Może brzmi to śmiesznie, ale super ważną misję powierzyłabym Florianowi. Przyjaźnimy się od piętnastu lat i wiem, że jeśli musiał by coś zrobić to zrobiłby to cały czas uparcie prąc do przodu. Dlaczego wybór najlepszego przyjaciela mógłby wydać się śmieszny? No cóż. Zapomniałam dodać, że Florek jest koniem.

Może brzmi to śmiesznie, ale super ważną misję powierzyłabym Florianowi. Przyjaźnimy się od piętnastu lat i wiem, że jeśli musiał by coś zrobić to zrobiłby to cały czas uparcie prąc do przodu. Dlaczego wybór najlepszego przyjaciela mógłby wydać się śmieszny? No cóż. Zapomniałam dodać, że Florek jest koniem.

Ważną misję do wykonania powierzyłabym tylko i wyłącznie mojej starszej siostrze. Dlaczego?
1) Ufam jej bezgranicznie – w końcu zaufanie między nami było budowane od lat, niejednokrotnie podkopywane przez każdą z nas, a następnie umacniane trwałymi fundamentami,
2) Znamy się jak dwa łyse konie - wychowywałyśmy się pod jednym dachem, nie ma rzeczy, której byśmy o sobie nie wiedziały (a przynajmniej tak mi się wydaje),
3) Jest rodziną, a dla rodziny zrobi się niemal wszystko – z prostego powodu: miłości,
4) Ma dar przekonywania – chociażby nie potrafiła czegoś zrobić, owinie sobie kogoś wokół palca, kto zrobi to za nią – równie skutecznie, a nawet skuteczniej,
5) Jest uparta jak osioł – stąd wiem, że zadanie zostanie wykonane.

Ważną misję do wykonania powierzyłabym tylko i wyłącznie mojej starszej siostrze. Dlaczego?
1) Ufam jej bezgranicznie – w końcu zaufanie między nami było budowane od lat, niejednokrotnie podkopywane przez każdą z nas, a następnie umacniane trwałymi fundamentami,
2) Znamy się jak dwa łyse konie - wychowywałyśmy się pod jednym dachem, nie ma rzeczy, której byśmy o sobie nie...

Wybrałabym moją mamę, bo to kobieta, która potrafi walczyć o swoje. Do tego jest niezawodna i ma ogromne pokłady energii, których na pierwszy rzut oka nie widać. Cechuje ją spryt i nieprzewidywalność, co tylko utwierdza mnie w przekonaniu, że byłaby idealną osobą do wykonania powierzonej jej misji. Mogę jej w pełni zaufać, bo wiele razy dała mi odczuć, że jest godna składanych jej tajemnic. Nic dodać nic ująć - mama to doskonały sojusznik do tego typu zadań. Posiada świadomość swoich wad i zalet, ale nikomu nie opowiada o swoich słabościach, bo wie, że ktoś może wykorzystać ową wiedzę przeciwko niej. Jeśli misja jest ważna to jestem pewna, że w jej wykonanie włoży całe swoje serce abym tylko była szczęśliwa. Mogę na niej polegać, więc wybieram właśnie ją. Niech moc będzie z mamą!

Wybrałabym moją mamę, bo to kobieta, która potrafi walczyć o swoje. Do tego jest niezawodna i ma ogromne pokłady energii, których na pierwszy rzut oka nie widać. Cechuje ją spryt i nieprzewidywalność, co tylko utwierdza mnie w przekonaniu, że byłaby idealną osobą do wykonania powierzonej jej misji. Mogę jej w pełni zaufać, bo wiele razy dała mi odczuć, że jest godna...

Moja mama - kobieta sumienna, z charakterem. Wiem, że jak coś zacznie, to się nie zatrzyma dopóki nie skończy. Wiem, że nic nie jest w stanie powstrzymać jej przed osiągnięciem wyznaczonego celu. I wiem, że jeśli się do czegoś zobowiązuje, wykonuje to w 120%. Nie wyobrażam sobie, by jakąś ważną misję powierzyć komuś innemu, gdyż nie znam nikogo więcej, kto umie tak wszystko załatwić, żeby na prawdę wszyscy byli zadowoleni. Choć czasem bywa w samym środku zamieszania, potrafi trzeźwo ocenić sytuację, nadać jej właściwy bieg. A biedny ten, kto stanie jej na drodze do realizacji misji - mama na język nie choruje i potrafu jednym zdaniem zrównać z ziemią przeciwników!

Moja mama - kobieta sumienna, z charakterem. Wiem, że jak coś zacznie, to się nie zatrzyma dopóki nie skończy. Wiem, że nic nie jest w stanie powstrzymać jej przed osiągnięciem wyznaczonego celu. I wiem, że jeśli się do czegoś zobowiązuje, wykonuje to w 120%. Nie wyobrażam sobie, by jakąś ważną misję powierzyć komuś innemu, gdyż nie znam nikogo więcej, kto umie tak wszystko...

Bardzo proste pytanie - oczywiście wybrałabym moją mamę! Jest to najbardziej uparta osoba jaką znam i zawsze musi dowieść swojej racji, nawet gdy wie, że jej nie ma :)
Wystarczy że powiedziałabym do niej,,jestem pewna że nie dasz rady tego zrobic"! Jest tak zawzięta, że nie spoczęłaby, dopóki by tej misji nie wykonała! Zrobilaby wszystko aby tylko mi powiedzieć,,A nie mówiłam?"
Zdecydowanie ona jest moją faworytką do trudnych misji!

