Jak dla mnie kobieta może założyć miniówę i kusą bluzeczkę i tak ubrana flirtować sobie z mężczyznami. Byle mężczyzna wiedział, że nie oznacza nie; odmowa nie jest częścią jakieś gry. Nie to nieprzekraczalna granica.
Z drugiej strony ludzie popadają w paranoję. Swego czasu policja w Stanach Zjednoczonych aresztowała 6 - latka, bo dotykał koleżankę w intymne miejsce. Komuś wydawało się, że już mali chłopcy mają "te" sprawy w głowie. Nic innego tylko czekać aż przypadkowe otarcie się o ramię kobiety również zostanie uznane za molestowanie.

Jak dla mnie kobieta może założyć miniówę i kusą bluzeczkę i tak ubrana flirtować sobie z mężczyznami. Byle mężczyzna wiedział, że nie oznacza nie; odmowa nie jest częścią jakieś gry. Nie to nieprzekraczalna granica.
Z drugiej strony ludzie popadają w paranoję. Swego czasu policja w Stanach Zjednoczonych aresztowała 6 - latka, bo dotykał koleżankę w intymne miejsce. Komuś...

"Nie mylmy ww. rzeczy ze zwykłą próbą zaistnienia i zrobienia komuś na złość, tudzież wykończenia go społecznie." - - pisząc takie rzeczy stajesz po stronie gwałcicieli. Dokładnie takich argumentów używają media w Stanach żeby bagatelizować zeznania kobiet oskarżających o gwałt czy molestowanie silniejszych czy wyżej postawionych od siebie mężczyzn. Także gratuluję. Ludzie uciszający ofiary są prawie tak dużym problemem jak sami zbrodniarze.

"Poszłabym jeszcze dalej: moim zdaniem wiele z tych pań jest bardzo wyzwolonych i niejednokrotnie może nawet same prowokują molestowanie." - od takiego argumentu już tylko krok do "po co zakładała krótką spódniczkę, jest sama sobie winna". Jak udowodnili twórcy wystawy "What they were wearing" ubiór nie ma z tym nic wspólnego.

"Nie mylmy ww. rzeczy ze zwykłą próbą zaistnienia i zrobienia komuś na złość, tudzież wykończenia go społecznie." - - pisząc takie rzeczy stajesz po stronie gwałcicieli. Dokładnie takich argumentów używają media w Stanach żeby bagatelizować zeznania kobiet oskarżających o gwałt czy molestowanie silniejszych czy wyżej postawionych od siebie mężczyzn. Także gratuluję. Ludzie...

Zacytowałam części Twojej wypowiedzi nie dlatego, że czytam je jako wyjęte z kontekstu. Czytam całość Twojej wypowiedzi i rozumiem Twoje intencje, tylko zwyczajnie nie zgadzam się z tym, co napisałaś. Te fragmenty, które zacytowałam uderzyły mnie najbardziej, jako najczęściej powtarzane i krzywdzące klisze stosowane przy przypadkach przemocy seksualnej. Przykro mi, ale uważam, że niezależnie od kontekstu Twojej wypowiedzi, to sformułowania w stylu "niektóre panie są wyzwolone i być może same prowokują molestowanie" nie powinny się tam znaleźć, bo nie tylko obnażają ignorancję, ale też zwyczajnie są krzywdzące.

Zacytowałam części Twojej wypowiedzi nie dlatego, że czytam je jako wyjęte z kontekstu. Czytam całość Twojej wypowiedzi i rozumiem Twoje intencje, tylko zwyczajnie nie zgadzam się z tym, co napisałaś. Te fragmenty, które zacytowałam uderzyły mnie najbardziej, jako najczęściej powtarzane i krzywdzące klisze stosowane przy przypadkach przemocy seksualnej. Przykro mi, ale...

W Polsce nie zdarzały/nie zdarzają się przypadki medialnego linczu? Skąd taki wniosek? Jestem w stanie z pamięci podać kilkanaście (co najmniej!) spraw, które przeczą temu twierdzeniu. Chyba chciałeś powiedzieć, że u nas nikt jeszcze nie przyjrzał się temu zagadnieniu z szerszej perspektywy i wciąż poczytujemy je za pojedyncze przypadki.

W Polsce nie zdarzały/nie zdarzają się przypadki medialnego linczu? Skąd taki wniosek? Jestem w stanie z pamięci podać kilkanaście (co najmniej!) spraw, które przeczą temu twierdzeniu. Chyba chciałeś powiedzieć, że u nas nikt jeszcze nie przyjrzał się temu zagadnieniu z szerszej perspektywy i wciąż poczytujemy je za pojedyncze przypadki.

Jeśli weźmiemy pod uwagę dzieciaki, które nie radzą sobie z presją rówieśniczą, to z pewnością będzie można trochę tego naliczyć. Jestem jednak przekonany, że nie ma to takiej skali, ani wymiaru jak w stanach. Publicystyka mnie nie interesuje (a nawet jeśli tam zajrzę, to sa tam same przypadki, które potwierdzają moją hipotezę - lincz w naszych realiach jest jedynie formą reklamy, a nie eliminacją społeczna, jak to ma miejsce na zachodzie). U nas nie ma pariasów, są jedynie "kontrowersyjni", którzy przyciągają uwagę - przez jednych krytykowani, a przez innych nobilitowani. Nie słyszałem, żeby ktoś u ans stracił pracę i pozycję społeczną (aczkolwiek przyznaję, że może to wynikać z tego, że "nie słucham").

Jeśli chcesz mnie uświadomić w tym temacie, to z chęcią przeczytam o przypadkach, które przytoczysz.

Jeśli weźmiemy pod uwagę dzieciaki, które nie radzą sobie z presją rówieśniczą, to z pewnością będzie można trochę tego naliczyć. Jestem jednak przekonany, że nie ma to takiej skali, ani wymiaru jak w stanach. Publicystyka mnie nie interesuje (a nawet jeśli tam zajrzę, to sa tam same przypadki, które potwierdzają moją hipotezę - lincz w naszych realiach jest jedynie formą...

Daleka jestem od uświadamiania kogolwiek w czymkolwiek. Przedstawiam jedynie swój punkt widzenia, choć w tym przypadku nie wiem, czy jest w tym sens, skoro "nie słuchasz" (w domyśle nie jesteś zainteresowany tą tematyką).

No ale spróbuję:

Tak, dzieciaków, którzy nie radzą sobie z presją też miałam na myśli, pisząc swój powyższy post. Zgadzam się, że skala problemu ani wymiar nie jest porównywalny z USA (zresztą i porównywalny być nie może z wiadomych powodów). Problem jednak jest (przynajmniej się o nim tu i ówdzie słyszy), więc nie warto go bagatelizować.

Publicystyki (domyślam się, że masz na myśli specyficznie rozumianą autokreację) nie brałam w ogóle pod uwagę, bo szczerze mówiąc, nie przyszła mi ona na myśl.

Raczej chodziło mi o przykłady medianego linczu na zwykłych ludziach podejrzewanych (z naciskiem na to słowo) słusznie lub nie o popełnienie przestępstwa (molestowanie seksualne, gwałt, afery gospodarcze, zabójstwa). Reakcję mediów, mediów społecznościowych, które na starcie wydają wyrok z etykietką: winien, rozpoczynając tym samym nagonkę na podejrzewanego, jego rodzinę, przyjaciół, znajomych (nagonkę, która niejednokrotnie przenosi się ze świata wirtualnego w świat rzeczywisty). Wpływ tych nagonek na życie poszczególnych osób jest niejednokrotnie trudny do ustalenia (media rzadko poświęcają uwagę osobom przez siebie pokrzywdzonym), echo tego pokrzywdzenia wypływa dopiero w momencie, gdy ofiara decyduje się wystąpić na drogę sądową.

Daleka jestem od uświadamiania kogolwiek w czymkolwiek. Przedstawiam jedynie swój punkt widzenia, choć w tym przypadku nie wiem, czy jest w tym sens, skoro "nie słuchasz" (w domyśle nie jesteś zainteresowany tą tematyką).

No ale spróbuję:

Tak, dzieciaków, którzy nie radzą sobie z presją też miałam na myśli, pisząc swój powyższy post. Zgadzam się, że skala problemu ani...

Tylko że ze względu na swoją naturę nie powinniśmy tutaj rozpatrywać przypadków związanych z mediami (telewizja, gazety), ponieważ one mają inną naturę niż te, o których pisze Atwood czy Ronson.
Chodzi wyłącznie o przypadki linczu, a więc dokonane przez tzw. "Kowalskiego", który jedyne czym dysponuje to swoim kontem na FB czy Tweeteerze.

Media (gazety, telewizja) mają inny wymiar i, chociaż nie przeczę, że mogą powodować (i powodują) przypadki nagonki, to jest ona spersonalizowana - wymierzona przez konkretną gazetę, stację (podmiot prawny) w konkretnego człowieka. W powyższych przypadkach mamy grupę niezależnych osób, które liczą się w tysiącach, a które nie mają zdolności prawnej.

Tylko że ze względu na swoją naturę nie powinniśmy tutaj rozpatrywać przypadków związanych z mediami (telewizja, gazety), ponieważ one mają inną naturę niż te, o których pisze Atwood czy Ronson.
Chodzi wyłącznie o przypadki linczu, a więc dokonane przez tzw. "Kowalskiego", który jedyne czym dysponuje to swoim kontem na FB czy Tweeteerze.

Media (gazety, telewizja) mają...

Nie zawsze nagonka mediów jest spersonalizowana, czasem informacje medialne, że się tak wyrażę, są furtką otwierającą drogę mediom społecznościowym, czyli - jak to określiłeś - tzw. Kowalskim. Weźmy pod uwagę choćby taki nieodległy w czasie przykład: niewyjaśniona śmierć Polki w Egipcie - wiosna 2017. Media w tym przypadku podkręcały jedynie temat, nie wskazując nikogo konkretnego, to właśnie "Kowalscy" z detektywistycznym zacięciem na własną rękę próbowali rozwiązać tę sprawę, przy okazji ferując wyroki na prawo i lewo. Z tego, co pamiętam, to agresja nad jedną z wytypowanych przez "Kowalskich" ofiar przeniosła się ze świata wirtualnego do rzeczywistości. Oczywiście bez udziału prasy, telewizji sytuacja ta nie miałaby miejsca, więc w Polsce trudno rozpatrywać te przypadki osobno.

Nie zawsze nagonka mediów jest spersonalizowana, czasem informacje medialne, że się tak wyrażę, są furtką otwierającą drogę mediom społecznościowym, czyli - jak to określiłeś - tzw. Kowalskim. Weźmy pod uwagę choćby taki nieodległy w czasie przykład: niewyjaśniona śmierć Polki w Egipcie - wiosna 2017. Media w tym przypadku podkręcały jedynie temat, nie wskazując nikogo...

Skoro taka sytuacja miała miejsce, to rzeczywiście dobry przykład.

Skoro taka sytuacja miała miejsce, to rzeczywiście dobry przykład.

Co za bzdura. To, o czym piszesz, to głosy garstki kobiet, które niestety najgłośniej przebijają się do mediów. Feminizm XXI wieku to Chimamanda Ngozi Adichi, Rebecca Solnit, Emma Watson, kobiety, które otrzymały tytuł Człowieka Roku New York Timesa. W tym co mówią nie ma agresji ani hipokryzji. Wystarczy się wsłuchać i wyjrzeć dalej.

Co za bzdura. To, o czym piszesz, to głosy garstki kobiet, które niestety najgłośniej przebijają się do mediów. Feminizm XXI wieku to Chimamanda Ngozi Adichi, Rebecca Solnit, Emma Watson, kobiety, które otrzymały tytuł Człowieka Roku New York Timesa. W tym co mówią nie ma agresji ani hipokryzji. Wystarczy się wsłuchać i wyjrzeć dalej.

Ok, tylko pytanie, kogo lepiej widać i kogo słychać wyraźniej? Ten artykuł potwierdza, że Atwood podpadła akurat TYM feministkom, a nie tym, które wymieniasz.

Dlaczego powstał w ogóle ten problem? Bo kilka zakażonych ekstremistycznym feminizmem kobiet (o nich właśnie piszę) wywęszyło wroga ideowego.

Czysty totalitaryzm wewnątrz pewnej idei.

Piszesz, że wystarczy rozejrzeć się dalej. Ok, ale mnie feminizm mało interesuje. Już tak mam. Podnoszę jednak wzrok znad klawiatury, gdy słyszę o takich wyskokach.

Ok, tylko pytanie, kogo lepiej widać i kogo słychać wyraźniej? Ten artykuł potwierdza, że Atwood podpadła akurat TYM feministkom, a nie tym, które wymieniasz.

Dlaczego powstał w ogóle ten problem? Bo kilka zakażonych ekstremistycznym feminizmem kobiet (o nich właśnie piszę) wywęszyło wroga ideowego.

Czysty totalitaryzm wewnątrz pewnej idei.

Piszesz, że wystarczy...

Jeśli mnie jakiś temat nie interesuje i głośno przyznaję się do ignorancji w danym temacie, to po prostu nie zabieram głosu. Nie na każdy temat trzeba się wypowiadać ;)

Jeśli mnie jakiś temat nie interesuje i głośno przyznaję się do ignorancji w danym temacie, to po prostu nie zabieram głosu. Nie na każdy temat trzeba się wypowiadać ;)

Nie, nie tak. Jeśli mnie interesuje Atwood (a interesuje) i jest atakowana przez jakąś ekstremę, to się wypowiadam. Nie muszę mieć doktoratu z gender studies, by móc się wypowiedzieć.

Chociaż masz rację w jednym - marzę o czasach, gdy na jakiś temat zabieraliby tylko fachowcy, bo dziś pod dajmy na to artykułem o neurochirurgii wypowiadają się Janusze, którzy ledwie dostateczny mieli z przyrody.

Tak czy siak pozdrawiam.

Nie, nie tak. Jeśli mnie interesuje Atwood (a interesuje) i jest atakowana przez jakąś ekstremę, to się wypowiadam. Nie muszę mieć doktoratu z gender studies, by móc się wypowiedzieć.

Chociaż masz rację w jednym - marzę o czasach, gdy na jakiś temat zabieraliby tylko fachowcy, bo dziś pod dajmy na to artykułem o neurochirurgii wypowiadają się Janusze, którzy ledwie...

Polowanie z Madsem Mikkelsenem, za który to film dostał Złotą Palmę w Cannes. Rewelacyjna kreacja, choć ogólnie film trochę wymęczyłam. Nie lubię takiej tematyki, obejrzałam tylko dla MM.

Polowanie z Madsem Mikkelsenem, za który to film dostał Złotą Palmę w Cannes. Rewelacyjna kreacja, choć ogólnie film trochę wymęczyłam. Nie lubię takiej tematyki, obejrzałam tylko dla MM.

Tak, MM świetnie zagrał, film momentami naciągany, ale ogólnie nieźle oddaje problematykę, którą poruszyła Atwood.

Tak, MM świetnie zagrał, film momentami naciągany, ale ogólnie nieźle oddaje problematykę, którą poruszyła Atwood.

Co do Polańskiego - niektórzy w jego obronię opowiadają jednak rzeczy całkiem rozsądne, np. że istnieje coś takiego jak przedawnienie. W Polsce nawet zabójstwo się przedawnia (po 30 latach). Jako obywatel polski patrzę na sprawę innego obywatela polskiego, czyli Polańskiego, przez pryzmat polskiego prawa, a nie anglosaskiego, które traktuje przestępstwa seksualne tak, jak w Polsce traktowane są zbrodnie przeciwko ludzkości, czyli bez przedawnienia. Purytańska surowość systemu anglosaskiego nie podoba mi się tak samo, jak drakońskie kary cielesne szariatu - jedno i drugie trąci średniowieczem.

Co do Polańskiego - niektórzy w jego obronię opowiadają jednak rzeczy całkiem rozsądne, np. że istnieje coś takiego jak przedawnienie. W Polsce nawet zabójstwo się przedawnia (po 30 latach). Jako obywatel polski patrzę na sprawę innego obywatela polskiego, czyli Polańskiego, przez pryzmat polskiego prawa, a nie anglosaskiego, które traktuje przestępstwa seksualne tak, jak w...

@Bogdan
"Jako obywatel polski patrzę na sprawę innego obywatela polskiego, czyli Polańskiego, przez pryzmat polskiego prawa, a nie anglosaskiego"

Trochę słaba argumentacja. Przestępstwo na terenie innego kraju i na obywatelce innego kraju. To tak, jakby taki obywatel Iraku czy Afganistanu przyjechał do Polski, zgwałcił tu "niewierną" Polkę, a potem się tłumaczył "no chwila, ale u nas tak można".

@Bogdan
"Jako obywatel polski patrzę na sprawę innego obywatela polskiego, czyli Polańskiego, przez pryzmat polskiego prawa, a nie anglosaskiego"

Trochę słaba argumentacja. Przestępstwo na terenie innego kraju i na obywatelce innego kraju. To tak, jakby taki obywatel Iraku czy Afganistanu przyjechał do Polski, zgwałcił tu "niewierną" Polkę, a potem się tłumaczył "no...

Oczywiście, że w danym czasie i miejscu obowiązuje określone prawo i nie ma lepszej opcji niż je respektować. Mimo wszystko byłoby mi trochę przykro, gdyby mojemu rodakowi obcięto rękę za kradzież sklepową w Iranie. Tobie nie byłoby?

Oczywiście, że w danym czasie i miejscu obowiązuje określone prawo i nie ma lepszej opcji niż je respektować. Mimo wszystko byłoby mi trochę przykro, gdyby mojemu rodakowi obcięto rękę za kradzież sklepową w Iranie. Tobie nie byłoby?

Pewnie, ale zakładałabym, że znał ryzyko i albo uznał grę za wartą świeczki, albo jest zwyczajnie głupi. Tak czy siak, na pewno zdawał sobie sprawę z tego, że popełnia przestępstwo i jest zagrożony karą. A że wybrał takie miejsce jego popełnienia... Peszek. Co kraj to obyczaj. To działa w dwie strony.

Pewnie, ale zakładałabym, że znał ryzyko i albo uznał grę za wartą świeczki, albo jest zwyczajnie głupi. Tak czy siak, na pewno zdawał sobie sprawę z tego, że popełnia przestępstwo i jest zagrożony karą. A że wybrał takie miejsce jego popełnienia... Peszek. Co kraj to obyczaj. To działa w dwie strony.