anielskie biura
dzierżawione w chmurach
zalane zostały dziś ulewą łez, co się aniołowie jej nie spodziewali
i z tego powodu też się rozpłakali
bo akta przemoczone
nieczytelne
sprawy niezałatwione
niektóre nawet nie podjęte
Ojcze nasz któryś jest w niebie!
prośbę dziś mamy do Ciebie
nietypową
bardzo życiową jednak
ratuj ten padół niedoskonały
gdyż ludzkie akta się nam pozalewały
Janek serce będzie miał złamane
bo modli się sumiennie o stan zakochania
a Zosia talent medyczny zmarnuje
i słabych ciał ludzkich nie poratuje
albo Agata z Frankiem nieszczęśnicy co się modlą o coś
co z pamięci zdaje się nam wypadło
ratuj ten padół Panie
gdyż zamęt na ziemi powstanie
Pan Bóg tylko spojrzał gniewnie
na przerażone anielskie buzie myśląc
nietakt
niechlujstwo nawet
jak można było pozwolić ludzkiemu światu
na łzy co dotarły aż do anielskiego sekretariatu
skandal!
niech teraz każdy anioł w niebie
swoje skrzydła odda
modlącym się uczciwie jednak
wzięły się zatem anioły za robotę
skrzydła swe oddając każdemu
kto modlił się
moralnie
lojalnie także
człowiek zaś zyskawszy skarb ten bezcenny
duszę swą unosił ponad własną miarę
i zaczął dostrzegać
nowe horyzonty
rozwiązania do pokonania
Bóg zaś wydał oświadczenie
nie ma życia na życzenie
niech się człowiek powysila i użyje pomyślunku
rozum zaś na prośbę wyślę
a w gratisie skrzydła dodam
by nie zwątpił człowiek mierny
i nie został wszak niewierny
zapisały to anioły
nadały pieczęcie
i ruszyły do sprzątania swego biura
co się mieści wysoko w chmurach

anielskie biura
dzierżawione w chmurach
zalane zostały dziś ulewą łez, co się aniołowie jej nie spodziewali
i z tego powodu też się rozpłakali
bo akta przemoczone
nieczytelne
sprawy niezałatwione
niektóre nawet nie podjęte
Ojcze nasz któryś jest w niebie!
prośbę dziś mamy do Ciebie
nietypową
bardzo życiową jednak
ratuj ten padół niedoskonały
gdyż ludzkie akta się nam...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Od kiedy Cię straciłam.
Od kiedy nie mogę Cię przytulić.
Od kiedy nie mogę poczuć Twego zapachu.
Pozostało mi tylko jedno - wiara.
A wierzę w to, że choć niewidoczna, stoisz obok mnie.
Mówią, że tylko dzieci stają się aniołami.
Lecz kim innym mogłabyś być Ty tam w niebie, jak nie właśnie nim?
Widzę Cię uśmiechniętą i nareszcie na Twej twarzy nie widać trosk.
Masz na sobie białe szaty, wyglądasz cudownie.
Pod swymi skrzydłami mnie chronisz, wiem i czuję to.
Choć nie możemy już patrzeć sobie w oczy,
nikt nie odbierze nam wspólnych rozmów.
Tak dobrze Cię znam, że choć Cię nie słyszę, dokładnie wiem, co mi odpowiadasz.
Choć nie widzę Twej dłoni, wiem którą drogę mi wskazujesz.
Byłaś ze mną przez całe dzieciństwo i później gdy dorastałam.
Bądź ze mną na zawsze.

Moja Najdroższa Babciu, Mój Piękny Aniele.

Od kiedy Cię straciłam.
Od kiedy nie mogę Cię przytulić.
Od kiedy nie mogę poczuć Twego zapachu.
Pozostało mi tylko jedno - wiara.
A wierzę w to, że choć niewidoczna, stoisz obok mnie.
Mówią, że tylko dzieci stają się aniołami.
Lecz kim innym mogłabyś być Ty tam w niebie, jak nie właśnie nim?
Widzę Cię uśmiechniętą i nareszcie na Twej twarzy nie widać trosk.
Masz na sobie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Mówi się, że "przyjaciele to ciche anioły, które podnoszą nas kiedy upadamy".
I w pewnym sensie to prawda. Prawdziwi przyjaciele zawsze nas wspierają.
Wyciągają nam pomocną dłoń w beznadziejnej sytuacji, jeśli się w takiej znajdziemy.Próbują nas pocieszyć, kiedy jesteśmy smutni czy przygnębieni. Kiedy sądzimy, że z czymś sobie nie poradzimy, oni zawsze są obok. Udzielają nam dobrych rad. Ale także dzielą z nami radość.
I taka właśnie jest moja przyjaciółka,z którą mogę rozmawiać o wszystkim bez końca, mimo że znamy się już od 15 lat.Nigdy nie wyczerpał nam się temat do rozmowy. Czasami, nawet jeśli zdarza się nam chwila ciszy,milczenia, nie krępuje nas to. Bo to właśnie z prawdziwym przyjacielem możesz dzielić się wszystkim. Smutkiem.Radością. Milczeniem.
Kiedy jestem smutna, próbuje mnie rozbawić. Często śmiejemy się do łez. Bez powodu. Po prostu. Uwielbiamy spędzać ze sobą czas. Jest dla mnie jak siostra. A jej dom jest dla mnie drugim domem. I mam nadzieję że, wzajemnie.

"Zwierzęta to anioły zesłane na ten padół łez." Gdzieś przeczytałam takie stwierdzenie. I mogę się z tym zgodzić, bo dzięki nim świat jest lepszy, piękniejszy, radośniejszy. Wnoszą do naszego życia radość, ciepło i bezwarunkową miłość. Strzegą nas. Jak anioł stróż. Opiekują się nami.
*** To merdające ogonkiem szczęście. Czyni je znośnym. ;D

Mówi się, że "przyjaciele to ciche anioły, które podnoszą nas kiedy upadamy".
I w pewnym sensie to prawda. Prawdziwi przyjaciele zawsze nas wspierają.
Wyciągają nam pomocną dłoń w beznadziejnej sytuacji, jeśli się w takiej znajdziemy.Próbują nas pocieszyć, kiedy jesteśmy smutni czy przygnębieni. Kiedy sądzimy, że z czymś sobie nie poradzimy, oni zawsze są obok. Udzielają...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jak wielu z was, ja również mam swoją kolekcję aniołów. Wszystko zaczęło się gdy moja przyjaciółka pojechała na wycieczkę, zapytała się co mi kupić na pamiątkę – szepnęłam – może Anioła, który czuwał nad moim pechem. I tak się zaczęła moja przygoda z aniołami… kolejny na urodziny, jeszcze kolejny z odpustu zakupiony przez babcię, mamę a jeszcze inny z kolejnej wyprawy kogoś z moich przyjaciół… każdy ma swoją magiczną moc bo jest od najwspanialszej osoby- babci, mamy, siostry, koleżanek … od przyjaciół, którzy jak mówi Antoine de Saint-Exupéry w „Małym księciu”: „Przyjaciele są jak ciche anioły, które podnoszą nas, kiedy nasze skrzydła zapominają jak latać”. I to właśnie Ci „aniołowie” czuwają już 29 rok nad moim życiem. To oni podnoszą przy upadku, wspierają przy rozterkach, radują razem przy szczęściu, a gdzieś tam na górze spogląda na nas i wspomaga ich inny „nieziemski anioł”, który: czasem ma niezły ubaw z naszego życia, czasem ma zbyt dużo roboty aby wskazać nam właściwa drogę, a nieraz przelewa całą czarę swej troski. Najwspanialsze jest to, że każdy z nas posiada takich Aniołów…

Jak wielu z was, ja również mam swoją kolekcję aniołów. Wszystko zaczęło się gdy moja przyjaciółka pojechała na wycieczkę, zapytała się co mi kupić na pamiątkę – szepnęłam – może Anioła, który czuwał nad moim pechem. I tak się zaczęła moja przygoda z aniołami… kolejny na urodziny, jeszcze kolejny z odpustu zakupiony przez babcię, mamę a jeszcze inny z kolejnej wyprawy kogoś...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

" jedź tak aby twój anioł stróż za tobą zdązył" Takie słowa usłyszłam kiedyś od dziadka, który mówił to mojemu tacie. Dziadek niestety zmarł..ale jego słowa są w naszej pamieci.
OD kilku lat mam prawo jazdy. Sytuacji na wypadek nie z mojej winy było wiele. Myślę, że dziadek jest tym aniołem stróżem. To on pilnuje by nic się nie stało.
Znajomi nie raz zachęcali by gdzies zaszaleć, pościgać się. W głowie jednak zawsze były słowa dziadka.
NA drodze nigdy nie jesteśmy sami, dlatego dziele się tymi słowami bo może komuś to pomoże. Anioł stróż nie zawsze musi być ze skrzydełkami i aureolką. Aniołem mogą też być słowa ;)

" jedź tak aby twój anioł stróż za tobą zdązył" Takie słowa usłyszłam kiedyś od dziadka, który mówił to mojemu tacie. Dziadek niestety zmarł..ale jego słowa są w naszej pamieci.
OD kilku lat mam prawo jazdy. Sytuacji na wypadek nie z mojej winy było wiele. Myślę, że dziadek jest tym aniołem stróżem. To on pilnuje by nic się nie stało.
Znajomi nie raz zachęcali by gdzies...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nie znam żadnego kolekcjonera aniołków, ale moje babcie mają obrazy sakralne w każdym pomieszczeniu. Co do pilnowania, to myślę, że mam anioła stróża. Dwa, może trzy razy do wypadku brakowało bardzo niewiele (szczególnie na rowerze bądź wracając nocą przy drodze przez nieoświetlony las), ale szczęśliwie wyszłam z tego bez szwanku. Takiemu "szczęściu" musiał pomagać jakiś aniołek...

Nie znam żadnego kolekcjonera aniołków, ale moje babcie mają obrazy sakralne w każdym pomieszczeniu. Co do pilnowania, to myślę, że mam anioła stróża. Dwa, może trzy razy do wypadku brakowało bardzo niewiele (szczególnie na rowerze bądź wracając nocą przy drodze przez nieoświetlony las), ale szczęśliwie wyszłam z tego bez szwanku. Takiemu "szczęściu" musiał pomagać jakiś...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Często zdarza mi się potknąć, upaść, uderzyć o coś albo najlepiej schodząc po schodach wydaje mi się, że nie ma już ostatniego stopnia, a on tam jest.
Oczywiście z dużym prawdopodobieństwem powinnam w tym momencie boleśnie upaść, coś złamać i wylądować na SOR-ze.
To się jednak nigdy nie wydarzyło.
Zawsze wychodzę z takiej opresji cało i zastanawiam się jak to możliwe?
Czyżbym miała anioła stróża?
Nie ukrywam, że po każdym bezurazowym wypadku dziękuje moim Dziadkom za to, że czuwają nad moim bezpieczeństwem.
Mam nadzieję, że to właśnie Oni są moimi aniołami.
Z resztą Dziadkowie już za życia byli dla mnie aniołami, więc nie mogę się dziwić, że cały czas nimi są i troszczą się o mnie.

Często zdarza mi się potknąć, upaść, uderzyć o coś albo najlepiej schodząc po schodach wydaje mi się, że nie ma już ostatniego stopnia, a on tam jest.
Oczywiście z dużym prawdopodobieństwem powinnam w tym momencie boleśnie upaść, coś złamać i wylądować na SOR-ze.
To się jednak nigdy nie wydarzyło.
Zawsze wychodzę z takiej opresji cało i zastanawiam się jak to możliwe?
...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nie zbieram aniołów, ale wiele lat temu dostałem jedną taką figurkę w prezencie. Był to wyjątkowo ładny okaz skrzydlaczka w koszulce polskiej reprezentacji. Figurka padła jednak ofiarą mojej złości po przegranym meczu i poleciała za okno. Lotu nie przetrwała, ale na szczęście w nikogo nie trafiłem.
Mój prawdziwy anioł stróż jest w rozmiarze XXXL.
Na oko ma jakieś 205 cm wzrostu i biceps jak Pudzianowski. Żadnych skrzydełek nie dojrzałem, ale nie zdziwiłbym się, gdyby ukrywał jakieś pod ubraniem. Zawsze czuję na sobie jego wzrok. Przewierca mnie aż do kości. Anioł stróż sprawuje nade mną opiekę czy tego chcę, czy nie chcę. Zazwyczaj nie chcę.. Gdy tylko mam zamiar zrobić coś głupiego jest 2 kroki za mną. Dosłownie. To pan Tomek - mój dzielnicowy. Zawsze na posterunku, zawsze gotowy wkroczyć do akcji. Czasami próbuję przemknąć ulicą, żeby mnie nie zauważył, ale on niczym policyjny Houdini wyłania się zza rogu, drzewa albo krzaczka i swoim zachrypłym głosem uprzejmie pyta: "A gdzie to się wybieramy w szaliku na twarzy przy 30C?".
Zaczynam podejrzewać, że nigdy nie sypia, bo po nocach też dogląda okolicy. Oto prawdziwy anioł stróż z krwi i kości. Nie do zdarcia, nie do powalenia. Kiedyś próbowałem, więc wiem co mówię!

Nie zbieram aniołów, ale wiele lat temu dostałem jedną taką figurkę w prezencie. Był to wyjątkowo ładny okaz skrzydlaczka w koszulce polskiej reprezentacji. Figurka padła jednak ofiarą mojej złości po przegranym meczu i poleciała za okno. Lotu nie przetrwała, ale na szczęście w nikogo nie trafiłem.
Mój prawdziwy anioł stróż jest w rozmiarze XXXL.
Na oko ma jakieś 205 cm...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

W swojej kolekcji posiadam 34 aniołki, zaczęło się dość niewinnie, jako 3 letnia dziewczynka z bujnymi złotymi loczkami i czarnymi jak sadza, wielkimi oczkami dostałam od babci figurkę aniołka, który potwornie mnie przypominał. Z racji tego, że jako maleństwo byłam już wrażliwa na sentymenty, chciałam mieć więcej takich figurek aniołków. Rodzina przy każdej okacji, czy to urodziny, święta kupowała mi aniołka, każdy koniecznie musiał mieć bujne blond loki i czarne oczy. Babcia ciągle mi powtarzała, że przy takiej ilości "nieba" w moim pokoju, włos z głowy mi nie spadnie. Może coś w tym jest i anielska opieka moich 34 stróżów nade mną czuwa?

W swojej kolekcji posiadam 34 aniołki, zaczęło się dość niewinnie, jako 3 letnia dziewczynka z bujnymi złotymi loczkami i czarnymi jak sadza, wielkimi oczkami dostałam od babci figurkę aniołka, który potwornie mnie przypominał. Z racji tego, że jako maleństwo byłam już wrażliwa na sentymenty, chciałam mieć więcej takich figurek aniołków. Rodzina przy każdej okacji, czy to...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Opowiem troszkę inną historię, smutną i przygnębiającą, a jednak dającą wiarę i nadzieję.
Osobom bardzo mi bliskim zmarło dziecko. Byli na to przygotowani (choć czy można się przygotować na taki cios?) - świadomi - może bardziej odpowiednie słowo, ponieważ maluszek był chory.
W dniu pogrzebu do szykującego się na ostatnie pożegnanie taty do pokoju przez okno wleciał motyl.
Wiadomo w takiej sytuacji, tata nie przywiązał do tego większej uwagi.
Jednak to co stało się później dało rodzicom poczucie, że ich synek jest już bezpieczny, jest Aniołkiem.
Podczas pochówku płaczącej mamie na ramieniu usiadł również motyl – czy to nie dziwne? Motyle zazwyczaj od nas uciekają, poza tym był to koniec września, motyl to chyba rzadkość? Sytuacje widzieli wszyscy stojący obok bliscy. Tata przypomniał sobie wtedy epizod w domu.
To ich synek w postaci motyla wrócił by dodać im otuchy, pożegnać się z nimi, by wiedzieli, że jest z nimi zawsze i wszędzie, jest już Aniołem i tam, gdzie teraz jest, jest mu już najlepiej.

Opowiem troszkę inną historię, smutną i przygnębiającą, a jednak dającą wiarę i nadzieję.
Osobom bardzo mi bliskim zmarło dziecko. Byli na to przygotowani (choć czy można się przygotować na taki cios?) - świadomi - może bardziej odpowiednie słowo, ponieważ maluszek był chory.
W dniu pogrzebu do szykującego się na ostatnie pożegnanie taty do pokoju przez okno wleciał motyl.
...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej