Do mnie bardzo przemawia autentyczność postaci. Wszystko jest takie normalne, swojskie, bliskie memu sercu. Doceniam szczerość i prostotę obyczajowych powieści. Poruszane w nich wątki są takie jak w prawdziwym życiu. Nie ma w nich udziwnień. Bohaterki często są ze sobą na dobre i na złe. Tak jak w normalnym świecie raz się wspierają a innym razem dochodzi do spięcia. Kłótnie nadają odrobiny pikanterii i pokazują, że nie wszystko musi iść gładko. Zwracam uwagę zarówno na charaktery bohaterek powieści jak i na ich wspólne przechodzenie przez kryzysy. Zagłębiam się w tym jak radzą sobie z problemami, jakich ścieżek w życiu szukają, co jest dla nich najważniejsze. Czasem udaje mi się odnaleźć coś dla siebie - złotą radę lub wskazówkę na przyszłość. Myślę, że z każdej wartościowej książki da się coś wynieść. Trzeba tylko umieć to znaleźć.

Do mnie bardzo przemawia autentyczność postaci. Wszystko jest takie normalne, swojskie, bliskie memu sercu. Doceniam szczerość i prostotę obyczajowych powieści. Poruszane w nich wątki są takie jak w prawdziwym życiu. Nie ma w nich udziwnień. Bohaterki często są ze sobą na dobre i na złe. Tak jak w normalnym świecie raz się wspierają a innym razem dochodzi do spięcia....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Uwielbiam powieści obyczajowe. Jakiś czas temu miałam okazję przeczytać "Wielkie Kłamstewka" Liane Moriarty. Mamy tam kilka wspaniałych bohaterek - każda inna. W powieściach obyczajowych nie szukam niesnasek i nieporozumień między kobietami. Bardzo lubię czytać o ich sile, o przyjaźni i o wzajemnym wspieraniu się. Prawdziwa przyjaźń nie jest przypadkiem, bo przecież sami wybieramy sobie przyjaciół. Lubię czytać o prawdziwych kobietach, nieidealnych, które mają swoje wady i zalety, lubię poznawać ich słabe i mocne strony. Uwielbiam czytać o uczuciach, a któż inny opisze je lepiej niż druga kobieta? W powieściach obyczajowych musi być zawsze ta bardziej lekkomyślna kobieta, i jej przyjaciółka, która trzyma ją przy ziemi i nie pozwala odfrunąć zbyt wysoko. Przecież w książce jak w życiu, nie zawsze nam wszystko wychodzi i nie każdą tajemnicą i wątpliwościami możemy podzielić się z chłopakiem/mężem. Nikt inny nie zrozumie nas tak jak nasza przyjaciółka, która już po naszym niestarannym ubiorze i braku tuszu na rzęsach, potrafi stwierdzić " hej! Co się dzieje!?". Oczywiście spięcia również się zdarzają, czasami na papierze jest przelana masa emocji, możemy wgłębić się w tą nić nieporozumienia, czytając wiemy kto jest fair a kto tylko tą dobrą postawę udaje. Właśnie o tym lubię czytać, o prawdziwości, przecież czytelnik od razu wyłapuje wszelkie niedoskonałości, przesłodzenia. Lubię powieści obyczajowe za to, że łatwiej można utożsamić się z bohaterką i poruszają nas znane nam problemy...

Uwielbiam powieści obyczajowe. Jakiś czas temu miałam okazję przeczytać "Wielkie Kłamstewka" Liane Moriarty. Mamy tam kilka wspaniałych bohaterek - każda inna. W powieściach obyczajowych nie szukam niesnasek i nieporozumień między kobietami. Bardzo lubię czytać o ich sile, o przyjaźni i o wzajemnym wspieraniu się. Prawdziwa przyjaźń nie jest przypadkiem, bo przecież sami...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Szukam różnic i podobieństw między bohaterkami. Muszą mieć jakąś wspólną nutę, ale powinny być inne by dawać wiele emocji. Chciałabym czytając o ich przyjaźni i przygodach móc: śmiać się z głupot jednej, martwić o słabości drugiej, denerwować na bezmyślność trzeciej, cenić siłę czwartej i płakać nad tragediami piątej.
Jeżeli bohaterki w książce są przyjaciółkami to przede wszystkim lubię, gdy mimo różnić, wspierają się mimo wszystko - ale nie robią tego w nudny i przesłodzony sposób. Rozmawiają ze sobą, walczą o szczęście przyjaciółki, karcą ją jeśli robi głupoty. Uwielbiam szczerość.

