Wiecznie paląca się świeczka zapomnienia. Każdy z nas ma osoby, których poznanie było błędem, które niszczyły nas, krzywdziły. Osoby, ktore chcemy wymazać ze swojego życia. To możliwe. Wiecznie paląca się świeczka zapomnienia i zdjęcie. Spal je, a danej osoby nie będzie w Twoim życiu i pamięci. Pfuu, wyparuje. ALe jest jeden haczyk. Razem z nią znikną rzeczy, które Ci dała. Pikusiem jest bransoleta, ale wspólne dziecko? Nie ma ojca, nie ma dziecka. A może chcesz zapomnieć o swoim ojcu? Przypominam nie ma ojca, nie ma dziecka. Wiecznie paląca się świeczka zapomnienia to szansa na zmianę przeszłości, Twojej przeszłości. Ale znaj konsekwencje. Bo każdy czyn je niesie.

Wiecznie paląca się świeczka zapomnienia. Każdy z nas ma osoby, których poznanie było błędem, które niszczyły nas, krzywdziły. Osoby, ktore chcemy wymazać ze swojego życia. To możliwe. Wiecznie paląca się świeczka zapomnienia i zdjęcie. Spal je, a danej osoby nie będzie w Twoim życiu i pamięci. Pfuu, wyparuje. ALe jest jeden haczyk. Razem z nią znikną rzeczy, które Ci dała....

Wynalazca wprowadzał poprawki do swojego najnowszego wynalazku. Tak, to urządzenie miało przynieść mu ogromny prestiż. Tak, wiązało się z nim pewne ryzyko. Musi dbać tylko, by nie wpadło w niepowołane ręce. „To JA będę nazywany wynalazcą epoki”- mówił na głos do swej maszyny. Jego urządzenie da mu władzę nad życiem, śmiercią, a kiedy będzie trzeba- nad innymi. Ale oczywiście w dobrym celu, poprawił siebie w duchu. Wszystko dla idei, tak. Pokój na świecie, pokonanie zła. Niedługo zauważą, że jest KIMŚ.
Lockwood słuchał, jednak z coraz większym sceptycyzmem. Wynalazca opisywał mu urządzenie, które nie miało prawa działać. Ilu już było takich samozwańczych bohaterów! Kazał zaprezentować. Wynalazca skierował urządzenie w stronę kupki dokumentów i przycisnął guzik. Po chwili papiery rozbłysły światłem i zniknęły. Lockwood zmrużył oczy. „Wie pan, to mi wygląda na cyrkową sztuczkę. Ot, zwykłe szarlataństwo. Nie wiem, jak ma to pokonać choroby czy zło. Nie chcę, by pan dalej marnował mój czas”. „Naprawdę działa! Usunąłem już w ten sposób chorobę mojej matki. Trawiła ją wysoka gorączka i męczył kaszel, a ja…” „Kończmy tą dziecinadę, doprawdy.” przerwał mu Lockwood, na co wynalazca wpadł w złość. „Ach tak, nie wierzy pan? Dobrze.” rzekł i skierował urządzenie w stronę mężczyzny. Wcisnął przycisk, a następnie wyszedł. Lockwood już chciał się roześmiać, ale poczuł się dziwnie. Nagle uświadomił sobie, że dosłownie zaczął tracić rozum, pamięć, całe swoje jestestwo, kawałek po kawałku.
Gdy Wynalazca szedł przez korytarz, zdał sobie sprawę, że tak naprawdę nie potrzebuje jakiegoś papierka. Uśmiechając się wyszedł na ulicę i zaczął zmieniać świat.

Wynalazca wprowadzał poprawki do swojego najnowszego wynalazku. Tak, to urządzenie miało przynieść mu ogromny prestiż. Tak, wiązało się z nim pewne ryzyko. Musi dbać tylko, by nie wpadło w niepowołane ręce. „To JA będę nazywany wynalazcą epoki”- mówił na głos do swej maszyny. Jego urządzenie da mu władzę nad życiem, śmiercią, a kiedy będzie trzeba- nad innymi. Ale...

- O nie! Dość tego! – krzyknął w myślach i z grymasem złości i zdenerwowania wstał z kanapy.
To już kolejne wiadomości, których nie mógł znieść. Kolejne napięcia między zwaśnionymi państwami, kolejna rzeź niewinnych ludzi, powodzie, huragany, pożary, nie wspominając już o wojnach – to wszystko w ciągu niespełna 3-minutowego skrótu najważniejszych wydarzeń.
Nie potrzebował dużo czasu na działanie- wstał, otworzył szufladę wyjął z niej niepozorny przedmiot. Niepozorny, ale jego zasług dla świata nie sposób było przecenić. Pozornie zwykła dziecięca zabawka kryła w sobie wielką moc. Wystarczyło, że przyłożył do oka niewielki kalejdoskop, jakich pełno było na wiejskich odpustach i prawie każdy dzieciak w czasach jego młodości bawił się takim urządzeniem. Oglądał przez niego wiadomości, w trakcie trwania których odpowiednio kręcił kalejdoskopem. Uzyskane w ten sposób przeplatanki niezwykłych kolorów, nachodzących na siebie barw i pięknych wzorów w magiczny wręcz sposób sprawiały, że wiadomości stawały się lepsze. Zamiast wojen opowiadano o nowych gałęziach współpracy, zamiast kataklizmów naturalnych opisywano parki narodowe, a zamiast ataków terrorystycznych mówiono o fundacjach niosących pomoc potrzebującym.

- O nie! Dość tego! – krzyknął w myślach i z grymasem złości i zdenerwowania wstał z kanapy.
To już kolejne wiadomości, których nie mógł znieść. Kolejne napięcia między zwaśnionymi państwami, kolejna rzeź niewinnych ludzi, powodzie, huragany, pożary, nie wspominając już o wojnach – to wszystko w ciągu niespełna 3-minutowego skrótu najważniejszych wydarzeń.
Nie potrzebował...

Świeca,której płonący ogień potrafi pochłaniać złe rzeczy, wydarzenie, wspomnienia i emocje. Należy tylko, a może i aż! Zapalić świecę w odpowiednim momencie, na przykład w chwili gdy komuś dzieje się krzywda, gdy widzimy coś czego nie chcielibyśmy zobaczyć, albo podczas wybuchu czyjegoś gniewu aby usunać negatywne emocje, epizody... Ale uwaga! Należy z niej ostrożnie korzystać, gdyż wszystko ma swoje konsekwencje, a także świeca nie jest wieczna,kiedyś się wypali dlatego warto przemyśleć czy naprawdę chcemy jej użyć.

Świeca,której płonący ogień potrafi pochłaniać złe rzeczy, wydarzenie, wspomnienia i emocje. Należy tylko, a może i aż! Zapalić świecę w odpowiednim momencie, na przykład w chwili gdy komuś dzieje się krzywda, gdy widzimy coś czego nie chcielibyśmy zobaczyć, albo podczas wybuchu czyjegoś gniewu aby usunać negatywne emocje, epizody... Ale uwaga! Należy z niej ostrożnie...

Przedmiot, który posiada niezwykłe możliwości? Oczywiście, że ludzki mózg. To on ma wpływ na wszystko, co robimy. Dzięki niemu rejestrujemy to, co się wokół nas dzieje, błyskawicznie wyciągamy wnioski i odpowiednio reagujemy. To on jest naszą bronią, za pomocą, której osiągamy rozmaite cele i działamy efektywnie. Nasz umysł wciąż jest wielką zagadką, ale jednocześnie możemy wykorzystać go do niezwykłych czynów.

Przedmiot, który posiada niezwykłe możliwości? Oczywiście, że ludzki mózg. To on ma wpływ na wszystko, co robimy. Dzięki niemu rejestrujemy to, co się wokół nas dzieje, błyskawicznie wyciągamy wnioski i odpowiednio reagujemy. To on jest naszą bronią, za pomocą, której osiągamy rozmaite cele i działamy efektywnie. Nasz umysł wciąż jest wielką zagadką, ale jednocześnie możemy...

MIKRO
Tak nazywałby się malutki Czip przebijany przez ucho niczym kolczyk. Mikro posiadałoby swoją damską jak i męską wersję.
Damska wyglądałaby niczym diamentowy kolczyk do kompeltu w parze z drugim. Męska znów o cielistym kolorze byłaby niewidoczna dla innych.

MIKRO pozwalałoby rozmówcy płynnie posługiwać się wszystkimi językami świata.
Dzięki połączeniom układu nerwowego, mózg poszukujący słowa w danym języku, w mgnieniu oka połączyłby się z systemem MIKRO. System wraz z aktualizowaną co godzinę bazą danych byłby najpotężniejszym słownikiem świata.
Użytkownik czipa, nie tylko mógłby płynnie porozumiewać się z obcokrajowcami.
Dzięki najnowszej technologii zaczipowany zaoszczędziłby lata nauki oraz pieniądze przeznaczone na korepetycje oraz kursy.
Nerwy przed egzaminami byłby dla niego już obce.

Czyż nie byłoby to niezwykłe ułatwienie dla każdego z nas?
Nie tylko dla amatorów podróżowania, osób pracujących z zagranicznymi klientami ale dla nas wszystkich?!

MIKRO- każdy chciłaby go mieć!

MIKRO
Tak nazywałby się malutki Czip przebijany przez ucho niczym kolczyk. Mikro posiadałoby swoją damską jak i męską wersję.
Damska wyglądałaby niczym diamentowy kolczyk do kompeltu w parze z drugim. Męska znów o cielistym kolorze byłaby niewidoczna dla innych.

MIKRO pozwalałoby rozmówcy płynnie posługiwać się wszystkimi językami świata.
Dzięki połączeniom układu...

Chcesz zmienić swoje życie, ponieważ jesteś nim zmęczona. Po pracy wracasz do domu i jedyną rzeczą o jakiej marzysz jest pójście spać, a kiedy budzisz się rano masz ochotę by ten dzień już się skończył.
Pewnego dnia poznajesz przypadkową osobę, która poleca ci świetny lek na troski. Daje ci całe pudełko. Nie ufasz mu więc testujesz je dopiero w domu, podczas czyjejś obecności.
Bierzesz jedną na spanie, tak jak ci polecił. Zasypiasz i masz sen. Masz na imię Rose Moore. Idziesz do pracy jako ta osoba ale nie jesteś wcale zmęczona. Spotykasz się ze swoim chłopakiem i żyjesz jakby życiem tej osoby. Na koniec dnia jednak widzisz jak ktoś cię bije i się budzisz. Nie czujesz zmęczenia.
Następnego dnia znów bierzesz lek. Tym masz na imię Tamara Morgan. Nie idziesz do pracy. Jesteś pisarzem i pracujesz nad swoją nowa książką. Kiedy Tamara wraca z pracy do domu potrąca ją samochód, a ty się budzisz.
Robisz tak do momentu aż brakuje ci już tabletek. Idziesz więc do swojego 'znajomego'. Ten uśmiecha się szyderczo i rzuca na stół kopertę. Otwierasz ją i już na pierwszej stronie widzisz nagłówek:
NAPAD I MORDERSTWO NA CICHEJ ULICY. ROSE MOORE NIE ŻYJE.
TRAGICZNY WYPADEK ZNANEJ PISARKI TAMARY MORGAN.
-Tak to miało wyglądać- mówi 'znajomy'-mogłaś zmienić przyszłość tych kobiet.
- Ja chciałam tylko trochę zmienić swoje życie.
- Udało ci się. Jesteś teraz seryjnym mordercą. Możesz jeszcze się zmienić. - mówi, po czym rzuca na stół nowe opakowanie leku na troski.

Chcesz zmienić swoje życie, ponieważ jesteś nim zmęczona. Po pracy wracasz do domu i jedyną rzeczą o jakiej marzysz jest pójście spać, a kiedy budzisz się rano masz ochotę by ten dzień już się skończył.
Pewnego dnia poznajesz przypadkową osobę, która poleca ci świetny lek na troski. Daje ci całe pudełko. Nie ufasz mu więc testujesz je dopiero w domu, podczas czyjejś...

A co jeżeli posiądziemy klamkę do zmiany czasu? Klamka - w zasadzie niewielka, jakby ceramiczna gałka, z wymalowanym złotym kwiatem, który w rzeczywistości jest zegarem. Wprawne, wnikliwe oko dostrzeże na nim cyfry: arabskie, rzymskie. Ich odpowiednia kombinacja, a potem przyłożenie klamki do jakichkolwiek drzwi spowoduje, że czasoprzestrzeń za tymi drzwiami się załamie, a kiedy je otworzymy przekręcając naszą klamkę, znajdziemy się w ustawionym na gałkowym zegarze czasie i przestrzeni. Klamka nie ma wskazówek, samo jej posiadanie powoduje, że nasze myśli wykrzesają z naszych palców delikatny złoty strumień, który będzie jak wskazówka dla zegara tej niezwykłej klamki.Jest jeszcze jedno, na środku gałki znajduje sie malusieńka mapa świata. To ona gwarantuje, że klamka wie, gdzie uciekają myśli podróżnika w czasie. Wystarczy przyłożyć do drzwi i wymarzyć sobie: miejsce, dzień, miesiąc, rok.

A co jeżeli posiądziemy klamkę do zmiany czasu? Klamka - w zasadzie niewielka, jakby ceramiczna gałka, z wymalowanym złotym kwiatem, który w rzeczywistości jest zegarem. Wprawne, wnikliwe oko dostrzeże na nim cyfry: arabskie, rzymskie. Ich odpowiednia kombinacja, a potem przyłożenie klamki do jakichkolwiek drzwi spowoduje, że czasoprzestrzeń za tymi drzwiami się załamie, a...

Ilekroć zadręczam się myślami, wsuwam dłonie między włosy, drapię paznokciami skórę głowy, wtrącając łupież pod długie paznokcie i wgapiam się w jakąkolwiek przestrzeń znajdującą się pod nosem. Nie mam wtedy odwagi podnieść głowy, by sprostać wymaganiom, które stawia mi rzeczywistość. Śledzę krawędzie płytek podłogowych, tępo przesuwam wzrokiem po literach tekstu, który leży przede mną lub bezmyślnie jednym palcem przesuwam mały świat skondensowany na ekranie telefonu. Lubię dotykać mój pieprzyk na karku, miętosić tę skórę dookoła niego, która powoli się starzeje. Często też szczypię swoje uszy delikatnie wzdłuż krawędzi, odstresowuję się.
Niedawno odwiedziłam babcię. Wbiegłam do bloku i po klatce schodowej pięłam się jak alpinistka. Drzwi były już uchylone. Taki mieliśmy zwyczaj. Wystarczyło trzykrotnie nacisnąć na domofon.
Siedziałam u niej, dukając przed nią krótki zbitek problemów natury miłosnej. Ona gimnastykowała się, żeby wyciągnąć ze mnie szczegóły. Próbowała przekupić ciastem drożdżowym z jagodami. Nagle - nie pamiętam dlaczego - wyrzuciłam z siebie ze złością, że życie nie daje mi zbyt wielu szans na wykazanie się, a ja poddaję się zbyt szybko. Wtedy ona wypięła ze swoich uszu kolczyki z brzoskwiniowymi oczkami i wsunęła mi je do ręki.

Teraz zawsze, gdy zaczynam zadręczać się i nerwowo dotykać swojego karku oraz uszu natrafiam na nie i naciskam je, by cofnąć czas, dostać kolejną szansę.

Ilekroć zadręczam się myślami, wsuwam dłonie między włosy, drapię paznokciami skórę głowy, wtrącając łupież pod długie paznokcie i wgapiam się w jakąkolwiek przestrzeń znajdującą się pod nosem. Nie mam wtedy odwagi podnieść głowy, by sprostać wymaganiom, które stawia mi rzeczywistość. Śledzę krawędzie płytek podłogowych, tępo przesuwam wzrokiem po literach tekstu, który...

Moim faworytem jest jednak rama. Zwykła, drewniana rama z nieco odrapanego dębu.
Rama przez którą przechodząc chorzy zdrowieją. Głupi mądrzeją. Słabi nabierają sił, tchórzliwi odwagi a ograniczeni wyobraźni.
Rama po przejściu której życie każdego zwykłego człowieka stałoby się życiem człowieka bez ograniczeń, każdy zwykły człowiek stałby się człowiekiem nie zwykłym.
Gdy ludzie są niezwykli nie potrzeba nie zwykłych przedmiotów.

Moim faworytem jest jednak rama. Zwykła, drewniana rama z nieco odrapanego dębu.
Rama przez którą przechodząc chorzy zdrowieją. Głupi mądrzeją. Słabi nabierają sił, tchórzliwi odwagi a ograniczeni wyobraźni.
Rama po przejściu której życie każdego zwykłego człowieka stałoby się życiem człowieka bez ograniczeń, każdy zwykły człowiek stałby się człowiekiem nie zwykłym.
Gdy...