Oj warto😊
Zatem życzę Ci co najmniej 100 lat - w pełnym zdrowiu - oczywiście

Oj warto😊
Zatem życzę Ci co najmniej 100 lat - w pełnym zdrowiu - oczywiście

Chyba wkradł ci się błąd. To bliżej pięciocyfrowy wynik.

Chyba wkradł ci się błąd. To bliżej pięciocyfrowy wynik.

Tak, jasne, pięciocyfrowy ;)

Tak, jasne, pięciocyfrowy ;)

Zostaje w takim razie emerytura, podobno dobry czas na czytanie. O ile oczywiście oczy zdrowe i mózg chłonny. Wbrew pozorom mając rodzinę, nie czyta się wcale mało. Dojdą ci przecież książki dla dzieci. Ja w ten sposób odkurzyłam wiele książek z własnego dzieciństwa, a dodatkowo poznałam sporo nowości literatury dziecięcej i młodzieżowej. Tak że nie ma się co martwić na zapas.
Pozdrawiam

Zostaje w takim razie emerytura, podobno dobry czas na czytanie. O ile oczywiście oczy zdrowe i mózg chłonny. Wbrew pozorom mając rodzinę, nie czyta się wcale mało. Dojdą ci przecież książki dla dzieci. Ja w ten sposób odkurzyłam wiele książek z własnego dzieciństwa, a dodatkowo poznałam sporo nowości literatury dziecięcej i młodzieżowej. Tak że nie ma się co martwić na...

W mojej rodzinie raczej nie ma problemów ze wzrokiem i pamięcią, mój pradziadek czytał prawie całe życie, więc raczej tym się nie martwię :) Również pozdrawiam.

W mojej rodzinie raczej nie ma problemów ze wzrokiem i pamięcią, mój pradziadek czytał prawie całe życie, więc raczej tym się nie martwię :) Również pozdrawiam.

Jestem za każdą powolnością! Ale trudno w takiej kwestii generalizować. Wielu ludzi czyta w życiu tylko jedną książkę wciąż od nowa a często nieuważnie. A co jeśli są też ludzie, którzy czytają mnóstwo, a mimo to ze zrozumieniem...? Poza tym co dla jednych "szybko', dla drugich może być "wolno". No i zdecydowanie nie wszystko zostało napisane do delektowania się - językiem, obrazami. Myślę, że tzw. literatura gatunkowa niekoniecznie przeznaczona jest do wolnego czytania. A właśnie ją większość ludzi czyta przede wszystkim dla przyjemności... W ogóle nie dla przyjemności czyta się chyba tylko literaturę fachową i..lektury?

Jestem za każdą powolnością! Ale trudno w takiej kwestii generalizować. Wielu ludzi czyta w życiu tylko jedną książkę wciąż od nowa a często nieuważnie. A co jeśli są też ludzie, którzy czytają mnóstwo, a mimo to ze zrozumieniem...? Poza tym co dla jednych "szybko', dla drugich może być "wolno". No i zdecydowanie nie wszystko zostało napisane do delektowania się - językiem,...

Ja jestem za powolnością rozumianą jako uważność:) A bycie uważnym nie oznacza czytania w ślimaczym tempie! Ale, by - tak jak mówisz - czytać ze zrozumieniem, a nie tylko "odfajkowywać" kolejne książki. Literatura fachowa to inny gatunek, ale tu właśnie uważność i refleksja zdecydowanie się przydają :) Choć można ją czytać z przyjemnością. Najlepiej, by tak było!

Co do lektur, myślę, że wszystko sprowadza się do przymusu. Obowiązek często odbiera przyjemność. Znam jednak ludzi, którzy z własnej woli sięgnęli po latach po lektury szkolne i nagle jednak im się spodobały.

Ja jestem za powolnością rozumianą jako uważność:) A bycie uważnym nie oznacza czytania w ślimaczym tempie! Ale, by - tak jak mówisz - czytać ze zrozumieniem, a nie tylko "odfajkowywać" kolejne książki. Literatura fachowa to inny gatunek, ale tu właśnie uważność i refleksja zdecydowanie się przydają :) Choć można ją czytać z przyjemnością. Najlepiej, by tak było!

Co do...

Nie należy też zapominać, że książki mają różną objętość. Można machnąć w miesiącu osiem cienkich lekturek, pochwalić się ilością, a kto inny w tym czasie będzie brnął przez jedno opasłe tomiszcze. :)

Nie należy też zapominać, że książki mają różną objętość. Można machnąć w miesiącu osiem cienkich lekturek, pochwalić się ilością, a kto inny w tym czasie będzie brnął przez jedno opasłe tomiszcze. :)

Można też brnąć miesiąc przez cienką broszurkę - powiedzmy pracę Jerzego Kmity lub Kanta, albo machnąć osiem czytadeł po 400 stron. Czyż świat nie jest piękny, dając nam tyle możliwości? ;)

Można też brnąć miesiąc przez cienką broszurkę - powiedzmy pracę Jerzego Kmity lub Kanta, albo machnąć osiem czytadeł po 400 stron. Czyż świat nie jest piękny, dając nam tyle możliwości? ;)

Ja uwielbiam klasykę. Dla wielu takie książki trącą myszką, ale czy te, które teraz czytamy za 100 lat nie będą dla kogoś przestarzałe? :) To coś wspaniałego poznawać dawny język, zwyczaje, poglądy i konwenanse. Zresztą niektórzy pisarze są ponadczasowi, ich styl wciąż jest aktualny i wnosi wiele wartości do współczesnego konsumpcyjnego życia :)

Ja uwielbiam klasykę. Dla wielu takie książki trącą myszką, ale czy te, które teraz czytamy za 100 lat nie będą dla kogoś przestarzałe? :) To coś wspaniałego poznawać dawny język, zwyczaje, poglądy i konwenanse. Zresztą niektórzy pisarze są ponadczasowi, ich styl wciąż jest aktualny i wnosi wiele wartości do współczesnego konsumpcyjnego życia :)

Ale pobawić się można😉

Ale pobawić się można😉

Przypominam sobie jakiś cytat z filmu Woody Allena:
- Żyje się po to, by odpowiedzieć sobie na kilka pytań. Zostały mi jeszcze dwa...

Zgadzam się z Tobą całkowicie, że zawsze lepiej mieć więcej do przeczytania, niż nie mieć już po co żyć. ;)

Przypominam sobie jakiś cytat z filmu Woody Allena:
- Żyje się po to, by odpowiedzieć sobie na kilka pytań. Zostały mi jeszcze dwa...

Zgadzam się z Tobą całkowicie, że zawsze lepiej mieć więcej do przeczytania, niż nie mieć już po co żyć. ;)

Nie ważna jest ilość tylko jakość. I tu cytuję z "Poranka kojota":

– Synku, przeczytałem tysiąc pięćset książek, jak postępować z ludźmi. Kiedy ty dłubałeś w nosie i zjadałeś swoje gile, ja skakałem jak żabka po głowach takich jak ty frajerów na sam szczyt. Jestem skazany na sukces. A ty, śmieciu?
– W moim życiu przeczytałem dwie książki...
– Doprawdy? Co to było? „Poczytaj mi, mamo”?
– Jedna z nich to „Ojciec chrzestny”. Gdybyś ją przeczytał, to wiedziałbyś, że pieniądze to nie wszystko, że nie zdradza się przyjaciół i nie dmucha ich żon. Ale, niestety, napchałeś sobie głowę jakimiś pierdołami o żabach i teraz na siłę próbujesz zainteresować tym innych. ....Nie, Krzysiu?

Nie ważna jest ilość tylko jakość. I tu cytuję z "Poranka kojota":

– Synku, przeczytałem tysiąc pięćset książek, jak postępować z ludźmi. Kiedy ty dłubałeś w nosie i zjadałeś swoje gile, ja skakałem jak żabka po głowach takich jak ty frajerów na sam szczyt. Jestem skazany na sukces. A ty, śmieciu?
– W moim życiu przeczytałem dwie książki...
– Doprawdy? Co to było?...