Każda rana się zagoi, kwestia czasu, niemniej jednak blizna pozostaje na zawsze. Niekiedy blizny potrafią być duże, mogą bardzo boleć i szpecić. Zdarza się również, że jej naruszenie ponownie wywołuje ból. Dla każdej osoby, każda rana i każda blizna są elementem indywidualnym. Ja na swoim sercu noszę jedną bliznę, która boli i z pewnością zostanie na zawsze....

Każda rana się zagoi, kwestia czasu, niemniej jednak blizna pozostaje na zawsze. Niekiedy blizny potrafią być duże, mogą bardzo boleć i szpecić. Zdarza się również, że jej naruszenie ponownie wywołuje ból. Dla każdej osoby, każda rana i każda blizna są elementem indywidualnym. Ja na swoim sercu noszę jedną bliznę, która boli i z pewnością zostanie na zawsze....

Wszystkie rany się goją a po wielu zostają blizny. Te nie muszą już boleć, bo są po to, byśmy pamiętali. Jak oznaka zdobytej, kolejnej sprawności. Pamięć nie stoi w poprzek temu, aby pogodzić z zaistniałym przykrym faktem, że spotkało nas coś złego. Należy się z tym pogodzić, nie rozpamiętywać, ale ja na przykład po prostu pamiętam. Niektórzy ludzie się nie zmieniają i nie warto zapominać im ich "zasług". Tak jak dziecko gdy się oparzy to pamięta już, czemu nie należy dotykać ognia ręką. To jest nauka, a blizny to zakładka w książce życia.

Wszystkie rany się goją poza tymi, w których lubimy grzebać.

Wszystkie rany się goją a po wielu zostają blizny. Te nie muszą już boleć, bo są po to, byśmy pamiętali. Jak oznaka zdobytej, kolejnej sprawności. Pamięć nie stoi w poprzek temu, aby pogodzić z zaistniałym przykrym faktem, że spotkało nas coś złego. Należy się z tym pogodzić, nie rozpamiętywać, ale ja na przykład po prostu pamiętam. Niektórzy ludzie się nie zmieniają i nie...

W moim 27-letnim życiu nie wydarzyło się nic tragicznego, co miałoby na mnie destrukcyjny wpływ. Każda kolejna porażka tylko mnie wzmacniała. Szczerze, to byłam wielokrotnie w szoku, że tak łatwo podnoszę się i idę dalej. Staram się żyć teraźniejszością, każdy kolejny dzień to szansa na przeżycie czegoś miłego. Nie warto rozmyślać nad mroczną przeszłością, której już nie jesteśmy w stanie zmienić. Byli ludzie w naszym życiu, którzy odeszli, byli też tacy, których my opuściliśmy. Każdy ma coś na sumieniu. Ja również. Raniono mnie, ale ja również raniłam. Nie naprawię wszystkich swoich błędów, mogę jednak w przyszłości popełniać ich mniej.

Czas goi rany - brzmi to banalnie, ale to prawda. Zawsze, kiedy cierpiałam, powtarzałam sobie, że po prostu potrzebuję czasu i nic więcej.

W moim 27-letnim życiu nie wydarzyło się nic tragicznego, co miałoby na mnie destrukcyjny wpływ. Każda kolejna porażka tylko mnie wzmacniała. Szczerze, to byłam wielokrotnie w szoku, że tak łatwo podnoszę się i idę dalej. Staram się żyć teraźniejszością, każdy kolejny dzień to szansa na przeżycie czegoś miłego. Nie warto rozmyślać nad mroczną przeszłością, której już nie...

Uważam że rany pozostają na zawsze ale po prostu z biegiem czasu przyzwyczajasz się do tej rany przez co już tak nie boli. I myślę że większość ludzi ma taką ranę np. po stracie kogoś bliskiego i ja niestety mam kilka takich ran.

Uważam że rany pozostają na zawsze ale po prostu z biegiem czasu przyzwyczajasz się do tej rany przez co już tak nie boli. I myślę że większość ludzi ma taką ranę np. po stracie kogoś bliskiego i ja niestety mam kilka takich ran.

Najlepszym sposobem na zagojenie się rany będzie odizolowanie od czynników, które tę ranę spowodowały. Czasami będzie to izolacja od toksycznych ludzi, którzy nas ranią i przez których pęka nam serce.

Najlepszym sposobem na zagojenie się rany będzie odizolowanie od czynników, które tę ranę spowodowały. Czasami będzie to izolacja od toksycznych ludzi, którzy nas ranią i przez których pęka nam serce.

Rany się goją, praktycznie każda, trzeba tylko zaaplikować lekarstwo o nazwie "Przebaczenie".
Gdy stosujemy ten lek z głębi serca, wiedząc, że większość z nas kieruje się dwoma największymi siłami świata czyli miłością i strachem, jesteśmy zdolni do zrozumienia.
Zrozumienie daje nam odpowiedź na pytanie "dlaczego?".
Co więcej, zrozumienie uświadamia nam, że więcej nas łączy, niż dzieli, że strach i ciosy zadane pod jego wpływem można powstrzymać wyciągając rękę na zgodę, albo przynajmniej powstrzymując się od odpłacania tym samym.
Po zastosowaniu "Przebaczenia" pojawia się coś takiego jak współczucie, a ono z kolei uświadamia nam, słabość osoby raniącej i siłę ranionej.
Rzadko bowiem zdarza się, aby ranił ktoś, kto czuje się bezpieczny, kochany, pełnowartościowy, potrzebny i w pełni akceptujący siebie.

"Przebaczenie" płynie z wewnątrz, jest efektem wolnej woli i zależy od ilości prawdziwej miłości danego człowieka, miłości która jest wieczna, bezwarunkowa i potrafi uleczyć każdą, nawet największą ranę.
Miłości, która jako jedyna jest silniejsza niż śmierć.

Jednakże nie każdy potrafi umiejętnie używać tego specyfiku, do tego potrzebna jest dojrzałość duszy, rozwinięta empatia i pewnego rodzaju szlachetność, ale to wszystko można nabyć z czasem.

Rany się goją, praktycznie każda, trzeba tylko zaaplikować lekarstwo o nazwie "Przebaczenie".
Gdy stosujemy ten lek z głębi serca, wiedząc, że większość z nas kieruje się dwoma największymi siłami świata czyli miłością i strachem, jesteśmy zdolni do zrozumienia.
Zrozumienie daje nam odpowiedź na pytanie "dlaczego?".
Co więcej, zrozumienie uświadamia nam, że więcej nas...

Jestem zdania, że to nie rany dzielą się na dwa rodzaje (takie, które się zabliźniają oraz takie, które nie), a ludzie i ich psychika i podejście do bólu. Niestety wszystkiego nie da się zapomnieć, zaakceptować... Ja w cierpieniu żyję od chwili śmierci mojego Ojca, który teraz byłby mi z pewnością najlepszym przyjacielem. Niestety jest to strata, która zaważyła na całym moim dotychczasowym życiu i z pewnością dlatego tak ciężko jest iść dalej. Wszystko w moim domu przypomina mi chwile lepsze, które spędzaliśmy razem i gorsze, kiedy go zawiodłam. Myślę, że to taka rana, która zostanie ze mną do mojej własnej śmierci i która się nie zabliźni. Niestety, nie podzielam powielających się opinii, że pewne rzeczy przemijają i można zwyczajnie pójść dalej. Może gdyby faktycznie tak się dało już dawno przestałabym rozpamiętywać?

Jestem zdania, że to nie rany dzielą się na dwa rodzaje (takie, które się zabliźniają oraz takie, które nie), a ludzie i ich psychika i podejście do bólu. Niestety wszystkiego nie da się zapomnieć, zaakceptować... Ja w cierpieniu żyję od chwili śmierci mojego Ojca, który teraz byłby mi z pewnością najlepszym przyjacielem. Niestety jest to strata, która zaważyła na całym...

Zdecydowanie nie wszystkie rany się goją. Po niektórych zostają blizny, a one są oznaką, że życie nas nie oszczędzało. Pokazują, że nie poddaliśmy się tak łatwo.
Rana na ręce lub innej części ciała może z biegiem czasu się zagoić, lecz ta na sercu pozostaje na bardzo długo. Nie od dziś wiadomo, że słowa ranią bardziej niż czyny. To one powodują nasz smutek, lęk, brak zaufania czy złość. Słowa mają ogromną moc.
Może dlatego tak wielu ludzi poddaje się i nie angażuje się w związki tak jak na początku, z powodu braku zaufania i lęku przed kolejną stratą. Nasze serce nie pokocha pierwszej lepszej osoby z ulicy.
Musi to być ktoś przy kim zabije jak nigdy wcześniej. A jeśli ta osoba nas odrzuci, rana po jej stracie może pozostać już na zawsze...

Zdecydowanie nie wszystkie rany się goją. Po niektórych zostają blizny, a one są oznaką, że życie nas nie oszczędzało. Pokazują, że nie poddaliśmy się tak łatwo.
Rana na ręce lub innej części ciała może z biegiem czasu się zagoić, lecz ta na sercu pozostaje na bardzo długo. Nie od dziś wiadomo, że słowa ranią bardziej niż czyny. To one powodują nasz smutek, lęk, brak...

Nie zawsze wszystkie rany się goją. Czas może przyzwyczaić do bólu,można przykre wydarzenia gdzieś zepchnąć na dno podświadomości,ale nieraz przyjdzie chwila,kiedy cierpi się ze zdwojoną siłą. Sama wiem jak to jest bo zostałam bardzo okrutnie potraktowana przez człowieka na którym mi zależało i przez inne osoby. Nawet teraz kiedy zostałam przez niego tak potraktowana to i tak odzywa się tęsknota za nim. To temat bolesny,bo uważam,że sprawa powinna być wyjaśniona między nami a w paradę weszło jeszcze kilka osób. Dlatego zostałam ze zranionym sercem.

Nie zawsze wszystkie rany się goją. Czas może przyzwyczaić do bólu,można przykre wydarzenia gdzieś zepchnąć na dno podświadomości,ale nieraz przyjdzie chwila,kiedy cierpi się ze zdwojoną siłą. Sama wiem jak to jest bo zostałam bardzo okrutnie potraktowana przez człowieka na którym mi zależało i przez inne osoby. Nawet teraz kiedy zostałam przez niego tak potraktowana to i...

Rana. To taka dokuczliwa boleść, która czasami otwiera się i kapie gdzieś w sercu. Powolnie się zrasta, ropieje i się sączy, a później znowu się otwiera przy pierwszej lepszej okazji. Rana. To nie jest tylko powierzchowne draśnięcie, będące wynikiem otarcia naskórka. To wyrwa mająca warstwy. Głębsze. Płytsze. Rana ma słowa klucze. Kod do samozapłonu. Rana zawsze pali i piecze. Skwierczy z gorąca, jak świniak obracający się na ruszcie. Każdy z nas ma rany, które zadało nam życie. Rana jest jak pieprzyk - masz go i już, pojawia się i nie znika ot tak. Można go usunąć, ale w miejscu pieprzyka już na zawsze pozostanie blizna będąca bolesnym wspomnieniem.

Rana. To taka dokuczliwa boleść, która czasami otwiera się i kapie gdzieś w sercu. Powolnie się zrasta, ropieje i się sączy, a później znowu się otwiera przy pierwszej lepszej okazji. Rana. To nie jest tylko powierzchowne draśnięcie, będące wynikiem otarcia naskórka. To wyrwa mająca warstwy. Głębsze. Płytsze. Rana ma słowa klucze. Kod do samozapłonu. Rana zawsze pali i...