Kiedy świat ogarnia chaos, są dwie opcje.
Pierwsza z nich zakłada pojawienie się bohatera - samozwańczego lub nie - który nie tyle zaprowadzi początek, co da ludziom sens życia. Popatrzy na każdego z nich z osobna, wskaże dokładnie jego i powie: Ej ty, tak, ty, łap się za łopatę. A ty tam, w kraciastej koszuli, pomóż mu!
Bohater taki może stać się przywódcą sprawiedliwych lub tyranem i depostą, zależnie od nastroju.

Jeżeli jakimś cudem mechanizm świata nie zadziała, świat Umiera. Umiera przez duże U.
Wszystko powoli traci sens. Domy, chociaż wciąż spojone cementem, rozpadają się i nikną. Odchodzą wspomnienia, wyrywając z serc i dusz lwie części osobowości, zostawiając ból.
Milkną głosy i śmiech.
I tak, powoli, świat Umiera.

Kiedy świat ogarnia chaos, są dwie opcje.
Pierwsza z nich zakłada pojawienie się bohatera - samozwańczego lub nie - który nie tyle zaprowadzi początek, co da ludziom sens życia. Popatrzy na każdego z nich z osobna, wskaże dokładnie jego i powie: Ej ty, tak, ty, łap się za łopatę. A ty tam, w kraciastej koszuli, pomóż mu!
Bohater taki może stać się przywódcą sprawiedliwych...

Świat już ogarnął chaos! Mass media, wścibscy reporterzy, gracze komputerowi, ludzie uzależnieni od własnych telefonów, dzieci wolące oglądać kreskówki od zabaw na trzepaku. Czy to nie jest chaos? Czy chaosem nie jest dzisiejsza młodzież? Paląca, pijąca, chwaląca się tym w internecie? Czy chaosem nie jest opisywanie swego życia na blogach, portalach społecznościowych? Czy chaosem nie jest spędzenie czasu w sieci zamiast z własną rodziną? Czy chaosem nie jest wypowiadanie kolejnych wojen, konfliktów, mimo tak dobrze znanych światu rezultatów takich starć? Czy chaosem nie jest przechodzenie obojętnie obok cierpiącego? Czy chaosem nie jest brak pracy na Polskim rynku? Czy chaosem nie jest moda na odchudzanie budując jednocześnie co raz większe sieci fast-food'ów? Czy chaosem nie jest kupowanie drogich, rasowych psów by za miesiąc oddać je do schroniska? Czy chaosem nie są ludzie?
Chaos nas otacza, czy tego chcemy czy nie! W obecnych czasach nie widuje się już dzieci na osiedli grających w klasy czy piłkę. Widać natomiast zakazy porozwieszane na każdym kroku, podejrzanych ludzi, pedofilię, gender, homoseksualizm, transwestytów! JEDEN WIELKI CHAOS! Chaos na ulicach! Chaos w kościele! Chaos w polityce! Chaos w systemie nauczania! Chaos w systemie zdrowotnym! Chaos! Chaos! Chaos! W tym chaosie natomiast my, kolejne pokolenie dokładające jedynie kolejne cegiełki do tego chaotycznego muru zwanego światem...

Świat już ogarnął chaos! Mass media, wścibscy reporterzy, gracze komputerowi, ludzie uzależnieni od własnych telefonów, dzieci wolące oglądać kreskówki od zabaw na trzepaku. Czy to nie jest chaos? Czy chaosem nie jest dzisiejsza młodzież? Paląca, pijąca, chwaląca się tym w internecie? Czy chaosem nie jest opisywanie swego życia na blogach, portalach społecznościowych? Czy...

Dwa dni temu na ziemie spadła olbrzymia asteroida. Zniszczyła wszystko co spotkała na swojej drodze w odległości kilkunastu kilometrów. Od tego czasu nic nie jest już jak dawniej. Siedzę na ławce w parku-jednym z niewielu zniszczonych miejsc i obserwuje ludzi. Żal mi jest tych wszystkich osób, które nie otrzymują znaku życia od swoich bliskich. Trudno jest to sobie wyobrazić. Twoja mama, tata, siostra, brat, ukochany, czy ktokolwiek inny wychodzi rano do sklepu i nie wraca. To koszmar przez który przechodzi teraz wiele rodzin. O ile mają z kim go przeżywać. Ja osobiście nie mam nikogo bliskiego na świecie. Zostałam sama jak palec i nie martwię się już tym całym rozgardiaszem. Nie mam się o kogo martwić. Siedzę tutaj już od paru godzin i z moich wniosków wynika, że co drugi człowiek przechodzący obok mnie biegnie lub truchta przerażony co rusz oglądając się za siebie. Przypomina to trochę chorobę psychiczną, kiedy zdaje się sobie sprawę, że nigdy nie jest się do końca bezpiecznym. Przecież w każdej chwili może się nam coś stać. Jak nie przybycie kolejnej asteroidy niszczącej wszystko co napotka na swojej drodze, to wypadek samochodowy, zamach na jakiś budynek, napad na bank. Zdarzyć może się dosłownie wszystko. Czasami zastanawiam się czy nasze codzienne życie nie przypomina trochę wielkiego chaosu. Każdego dnia mamy na głowie wiele spraw, które burzą nam codzienny spokój. Więc asteroida, która przybyła na naszą planetę nie jest tak do końca przerażającym doświadczeniem w naszym życiu. Jednak fakt, że ludzie od dwóch dni nie mają gdzie mieszkać, spod gruzów wydobywa się coraz więcej ofiar, a jeżeli cudem odnajdzie się żywego człowieka, jest tak przeraźliwie ranny, że nie da się już go uratować, jest do tego stopnia przerażający, że każdy człowiek, który przeżył ten chaos bez względu na wszystko ma ochotę przenieść się na inny świat, do lepszego, nowego życia, gdzie żadna asteroida nie będzie mącić im spokoju i szczęśliwego bytu.

Dwa dni temu na ziemie spadła olbrzymia asteroida. Zniszczyła wszystko co spotkała na swojej drodze w odległości kilkunastu kilometrów. Od tego czasu nic nie jest już jak dawniej. Siedzę na ławce w parku-jednym z niewielu zniszczonych miejsc i obserwuje ludzi. Żal mi jest tych wszystkich osób, które nie otrzymują znaku życia od swoich bliskich. Trudno jest to sobie...

W czerwcu 2015 roku wybuchła wojna, jakiej świat dotąd nie widział. Wojna totalna.
Jej przebiegł także różnił się od przebiegu poprzednich wojen. Prezydenci, premierzy, przywódcy i całe czoło rządzące we wszystkich krajach na świecie zostali otruci w nieznany sposób. Wszyscy obywatele zostali pozostawieni sami sobie, bez żadnej obrony i bez żadnych informacji ze świata. Co jakiś czas docierały do ludzi pogłoski, w które strach było wierzyć. Pewnym było jedno: trwała wojna. Nikt nie wiedział tylko, kto ją rozpoczął. Kilka dni po obwieszczeniu informacji o wojnie, telewizja przestała nadawać, potem przyszedł kres radia. Komórki, komputery, sygnalizacja świetlna, nawet zwykłe ładowarki – zamarły. Ludzie wynosili produkty ze sklepów w wielkich kartonach, nie płacąc za nie.
Po tygodniu od wybuchu chaosu na wszystkich odbiornikach telewizyjnych wyświetlił się wielki biały napis SAVIORS na czarnym tle. Męski głos oznajmił nadejście nowej ery w życiu człowieka – ery wolności. Twierdził że jest członkiem grupy terrorystycznej, jej jedynym celem było wyswobodzenie ludzkości z okowów, które ludzie wykuli sobie sami. Zapewnił, że nie pragnie władzy nad nowo powstałym kontynentem wolnych ludzi.
Jego ostatnie słowa długo brzmiały w głowach wszystkich ludzi na świecie: Zwracam Wam wolność, kochani.

Rok później każdy kraj posiadał swój własny, stabilny rząd. Wszystko było jak przed wojną.

W czerwcu 2015 roku wybuchła wojna, jakiej świat dotąd nie widział. Wojna totalna.
Jej przebiegł także różnił się od przebiegu poprzednich wojen. Prezydenci, premierzy, przywódcy i całe czoło rządzące we wszystkich krajach na świecie zostali otruci w nieznany sposób. Wszyscy obywatele zostali pozostawieni sami sobie, bez żadnej obrony i bez żadnych informacji ze świata. Co...

Ludzie oszaleli. Świat ogarnął całkowity nieład. Wszystko jest spowite grubą warstwą chaosu. Każdy człowiek się boi. Czuje się jakby był w niebezpieczeństwie. Broni się, choć nikt go nie atakuje. Wszyscy stali się drapieżnikami. Ulicami płyną rzeki krwi. Psychika wariuje. Tutaj, nawet doktorzy są chorzy. Potrzeba kogoś kto nad tym zapanuje. Kogoś, kto powstrzyma chaos. Wprowadzi ład. Ludzie nie śpią, umierają. Przyczyna? Epidemia. Dziwne owady, które gryzą. Zmieniają zachowania, charaktery. Wszędzie panuje schizofrenia. Leku brak. Nawet słońce traci siły i nie chce już wschodzić. Z dnia na dzień wszechświat ogarnia ciemność. Nie ma już życia.

Ludzie oszaleli. Świat ogarnął całkowity nieład. Wszystko jest spowite grubą warstwą chaosu. Każdy człowiek się boi. Czuje się jakby był w niebezpieczeństwie. Broni się, choć nikt go nie atakuje. Wszyscy stali się drapieżnikami. Ulicami płyną rzeki krwi. Psychika wariuje. Tutaj, nawet doktorzy są chorzy. Potrzeba kogoś kto nad tym zapanuje. Kogoś, kto powstrzyma chaos....

Na świecie panuje totalny chaos. Wszystko jest zniszczone, począwszy od Burj Khalifa w Dubaju, Statuy Wolności w Nowym Jorku, Wierzy Eiffla w Paryżu po najmniejsze domy mieszkalne, biura, sklepy, elektrownie jądrowe czy atomowe... Gdzie nie spojrzeć można zauważyć szkielety. Wszędzie jest ogień i dym, który zasłania niebo. Mimo ognia panuje przenikliwe zimno. W wyniku wszechobecnego chaosu pola przestały przynosić plony, zaczęły umierać zwierzęta, wybuchają liczne wojny domowe, panuje głód i zaraza. Morza, rzeki i jeziora zostały zakażone. Warstwa ozonowa ulega destrukcji. Ludzie mieszkają w podziemnych tunelach, z dala od niebezpiecznego świata, który ich otacza. Nie wiedzą ile zdołają jeszcze przeżyć, nie są pewni niczego.

Na świecie panuje totalny chaos. Wszystko jest zniszczone, począwszy od Burj Khalifa w Dubaju, Statuy Wolności w Nowym Jorku, Wierzy Eiffla w Paryżu po najmniejsze domy mieszkalne, biura, sklepy, elektrownie jądrowe czy atomowe... Gdzie nie spojrzeć można zauważyć szkielety. Wszędzie jest ogień i dym, który zasłania niebo. Mimo ognia panuje przenikliwe zimno. W wyniku...

Gdy świat pogrąży się w chaosie, długo nie pożyjemy. Zwierzęta, w tym także ludzie, nie potrafią życ bez harmonii. Wszystko jest ze sobą powiązane, lecz gdy tylko choćby najmniejszy szczegół ulegnie zmianie każdy stanie się sobie obcy. Nie będzie coś takiego jak zrozumienie, zaufanie. Odezwą się w ludziach instynkty, które przez tyle tysięcy lat czyhały ukryte w najgłębszej części umysłu. Terroryzm zawładnie światem, doprowadzi to do III wojny światowej.
Również zmieni się klimat. Wschody i zachody nie będą już tak regularne jak dziś. Nastąpi Armagedon pogodowy, po długich suszach nastąpią ulewne deszcze i powodzie. Roslinnośc nie będzie miała szans rosnąc. Spowoduje to głód , szanse na przeżycie zwierząt i ludzi będą coraz mniejsze, aż w końcu będziemy skazani na kanibalizm. Rozwiną się przez to nowe choroby. Wyginiemy.
Ziemia opustoszeje. Dopiero za kilkaset milionów lat, gdy wszystko się zregeneruje, życie znowu powoli będzie się rozwijac i pojawi się szansa na rozwinięcie nowej cywilizacji.

Gdy świat pogrąży się w chaosie, długo nie pożyjemy. Zwierzęta, w tym także ludzie, nie potrafią życ bez harmonii. Wszystko jest ze sobą powiązane, lecz gdy tylko choćby najmniejszy szczegół ulegnie zmianie każdy stanie się sobie obcy. Nie będzie coś takiego jak zrozumienie, zaufanie. Odezwą się w ludziach instynkty, które przez tyle tysięcy lat czyhały ukryte w...

Zbłąkana kula zabiła Anę. Nie pamiętam kiedy, ale mam wrażenie że to mogło być wczoraj. Zresztą dni liczą ci którzy mają jeszcze wiarę. A dla mnie nie ma już nic, bo moja Ana odeszła. Słońce od dawna nie przebija się przez dym i spaliny. Tak jakby niebo zawsze było czarne i brudne. Nawet już nie umiem wierzyć w Słońce, a przecież widziałem je na własne oczy, codziennie. Wolałbym zginąć... a może?... to nie takie trudne? Tak.. Rewolwer, przy tamtym człowieku! On rzucił się pod pociąg. Miał przy sobie broń..Muszę ją odnaneźć. Skończyć to wszystko, nie mam już siły.
- Tato, tato! Wstań zdobyłem trochę jedzenia. Tato, co z tobą? Wstań! -krzyknął mały może dziesięcioletni chłopak potrząsając zwiniętym w kłębek człowiekim. -Mówiłem ci że się uda! -krzyknął uradowany.
Mężczyzna powoli podniósł się z ziemi i rozejrzał nieobecnym wzrokiem.
- O Boże, Dawid to ty!
-No jasne że to ja, nie było mnie tylko kilka godzin.
-Ale mam wrażenie że nie było cię całe wieki...szepnął i przytulił chłopaka.
-Co by było gdybyś się nie zjawił - pomyślał - Muszę być silniejszy, nie mogę tak tracić rozumu,muszę żyć...dla niego. A ja chcałem się zabić.Zapomniałem. Ana by mi tego nie wybaczyła.Ana nawet nie wiesz jak za tobą tęsknię. Moja Ana..

Zbłąkana kula zabiła Anę. Nie pamiętam kiedy, ale mam wrażenie że to mogło być wczoraj. Zresztą dni liczą ci którzy mają jeszcze wiarę. A dla mnie nie ma już nic, bo moja Ana odeszła. Słońce od dawna nie przebija się przez dym i spaliny. Tak jakby niebo zawsze było czarne i brudne. Nawet już nie umiem wierzyć w Słońce, a przecież widziałem je na własne oczy, codziennie....

Świat pogrążył się w całkowitej ciemności. Nie chodzi o to, że brakuje słońca, czy elektryczności. W otchłani pogrążyły się ludzkie umysły. Zburzył się normalny porządek świata. Praw nie wyznaczały już państwa ani żadne administracje. Oto człowiek stał się wolny. Całkowicie wolny. Jedyne zasady wyznacza sumienie i rozsądek. Każdy może mieć broń, narkotyki i czego sobie zapragnie. Wszyscy dążą do zaspokojenia swojego egoizmu.
Ale, czy wolność dla wszystkich nie oznacza ograniczenia dla niektórych? Oto mężczyzna gwałci kobietę, bo on jest wolny. Ale, czy ona jest wolna nie godząc się na taki stan rzeczy?
Gdy świat pogrąży się w chaosie. Świat zostanie podzielony na zło i mniejsze zło. Oto dobro będzie czymś rzadkim i niewiarygodnie dziwnym. Ludzie sami siebie zniszczą i będzie koniec. Ale, czy koniec nie oznacza początku?

Świat pogrążył się w całkowitej ciemności. Nie chodzi o to, że brakuje słońca, czy elektryczności. W otchłani pogrążyły się ludzkie umysły. Zburzył się normalny porządek świata. Praw nie wyznaczały już państwa ani żadne administracje. Oto człowiek stał się wolny. Całkowicie wolny. Jedyne zasady wyznacza sumienie i rozsądek. Każdy może mieć broń, narkotyki i czego sobie...