Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Owca
Viola
Justyna
Kinia
Beatka

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Owca
Viola
Justyna
Kinia
Beatka

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

W moim życiu Anioły odgrywają ważną rolę, czuję, że Anioł Stróż nade mną czuwa i opiekuje się mną, modlę się do niego i lubię czytać książki o Aniołach, jak i kolekcjonować wszystko, co z nimi związane. Wiele było historii w moim życiu, gdy Anioł Stróż mnie uchronił. Gdy zmarła moja Kochana Babcia, to znajoma siostra powiedziała mi, że teraz mam swojego Anioła w niebie i tak jest. Anioł stanął na mojej drodze w czasie pożaru, który kilka lat temu wydarzył się w naszym gospodarstwie. Było sobotnie gorące popołudnie i odpust w naszej parafii, na który się wybieraliśmy. Mamy pole przy samym domu i trwały żniwa, ale tego dnia byliśmy już w domu i nie mieliśmy już maszyn na polu. Siedzieliśmy w kuchni i nie wiadomo po co, poszłam do pokoju, po prostu coś mnie tam zaciągnęło, a tam z okna dojrzałam łunę ognia za naszym płotem. Paliło się zboże na naszym polu i ogień był bardzo blisko naszego domu. Krzyknęłam rodzicom co się dzieje i przerażeni tam pobiegli, rozpoczęła się akcja gaszenia, przyjechały straże i ludzie do pomocy. Spaliło się dużo zboża, a ogień już dochodził do lasu, ale został ugaszony. Płakaliśmy i przeżyliśmy to wydarzenie, bo nie zostało nam na polu prawie nic, ale jednak ocaleliśmy i nasz dobytek. Nie wiemy, od czego powstał pożar, bo nie było tam naszego sprzętu. Może mijały się jakieś pojazdy, padła iskra lub nieświadomie ktoś rzucił niedopałek papierosa. Mieliśmy dużo strat na polu, ale też dużo szczęścia w nieszczęściu i myślę, że to Anioł Babci nas uchronił.

W moim życiu Anioły odgrywają ważną rolę, czuję, że Anioł Stróż nade mną czuwa i opiekuje się mną, modlę się do niego i lubię czytać książki o Aniołach, jak i kolekcjonować wszystko, co z nimi związane. Wiele było historii w moim życiu, gdy Anioł Stróż mnie uchronił. Gdy zmarła moja Kochana Babcia, to znajoma siostra powiedziała mi, że teraz mam swojego Anioła w niebie i...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Myślę, że anioły są pośród nas, wystarczy patrzeć sercem, by je zauważyć. Sądzę, że jednym z nich jest mój młodszy brat. Jest on niesamowicie pogodny, dobroduszny, pokojowo nastawiony do innych i chętny do pomocy. Już w liceum zapisał się na wolontariat, chodził do Domu Dziecka i bawił się z jego mieszkańcami, organizował rozgrywki sportowe, bale, festyny, spotkania, czytanie z książką. Dzieci bardzo go lubiły. Potrafił je zrozumieć i dać im coś od siebie. Jestem pełna podziwu za zachowanie wobec młodszych, ale także w kryzysowych sytuacjach. Gdy moja mama zasłabła, to właśnie on zachował zimną krew, rozpoczął serię ćwiczeń, by ratować ją z obsesji. Jest powściągliwy, ale ma za to złote serce dla wszystkich. Kiedy był mały, powiedział, że będzie pomagał innym. Obecnie uczy się...na lekarza. D) Dla każdego ma otwarte serce i pomocne dłonie. To taka wersja szczęśliwego anioła, promieniejącego swoim dobrem na innych.

