualny w Kościele szanował i respektował ustalenia przyrodników, a nawet miał w nie istotny wkład.

Porządny przegląd wypowiedzi Ojców Kościoła, wpływowych teologów, świętych i duchownych w czasach od starożytności do renesansu na tematy związane z relacją wiary i nauki. Autor rozprawia się z popularnymi mitami dot. średniowiecznej wiary w płaską Ziemię, dosłownej interpretacji Pisma Świętego i ignorancji ludzi Kościoła w sprawach nauki, podając cytaty z pism powstałych w...