Szukam różnic i podobieństw między bohaterkami. Muszą mieć jakąś wspólną nutę, ale powinny być inne by dawać wiele emocji. Chciałabym czytając o ich przyjaźni i przygodach móc: śmiać się z głupot jednej, martwić o słabości drugiej, denerwować na bezmyślność trzeciej, cenić siłę czwartej i płakać nad tragediami piątej.
Jeżeli bohaterki w książce są przyjaciółkami to przede...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Każda kobieta jest jak płatek śniegu – nie ma dwóch takich samych na całym świecie.
Uwielbiam podziwiać w powieściach obyczajowych tę różnorodność kształtów i charakterów, które przybierają bohaterki. Mogą być piękne i delikatne, uwodzicielskie i silne, ale jednocześnie mądre i rozważne. I wciąż znajdą w sobie coś, co będzie ich łączyć – tę kobiecość, którą nie da się zamknąć w proste ramy definicji.
Dlatego literackie losy kobiet potrafią być fascynujące. Od każdej z nich możemy się czegoś ciekawego nauczyć. Jednego dnia możemy być rozważni jak profesor Minerwa McGonagall, innego ambitni jak Hermiona Granger, żeby pod koniec tygodnia urządzić aferę jak przystało na Bellatrix Lestrange. Czasem każda z nas czuje się niezrozumiana jak Luna Lovegood i każda z nas próbuje wyrazić swoim wyglądem swój nastrój niczym Nimfadora Tonks.
Jesteśmy inne – i ta kobieca różnorodność jest tym, co najbardziej lubię i najmocniej mnie ciekawi w żeńskich bohaterkach. Saga „Harrego Pottera” zalicza się co prawda do fantastyki, jednak kobiety, które tam spotykamy możemy znaleźć wszędzie – takie właśnie jesteśmy. Ta nasza niepowtarzalność charakterów, wyglądu i stopnia skomplikowania jest najpiękniejszym, co można odnaleźć w powieści – nie tylko obyczajowej, ale też każdej innej.

Każda kobieta jest jak płatek śniegu – nie ma dwóch takich samych na całym świecie.
Uwielbiam podziwiać w powieściach obyczajowych tę różnorodność kształtów i charakterów, które przybierają bohaterki. Mogą być piękne i delikatne, uwodzicielskie i silne, ale jednocześnie mądre i rozważne. I wciąż znajdą w sobie coś, co będzie ich łączyć – tę kobiecość, którą nie da się...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Wszystko po troszkę! Intrygi, zawirowania, wsparcie, szczerość, bezpośredniość, drobne kłamstwa, przeżywane wspólnie tragedie i radości, szczęście, beztroskę, zrozumienie bez słów, ale też chwile przerw w przyjaźni, wręcz tymczasowe wojny, szpiegowanie, działania przeciw sobie, ba! - podbieranie partnerów, ale zazwyczaj kończące się wielkimi powrotami, bo kto nas lepiej zrozumie... Jak nie przyjaciółka od lat, nierodzona siostra!
Troszkę też w myśl zasady, że zawsze będziesz moją przyjaciółką - wiesz za dużo! ;)

Wszystko po troszkę! Intrygi, zawirowania, wsparcie, szczerość, bezpośredniość, drobne kłamstwa, przeżywane wspólnie tragedie i radości, szczęście, beztroskę, zrozumienie bez słów, ale też chwile przerw w przyjaźni, wręcz tymczasowe wojny, szpiegowanie, działania przeciw sobie, ba! - podbieranie partnerów, ale zazwyczaj kończące się wielkimi powrotami, bo kto nas lepiej...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

 [authorPhoto]109333|Justyna Bednarek[/authorPhoto] Justyna Bednarek[authorLink]109333|Justyna Bednarek[/authorLink]
 [authorPhoto]153386|Jagna Kaczanowska[/authorPhoto] Jagna Kaczanowska[authorLink]153386|Jagna Kaczanowska[/authorLink]
 [authorPhoto]128033|Aldona Bognar[/authorPhoto] Aldona Bognar[authorLink]128033|Aldona Bognar[/authorLink]
Ogród Zuzanny. Tom 2. Odważ się kochać[bookLink]4853473|Ogród Zuzanny. Tom 2. Odważ się kochać[/bookLink]
Stroicielka dusz[bookLink]4853471|Stroicielka dusz[/bookLink]

 [authorPhoto]109333|Justyna Bednarek[/authorPhoto] Justyna Bednarek[authorLink]109333|Justyna Bednarek[/authorLink]
 [authorPhoto]153386|Jagna Kaczanowska[/authorPhoto] Jagna Kaczanowska[authorLink]153386|Jagna Kaczanowska[/authorLink]
 [authorPhoto]128033|Aldona Bognar[/authorPhoto] Aldona Bognar[authorLink]128033|Aldona Bognar[/authorLink]
Ogród Zuzanny. Tom 2. Odważ...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej