Ale super :) gratulacje dla wszystkim inspirujące pomysły

Ale super :) gratulacje dla wszystkim inspirujące pomysły

Dziękuję, że znalazłam się w gronie laureatów! Niespodzianka! Gratuluję pozostałym szczęśliwcom:)

Dziękuję, że znalazłam się w gronie laureatów! Niespodzianka! Gratuluję pozostałym szczęśliwcom:)

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Angelika
Jolanta
Wendy_Nvrlnd
Michael
Paulina

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Angelika
Jolanta
Wendy_Nvrlnd
Michael
Paulina

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Kryjówka
Gdybym miała ukryć się przed światem. Zmieniłabym płeć , ale dobrowolnie a nie jak to ma miejsce w popularnej książce " Tarantula ". Następnie skonstrułowalabym sobie luksusowy kompleka bunkrów jakie mieli naziści w czasie II wojny światowej. Bunkry te miały sanitariaty i zapasy żywności. W moim bunkrze oprócz tych podstawowych urządzeń sanitarnych i żywności znalazły by się wielkie drewniane bibioteczki z mnóstwem ksiązek z interesujacej mnie dziedziny. Wyposażyłabym też bunkier w dostęp do internetu aby mogła z niego wyjść i odebrać w najbliszym paczkomacie zamówione uprzedniona za pośrednictwem internetu książki. Myślę że bunkier były umiejscowiony w " Ustrzykach Dolnych" ponieważ jeste, zakochana w pięknie Bieszczad. Pozdrawiam

Kryjówka
Gdybym miała ukryć się przed światem. Zmieniłabym płeć , ale dobrowolnie a nie jak to ma miejsce w popularnej książce " Tarantula ". Następnie skonstrułowalabym sobie luksusowy kompleka bunkrów jakie mieli naziści w czasie II wojny światowej. Bunkry te miały sanitariaty i zapasy żywności. W moim bunkrze oprócz tych podstawowych urządzeń sanitarnych i...

Każdy z nas ma momenty, gdy musi zniknąć, uciec przed ludźmi, przeczekać. Mam prosty sposób, który pomaga zawsze. Wystarczy usiąść w wygodnym fotelu, na stoliku postawić kubek cudownie pachnącej kawy i zamknąć oczy, by przenieść się tam, gdzie chcesz być. Malownicza grecka wyspa z magazynu podróżniczego, świat z ulubionej powieści lub dom babci, gdzie w dzieciństwie czułeś się najszczęśliwszy-zamykasz oczy i już tam jesteś.

Każdy z nas ma momenty, gdy musi zniknąć, uciec przed ludźmi, przeczekać. Mam prosty sposób, który pomaga zawsze. Wystarczy usiąść w wygodnym fotelu, na stoliku postawić kubek cudownie pachnącej kawy i zamknąć oczy, by przenieść się tam, gdzie chcesz być. Malownicza grecka wyspa z magazynu podróżniczego, świat z ulubionej powieści lub dom babci, gdzie w dzieciństwie czułeś...

Jest takie miejsce na ziemi...
Z duszą na ramieniu tam biegnę, nogi same mnie niosą. Nie jest to Paryż, czy tez Wenecja, nie morski brzeg czy przystań na jeziorze. To miejsce jest moją twierdzą, moją "przyjaciółką" w samotności, radością w smutku. zawsze mogę tam zajrzeć...kiedy tylko czuje potrzebę. Nie potrzebny jest bilet na pierwszą klasę ani rezerwacja. Wstęp wolny o każdej porze dnia i nocy. To oaza spokoju.
Ileż wspomnień kryje to miejsce, ileż niezapomnianych wrażeń!
To tutaj, tu w starej altance na działce u mojej babuni pierwszy raz powiedziałam "KOCHAM". W każde wakacje altanka mi towarzyszy...niezmiennie. To miejsce jest częścią mnie samej. Wrosło w moją tożsamość i zaczarowało serce. Nie trzeba szukać egzotyki, wystarczy kawałek ciszy wolnej od szumu wielkomiejskości by odnaleźć swoje miejsce na ziemi, swój AZYL.

Jest takie miejsce na ziemi...
Z duszą na ramieniu tam biegnę, nogi same mnie niosą. Nie jest to Paryż, czy tez Wenecja, nie morski brzeg czy przystań na jeziorze. To miejsce jest moją twierdzą, moją "przyjaciółką" w samotności, radością w smutku. zawsze mogę tam zajrzeć...kiedy tylko czuje potrzebę. Nie potrzebny jest bilet na pierwszą klasę ani rezerwacja. Wstęp wolny o...

Hmmm to fakt. Remigiusz Mróz nie oszczędza Forsta..
Czytając Ekspozycje miałam wrażenie, że zabraknie mu zębów.. :) a mimo to nadal wyobrażałam go sobie jako przystojniaka z czarującym uśmiechem..
Nie raz marzyło mi się, żeby spakować walizki i uciec przed ludźmi w jakieś ciche spokojne miejsce. Mógłby to być mały domek na skraju lasu, w niewielkiej wiosce, daleko od zgiełku miasta i cywilizacji. Miałby piękny pachnący ogród, w którym można zatracić się w marzeniach. Zabrałabym tam ze sobą to co kocham najbardziej- męża i synka. Więcej do szczęścia nic nie potrzeba.

Hmmm to fakt. Remigiusz Mróz nie oszczędza Forsta..
Czytając Ekspozycje miałam wrażenie, że zabraknie mu zębów.. :) a mimo to nadal wyobrażałam go sobie jako przystojniaka z czarującym uśmiechem..
Nie raz marzyło mi się, żeby spakować walizki i uciec przed ludźmi w jakieś ciche spokojne miejsce. Mógłby to być mały domek na skraju lasu, w niewielkiej wiosce, daleko od...

Na swoje schronienie wybrałabym miejsce niemal bezludne, gdzieś daleko, gdzie nie ma nikogo i niczego. Dotarcie do takiego izolowanego punktu jest zazwyczaj nie lada podróżniczym i turystycznym osiągnięciem. Może jakieś bardzo słabo znane pasmo górskie. Osiedliłabym się tam i zbudowała szałas. Przyroda dominowałaby w każdym zakątku tego miejsca. Bez tłumu, wśród wspaniałej natury to przestrzeń dla każdej osoby szukającej bezpiecznego azylu. Już sama dzika natura i ukształtowanie terenu daje stabilną pozycję i są przeszkodą. Ekstremalnie trudne i niebezpieczne byłoby dotarcie do miasta – wiodły by bowiem do niego jedynie ścieżki i zdradliwe, smagane wiatrem górskie specjalnie niezalesione pasma górskie.

Na swoje schronienie wybrałabym miejsce niemal bezludne, gdzieś daleko, gdzie nie ma nikogo i niczego. Dotarcie do takiego izolowanego punktu jest zazwyczaj nie lada podróżniczym i turystycznym osiągnięciem. Może jakieś bardzo słabo znane pasmo górskie. Osiedliłabym się tam i zbudowała szałas. Przyroda dominowałaby w każdym zakątku tego miejsca. Bez tłumu, wśród wspaniałej...

Pierwsze moje skojarzenia z możliwością chowania się, ucieczki, odcięcia od świata i ludzi:
1) cyt. " Mieszkam w teczce tekturowej. .." Nawet nie tłumacze to zna każdy.:)
2) Łańcuchowe miasto Depgate zawieszone nad wielka czarna nieodgadniona otchłania, w ktorej- jak wmawiają duchowni- bóg Ulicis stworzył ludziom niebo. A może piekło? - jak smia wątpić niedowiarki .Najbardziej antyspoleczne i mroczne miejsce jakie kiedykolwiek odwiedziłam w swojej wyobraźni. Niechcialbys tam się znaleźć zwłaszcza w " noc blizn".
3) A może to zły trop? Może trzeba rzucić się w wir życia i " niebezpiecznych związków" osiemnastowiecznej Francji? Być jedna z tym kochanek skandalistek, których sława błyska jak gwiazdka i znika jak gwiazdka bo choć piękna ileż to równie pięknych jest na niebie? Być samotna wśród tłumu, być i nie istnieć jednocześnie.
4) A czemuzby nie obrosnac mitem, zatrzeć wrażenie swojej cielesności, stać się muza, natchnieniem do jakiegoś dzieła, być " dziewczyna z perła " na obrazie, nierozwiazywalna zagadka- ona istnieje na prawdę czy to tylko fantazja autora? Zaprzeczyć swojej cielesności, dacie urodzenia, numerów PESEL.

Poprzestać na jednej kryjowce to za mało, rodzi się ryzyko, że ktoś gdzieś kiedyś odkryje tajemnice. Trzeba nieustannie się zmieniać, skakać z jeden kryjówki w druga, bez ciała, jak myśl tylko ulotna, nienamacalna, nieuchwytna.
Robie to co dzień. Raz kryje się w cieniu skrzypiacych łańcuchów, tańczę na balu w sukni z dekoltem co przyciąga wzrok i zapewnia anonimowość twarzy, a raz jestem tylko historia obrazu, która sama nie jest pewna czy jest prawdziwa.
Robie to codziennie w mojej bibliotece. Nikt mnie tam nie znajdzie, nikt nie wie kim dziś jestem:)

Pierwsze moje skojarzenia z możliwością chowania się, ucieczki, odcięcia od świata i ludzi:
1) cyt. " Mieszkam w teczce tekturowej. .." Nawet nie tłumacze to zna każdy.:)
2) Łańcuchowe miasto Depgate zawieszone nad wielka czarna nieodgadniona otchłania, w ktorej- jak wmawiają duchowni- bóg Ulicis stworzył ludziom niebo. A może piekło? - jak smia wątpić niedowiarki ...

Ukryłabym się w mojej szafie. Jest w niej dużo miejsca ale najpierw musiałabym wywalić z niej wszystie ubrania. Mam nadzieje, że ubrania wokół szafy nie były by aż tak podejrzane. Do szafy wzięłabym ze sobą lampkę ale najpierw musiałabym wywiercić dzurkę na kabel od niej, bo bez prądu nie zadziała. Obym nie narobiła hałasu tą wiertarką i zdążyła się ukryć. Razem z lampką do szafy wzięłabym swoje książki. Mimo, że musiałam się ukryć to cieszyłabym się pełnią życia, czytając moje ulubione powieści w starej spróchniałej szafie.

Ukryłabym się w mojej szafie. Jest w niej dużo miejsca ale najpierw musiałabym wywalić z niej wszystie ubrania. Mam nadzieje, że ubrania wokół szafy nie były by aż tak podejrzane. Do szafy wzięłabym ze sobą lampkę ale najpierw musiałabym wywiercić dzurkę na kabel od niej, bo bez prądu nie zadziała. Obym nie narobiła hałasu tą wiertarką i zdążyła się ukryć. Razem z lampką do...