Bardzo proste pytanie - oczywiście wybrałabym moją mamę! Jest to najbardziej uparta osoba jaką znam i zawsze musi dowieść swojej racji, nawet gdy wie, że jej nie ma :)
Wystarczy że powiedziałabym do niej,,jestem pewna że nie dasz rady tego zrobic"! Jest tak zawzięta, że nie spoczęłaby, dopóki by tej misji nie wykonała! Zrobilaby wszystko aby tylko mi powiedzieć,,A nie...

Mojemu duchowi, tylko jemu ufam, zbyt wielu mnie zawiodło. jestem pewna ze moja dusza nie zazna spokoju więc niech dokończy to co zaczęła.

Mojemu duchowi, tylko jemu ufam, zbyt wielu mnie zawiodło. jestem pewna ze moja dusza nie zazna spokoju więc niech dokończy to co zaczęła.

Tą osobą byłby mój narzeczony. Ponieważ przy nim zawsze czuję się bezpiecznie i wiem, że na niego mogę liczyć w każdej, nawet najtrudniejszej sytuacji. On również bardzo uważnie słucha czego chce i stara się, abym zawsze miała to czego chcę. Dlatego wierzę, że i to zadanie wypełniłby bez najmniejszych zastrzeżeń.

Tą osobą byłby mój narzeczony. Ponieważ przy nim zawsze czuję się bezpiecznie i wiem, że na niego mogę liczyć w każdej, nawet najtrudniejszej sytuacji. On również bardzo uważnie słucha czego chce i stara się, abym zawsze miała to czego chcę. Dlatego wierzę, że i to zadanie wypełniłby bez najmniejszych zastrzeżeń.

Uh, trudne pytanie. To przecież zależy od tego co chciałbym, aby było zrobione, w jakiej dziedzinie, jakie predyspozycje miałby mieć ów wybraniec. Niezależnie od tego z pośród dostępnych osób wybrałbym tą najbardziej leniwą. Dzięki temu wiedziałbym, że zadanie zostanie zrobione szybko i w najprostszy sposób.

Uh, trudne pytanie. To przecież zależy od tego co chciałbym, aby było zrobione, w jakiej dziedzinie, jakie predyspozycje miałby mieć ów wybraniec. Niezależnie od tego z pośród dostępnych osób wybrałbym tą najbardziej leniwą. Dzięki temu wiedziałbym, że zadanie zostanie zrobione szybko i w najprostszy sposób.

Gdybym musiała zobowiązać kogoś, kogo znam, do wykonania ważnej misji, byłby to mój narzeczony. Jest odpowiedzialny i zaradny, i nawet, gdy czasem podejmuje się czegoś zupełnie dla niego nowego, stara się poradzić z tym najlepiej, jak umie, i zwykle ostatecznie świetnie mu to wychodzi. Raz już zawierzyłam mu niezwykle ważną dla mnie sprawę, obawiając się, czy uda mu się ją zrealizować – ku mojej uldze i radości wykonał ją dokładnie w 100%. Wiem, że mogę na nim polegać.

Gdybym musiała zobowiązać kogoś, kogo znam, do wykonania ważnej misji, byłby to mój narzeczony. Jest odpowiedzialny i zaradny, i nawet, gdy czasem podejmuje się czegoś zupełnie dla niego nowego, stara się poradzić z tym najlepiej, jak umie, i zwykle ostatecznie świetnie mu to wychodzi. Raz już zawierzyłam mu niezwykle ważną dla mnie sprawę, obawiając się, czy uda mu się ją...

Oczywiście od rodzaju zadania zależy to, jakiej osobie bym je powierzyła. Ale mając na horyzoncie sesję i przeżywając mordęgę przygotowań do niej, zadanie - NIESAMOWICIE ważnej rangi - zdania sesji za mnie, powierzyłabym pewnemu chłopakowi. Czemu? Ten człowiek jest po prostu geniuszem. Na zerówce tak zaimponował profesorowi swoją wiedzą, że otrzymał od niego książkę i pochwałę przed całym rokiem na wykładach. Miał tak rozległą wiedzę na temat, z którego zdawał zerówkę, że pan profesor sam przyznał, iż o niektórych faktach zasłyszanych od niego nie wiedział wcześniej. Dlatego bez wahania "obdarowałabym" go jakże wspaniałym i zaszczytnym zadaniem walki z największym wrogiem studenta - sesją, gdyż jestem pewna jego silnego oręża, niezniszczalnej zbroi i gotowości do stawienia czoła wrogowi.

Oczywiście od rodzaju zadania zależy to, jakiej osobie bym je powierzyła. Ale mając na horyzoncie sesję i przeżywając mordęgę przygotowań do niej, zadanie - NIESAMOWICIE ważnej rangi - zdania sesji za mnie, powierzyłabym pewnemu chłopakowi. Czemu? Ten człowiek jest po prostu geniuszem. Na zerówce tak zaimponował profesorowi swoją wiedzą, że otrzymał od niego książkę i...