Myślę, że anioły są pośród nas, wystarczy patrzeć sercem, by je zauważyć. Sądzę, że jednym z nich jest mój młodszy brat. Jest on niesamowicie pogodny, dobroduszny, pokojowo nastawiony do innych i chętny do pomocy. Już w liceum zapisał się na wolontariat, chodził do Domu Dziecka i bawił się z jego mieszkańcami, organizował rozgrywki sportowe, bale, festyny, spotkania,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

W gimnazjum wzięłam udział w szkolnym konkursie plastycznym. Za zadanie mieliśmy zilustrować wiersz księdza Twardowskiego - ja wybrałam taki o aniele stróżu. Narysowałam śpiące w łóżku dziecko i pochylającego się nad nim anioła, suche pastele sprawiły, że całość wyglądała eterycznie. Niestety wygrał niezbyt ładny obrazek jakiegoś młodszego dziecka. Cóż, trudno. Kilka tygodni później do klasy weszła jakaś obca pani z tajemniczym uśmiechem na ustach, niosąc w ręku duży pakunek. Nasza plastyczka bardzo się ucieszyła, zaprosiła ją na środek, po czym okazało się, że jest to siostra bezhabitowa, która chciałaby wręczyć nagrodę za wygraną w konkursie na przedstawienie anioła. Kiedy wymieniła moje nazwisko, zupełnie zgłupiałam, bo wcale nie brałam udziału w niczym takim. Jak potem się okazało, kiedy nie wygrałam konkursu szkolnego, plastyczka wysłała moją pracę na „anielski” konkurs. Nagrodą była duża ikona przedstawiająca Archanioła Gabriela. Wróciłam z nią do domu zupełnie oszołomiona i trochę zła na całą tę sytuację – w końcu nikt mnie nie uprzedził i właściwie nie wiedziałam, co zrobić. Rodzice bardzo się ucieszyli z wygranej i samej nagrody, jednak kiedy powiedziałam, że nie chcę ikony na ścianie, bo nie pasuje, bardzo się zdenerwowali. Mama powiedziała, że nie powinnam odrzucać anioła, który sam do mnie przyszedł. Chyba się przestraszyłam, że może mieć rację i ikona została powieszona u mnie w pokoju. Właściwie się cieszę, bo obecność Gabriela jakoś dodaje mi otuchy.

W gimnazjum wzięłam udział w szkolnym konkursie plastycznym. Za zadanie mieliśmy zilustrować wiersz księdza Twardowskiego - ja wybrałam taki o aniele stróżu. Narysowałam śpiące w łóżku dziecko i pochylającego się nad nim anioła, suche pastele sprawiły, że całość wyglądała eterycznie. Niestety wygrał niezbyt ładny obrazek jakiegoś młodszego dziecka. Cóż, trudno. Kilka...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Odkąd pamiętam zawsze czułam, że jest ktoś kto broni mnie przed złem, strzeże przed złymi wyborami i otula swym skrzydłem w chwilach załamania, gdy upadałam. Dopiero gdy sama zostałam mamą uświadomiłam sobie, że mój Anioł Stróż był całe życie obok mnie, a ja nie zawsze go dostrzegałam. To moja mama. To ona wierzyła we mnie i nadal wierzy, gdy tylko mogła trzymała mnie za rękę i próbowała przeprowadzić przez kręte drogi nastoletniego, dość trudnego dla mnie czasu. To wielki dar od losu, by mieć obok taką osobę i to ważne, by dostrzec ją jak najszybciej się da, by przypadkiem nie podcinać jej skrzydeł, którymi nad nami macha.

Odkąd pamiętam zawsze czułam, że jest ktoś kto broni mnie przed złem, strzeże przed złymi wyborami i otula swym skrzydłem w chwilach załamania, gdy upadałam. Dopiero gdy sama zostałam mamą uświadomiłam sobie, że mój Anioł Stróż był całe życie obok mnie, a ja nie zawsze go dostrzegałam. To moja mama. To ona wierzyła we mnie i nadal wierzy, gdy tylko mogła trzymała mnie za...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Największą kolekcję aniołków jaką kiedykolwiek widziałam ma mama mojej przyjaciółki, moja mama również zbiera, lecz nie tak licznie. Uważam, że najczęściej zbierają aniołki kobiety, ponieważ są podobne do nich delikatne, opiekuńcze, odważne. Mamy chronią nas tak jak anioły, lecz nie mają widocznych skrzydeł. Starają się zawsze być przy ns.

Największą kolekcję aniołków jaką kiedykolwiek widziałam ma mama mojej przyjaciółki, moja mama również zbiera, lecz nie tak licznie. Uważam, że najczęściej zbierają aniołki kobiety, ponieważ są podobne do nich delikatne, opiekuńcze, odważne. Mamy chronią nas tak jak anioły, lecz nie mają widocznych skrzydeł. Starają się zawsze być przy ns.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Zawsze staram się wierzyć, że wśród nas mieszkają ciche anioły. Takie, których nie możemy zobaczyć albo takie, które widzimy na co dzień i które dają nam swoją obecnością najważniejsze w życiu rzeczy: wiarę w siebie i innych, nadzieję na lepsze jutro i na to, że po każdej burzy przychodzi słońce, pocieszenie w najtrudniejszych momentach… Dla mnie takim cichym aniołem jest moja mama. To jej dotyk pamiętam przede wszystkim, kiedy myślę o dniach, w których miałam chwile załamania i zwątpienia. To ona bez słów potrafi zawsze wyczytać z mojej twarzy wszystkie emocje i jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki- zabiera złe i zastępuje je radością i uśmiechem. To ona swoim przekonaniem, że ciepły rosół i czekolada są dobre na wszystko, potrafi wyciągnąć mnie z największych tarapatów i obsesyjno-depresyjnych myśli… Mogę więc z całą pewnością stwierdzić, że ma zadatki na bycie aniołem. Tym tajemniczym stworem, o którym pisze się wiersze i śpiewa się piosenki, który niezmiennie jest dla ludzi nierozwiązaną tajemnicą, owianą mistycznymi opowieściami. Czy musimy jednak szukać aniołów w odległych czeluściach nieba, kiedy mamy wokół siebie tak wiele osób, które są naszymi stróżami praktycznie każdego dnia? Myślę, że nie! Musimy tylko nauczyć się zauważać dobro wokół siebie, a wtedy anioły przestaną być tylko postaciami dla nas nieosiągalnymi…

Zawsze staram się wierzyć, że wśród nas mieszkają ciche anioły. Takie, których nie możemy zobaczyć albo takie, które widzimy na co dzień i które dają nam swoją obecnością najważniejsze w życiu rzeczy: wiarę w siebie i innych, nadzieję na lepsze jutro i na to, że po każdej burzy przychodzi słońce, pocieszenie w najtrudniejszych momentach… Dla mnie takim cichym aniołem jest...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Pewnej nocy wracałam do domu. Spędziłam już wiele godzin za kierownicą i czułam się bardzo zmęczona. Oczy zamykały mi się same. Nie chciałam jednak zatrzymywać, bo przede mną zostało zaledwie kilka kilometrów. W pewnym momencie prawie uderzyłam w barierkę. Nagle za mną pojawiły się światła samochodu. Po chwili auto z policyjnym kogutem zajechało mi drogę. Wysiadł z niego policjant, poprosił mnie o dokumenty. Sprawdził je po czym kazał mi wysiąść z samochodu i zaczerpnąć kilka razy powietrza. Zrobiłam co kazał. Spojrzałam na jego samochód i zdziwiłam się nieco, bo nigdy w mojej okolicy nie widziałam nieoznakowanego wozu policyjnego marki fiat panda. Policjant kazał mi wsiąść do samochodu i uważnie jechać do domu. Dotarłam bezpiecznie na miejsce.Następnego dnia pożyczyłam samochód tacie. Mój tato jest skrupulatny i zawsze wszystko sprawdza. I tym razem przejrzał dokumenty mojego wozu. Jakże wielkie było moje zdziwienie, gdy stwierdził, że od miesiąca mam nieważny przegląd.Dlaczego policjant poprzedniej nocy nie zauważył tego? Pytałam w okolicy o policyjną "pandę". Nikt nigdy takiej nie widział. Może to wariactwo, ale ja wierzę, że tamtej nocy spotkałam Anioła, który zainterweniował bardziej stanowczo niż zwykle.

Pewnej nocy wracałam do domu. Spędziłam już wiele godzin za kierownicą i czułam się bardzo zmęczona. Oczy zamykały mi się same. Nie chciałam jednak zatrzymywać, bo przede mną zostało zaledwie kilka kilometrów. W pewnym momencie prawie uderzyłam w barierkę. Nagle za mną pojawiły się światła samochodu. Po chwili auto z policyjnym kogutem zajechało mi drogę. Wysiadł z niego...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Każdy ma anioła swego,
który strzeże właśnie jego.
Każdy ma chochlika swego,
który kusi go do złego.
Kiedy człowiek raz upada,
diabeł się po cichu skrada
i do tego po nim skacze,
nawet gdy on głośno płacze.
Anioł zaś wiadomo przecie,
jest łagodny jak to dziecię,
więc mu rękę chętnie poda
by nie leżał jak ta kłoda.
Więc powiedzcie proszę sami
czy te dusze z skrzydełkami
w noc fruwają gdzieś po niebie,
by strzec w dzień właśnie Ciebie?
Czy też każda ta istota
ma z anioła i z huncwota,
aureole oraz rogi
i wciąż włazi Ci pod nogi?

Każdy ma anioła swego,
który strzeże właśnie jego.
Każdy ma chochlika swego,
który kusi go do złego.
Kiedy człowiek raz upada,
diabeł się po cichu skrada
i do tego po nim skacze,
nawet gdy on głośno płacze.
Anioł zaś wiadomo przecie,
jest łagodny jak to dziecię,
więc mu rękę chętnie poda
by nie leżał jak ta kłoda.
Więc powiedzcie proszę sami
czy te dusze z skrzydełkami
w...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Od najmłodszych lat mamy wpojone, że każdy z nas ma takiego anioła stróża, takiego strażnika, który istnieje i troszczy się o nas. Jak wygląda anioł? Każde dziecko wie, że to opiekun o pięknej twarzy, która ma cudowne skrzydła. Czy to prawda? Nie wiem. Ale niech pozostanie, że tak jest. W dzisiejszych czasach to bardzo pokrzepiające mieć świadomość, że jest ktoś, kto ma nas pod swoją ochroną, bo anioł to opowieść o pięknie, dobroci i bliskości obu światów: materialnego i duchowego. Ale myślę, że tu na ziemi również możemy spotkać aniołów. Kiedyś od przyjaciela dostałam takiego SMSa: "Przyjaciele są jak ciche anioły, które podnoszą nas, kiedy nasze skrzydła zapominają jak latać". To cytat Antoine de Saint-Exupéry. Wydaje mi się, że anioły są też tu na ziemi i są to właśnie nasi przyjaciele oraz bliscy, na których możemy liczyć. Ich ramiona są jak skrzydła, które potrafią nas pocieszyć i uchronić przed złem, jeżeli nie prawdziwym, to chociaż emocjonalnym....

Od najmłodszych lat mamy wpojone, że każdy z nas ma takiego anioła stróża, takiego strażnika, który istnieje i troszczy się o nas. Jak wygląda anioł? Każde dziecko wie, że to opiekun o pięknej twarzy, która ma cudowne skrzydła. Czy to prawda? Nie wiem. Ale niech pozostanie, że tak jest. W dzisiejszych czasach to bardzo pokrzepiające mieć świadomość, że jest ktoś, kto ma nas...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej