Ostatnimi czasy budzę się z przeświadczeniem, że życie to przedziwna sinusoida. Nierzadko tracę wpływ na oczywisty element egzystencji nazywany pechem. Bywa, iż nie wyrabiam się ze wszystkimi dostępnymi zleceniami, ale te intensywne momenty są przerywane monotonnymi tygodniami pozbawionymi jakiejkolwiek atrakcyjności. Przynajmniej kilka razy potrafiłam stracić w kilka dni dorobek kilkunastu miesięcy intensywnej pracy. Czy nazwałabym to pechem? Raczej wolałabym mówić o nieciekawym splocie wydarzeń, przed którym chętnie się zabezpieczam - kto mi broni trzymać w mieszkaniu zapas chusteczek na wypadek rozpaczy czy gotóweczkę na nagłą utratę miejsca do spania. Może mam błędne nastawienie, ale wolę negatywistycznie patrzeć w przyszłość, niźli później borykać się z niespodziewanymi problemami. Przekorne, cyniczne nastawienie pozwala uniknąć przykrych rozczarowań.

Ostatnimi czasy budzę się z przeświadczeniem, że życie to przedziwna sinusoida. Nierzadko tracę wpływ na oczywisty element egzystencji nazywany pechem. Bywa, iż nie wyrabiam się ze wszystkimi dostępnymi zleceniami, ale te intensywne momenty są przerywane monotonnymi tygodniami pozbawionymi jakiejkolwiek atrakcyjności. Przynajmniej kilka razy potrafiłam stracić w kilka dni...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jasne, że tak.
Czasami nawet byłam skłonna by myśleć, że ciąży nade mną wyjątkowy pech. Kiedy upuszcza się szklankę, to z reguły nic takiego... zmiotka, szufelka i do kosza. Ale kiedy najpierw tłucze się szklanka, później głowa sprawdza czy kant szafki jest wystarczająco twardy by ją uszkodzić, a następnie nowiutka bluzka pada ofiarą wielkiej plamy, można śmiało twierdzić że nad sobą mamy fatum.
Kiedyś dałam się namówić znajomym na wyprawę do lasu na grzyby, niby nic takiego. Szkoda tylko, że spośród sześcioosobowej grupy to moja twarz znalazła pajęczynę wiszącą między drzewami... do teraz dziękuję cieniowi szczęścia, że właściciel tej pajęczyny postanowił się nie ujawniać.
Brrrr. Aż ciarki przechodzą.

Jasne, że tak.
Czasami nawet byłam skłonna by myśleć, że ciąży nade mną wyjątkowy pech. Kiedy upuszcza się szklankę, to z reguły nic takiego... zmiotka, szufelka i do kosza. Ale kiedy najpierw tłucze się szklanka, później głowa sprawdza czy kant szafki jest wystarczająco twardy by ją uszkodzić, a następnie nowiutka bluzka pada ofiarą wielkiej plamy, można śmiało twierdzić...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Samospełniające się proroctwa, oto co nade mną wisi. Zawsze jak sobie pomyślę 'Ha, śmiesznie by było gdyby teraz tramwaj się zepsuł, a ja mam sprawdzian na pierwszej lekcji' czy coś innego w tym stylu, to to się sprawdza w 97% przypadków. Powiem więc krótko i zwięźle: może nie jesteśmy kowalami swojego losu i nie zawsze mamy wpływ na to co się dzieje, ale możemy przynajmniej wybrać kolor nitki do tego wielkiego supełka potocznie zwanego życiem ;)

Samospełniające się proroctwa, oto co nade mną wisi. Zawsze jak sobie pomyślę 'Ha, śmiesznie by było gdyby teraz tramwaj się zepsuł, a ja mam sprawdzian na pierwszej lekcji' czy coś innego w tym stylu, to to się sprawdza w 97% przypadków. Powiem więc krótko i zwięźle: może nie jesteśmy kowalami swojego losu i nie zawsze mamy wpływ na to co się dzieje, ale możemy...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

przynajmniej raz w tygodniu tajemne moce dają mi znać że mają całkowicie gdzieś moje plany. budzik nie dzwoni, dzieci marudzą, zupa się przypala, torba z zakupami się rozrywa jajka wypadają na ziemię, zatrzaskuję klucze do samochodu w środku auta, farba nie farbuje włosów, zapominam o ważnym spotkaniu, zacinam się w windzie z rozładowanym telefonem. A co najgorsze ten dzień nie chce się skończyć. Wyję wtedy do księżyca którego nie widać bo dzień jest przecież, rwę włosy z głowy, usypuję okrąg z piasku i tańczę indiański taniec by pokonać klątwę, a później tocząc pianę z ust biegam po okolicy szukając tego kto ją na mnie rzucił. niewinni nieszczęśnicy uciekają przede mną, nieświadomi schodzą mi z drogi. kiedy wybiegam już resztki sił próbując te moce piekielne wyprowadzić w pole, umordowana padam na łóżko i czekam północy kiedy to ten przeklęty dzień się skończy. czekam na nadejście poranka by móc posprzątać cały bałagan poczesać włosy, ugotować jakąś strawę, ogarnąć dzieci i z uśmiechem na twarzy czekać kolejnego dnia kiedy wszystko będzie się walić i palić. Ale jako że jestem blondynką a do tego matką to jakiś wewnętrzny instynkt podpowiada mi że nie ma takiej siły która by mnie pokonała i choć plany się niweczą nie poddaję się :)

przynajmniej raz w tygodniu tajemne moce dają mi znać że mają całkowicie gdzieś moje plany. budzik nie dzwoni, dzieci marudzą, zupa się przypala, torba z zakupami się rozrywa jajka wypadają na ziemię, zatrzaskuję klucze do samochodu w środku auta, farba nie farbuje włosów, zapominam o ważnym spotkaniu, zacinam się w windzie z rozładowanym telefonem. A co najgorsze ten...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

…Nie, tak nie może być. Nie mogę wszystkiego zrzucać na to, że rok temu miałem operację. Dobrze, to prawda, że na zabieg czekałem 2 miesiące, a później po zabiegu, 3 miesiące dochodziłem do siebie, no ale już minął ponad rok, a waga wciąż pokazuje prawie 90 kilogramów. Gdzie się podział ten 75 kilogramowy chłopak, który przebiegł w życiu 3 maratony? Teraz pocę się wnosząc mamie zakupy na 3 piętro bloku. Nigdy nie myślałem, że schylając się aby zasznurować buty, brzuch będzie mi przeszkadzał. W tym szpitalu musiałem załapać jakąś klątwę. Na pewno ta młoda pielęgniarka rzuciła na mnie urok. Wiedźmy tak mają. Niby młode i śliczne, atu nagle… CIACH i zabobon rzucony.
No przecież ciągle chodzę głodny. No i popatrzcie tylko. Matka z dzieckiem idzie na spacer. Po co kupiła mu tą watę cukrową? Normlanie wciągnąłbym całą nosem… I znowu to samo. Przechodzisz koło restauracji i widzisz tych wszystkich ludzi jedzących kolację. Jak tu się nie skusić? Nie ma co przebieram się i idę pobiegać. Muszę zrzucić te zbędne kilogramy. W lesie nie będę myślał o jedzeniu. Na drogę wezmę tylko garść paluszków i kostkę czekolady, przecież musze mieć energię do treningu….
Oooo cisza i spokój w lesie. No ok, może nie spokój bo wciąż myślę co zjem po powrocie. Może chociaż jakieś lekkie musli?....ooo jagody już rosną….ale bym zjadł gofra z bitą śmietaną i jagodami, no i może polewą toffi. NIE, nie mogę, musze przestać!!!...

…Nie, tak nie może być. Nie mogę wszystkiego zrzucać na to, że rok temu miałem operację. Dobrze, to prawda, że na zabieg czekałem 2 miesiące, a później po zabiegu, 3 miesiące dochodziłem do siebie, no ale już minął ponad rok, a waga wciąż pokazuje prawie 90 kilogramów. Gdzie się podział ten 75 kilogramowy chłopak, który przebiegł w życiu 3 maratony? Teraz pocę się wnosząc...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Już od starożytności człowiek wierzył w zły los. Fatum było nieodwracalne i niemożliwe do pokonania. Dlatego trzeba mu się poddać. Obecnie żyjemy w cywilizowanym świecie, ale bardzo często używamy tego przestarzałego sformułowania. Pewnie dlatego, że czasem nie ma logicznego wyjaśnienia na ogrom złych rzeczy w naszym życiu. Każdy z nas miał takie sytuacje. Moje wydarzyły się kilka lat temu. Z początku były niepozorne, ale z biegiem czasu myślałam, że nie da się już zatrzymać tej lawiny zła. Zakochałam się, więc co w tym złego, że zmieniły mi się priorytety. Zaczęło się od kilku gorzej napisanych sprawdzianów. Potem pojawiły się kłótnie z rodzicami i moje poczucie braku zrozumienia. Chciałam pokazać wszystkim, że jedno z drugim nie koliduje, ale im bardziej się starałam, tym gorzej mi to wychodziło. Uczyłam się po nocach, po czym na sprawdzianach niewiele więcej wiedziałam. Pomagałam więcej w domu, chociaż chyba więcej psułam. Takie miałam odczucia. Chłopak też był zawiedziony, że nie mam tyle czasu na spotkania. Byłam tym zirytowana i często się kłóciliśmy. Wszystkiego miałam dość i codziennie płakałam. Nikt mnie nie rozumiał. W końcu powiedziałam dość! Przyprowadziłam chłopaka do domu i razem z rodzicami spędziliśmy cały dzień. Do dziś nie wiem, co się stało, ale od tego dnia wszystko zaczynało się układać. Dziś z mężem wspominamy początki naszego związku z uśmiechem na ustach, ale wtedy to była istna klątwa.

Już od starożytności człowiek wierzył w zły los. Fatum było nieodwracalne i niemożliwe do pokonania. Dlatego trzeba mu się poddać. Obecnie żyjemy w cywilizowanym świecie, ale bardzo często używamy tego przestarzałego sformułowania. Pewnie dlatego, że czasem nie ma logicznego wyjaśnienia na ogrom złych rzeczy w naszym życiu. Każdy z nas miał takie sytuacje. Moje wydarzyły...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Bardzo często moja Mama wspomina jakim to ja byłem niegrzecznym dzieckiem i ile się musiała namęczyć, żeby cało przeprowadzić mnie przez dzieciństwo i dojrzewanie, ponieważ nawet siedząc na ławce w parku potrafiłem sobie guza nabić. Lubiła powtarzać: "żeby ci twoje dziecko odpłaciło tym samym!". I wiecie co? Jej prośby/ groźby doczekały się spełnienia. Moja córka jest cała moja :-). Wiecznie poobijana, wszędzie jej pełno, jest pełna energii i ciężko za nią nadążyć. Ale ta "klątwa" odbiła się również i na mojej Mamie, ponieważ jak sama mówi, drugi raz musi doświadczać opieki nad tak żywym dzieckiem :-).

Bardzo często moja Mama wspomina jakim to ja byłem niegrzecznym dzieckiem i ile się musiała namęczyć, żeby cało przeprowadzić mnie przez dzieciństwo i dojrzewanie, ponieważ nawet siedząc na ławce w parku potrafiłem sobie guza nabić. Lubiła powtarzać: "żeby ci twoje dziecko odpłaciło tym samym!". I wiecie co? Jej prośby/ groźby doczekały się spełnienia. Moja córka jest cała...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Klątwa towarzyszyła mi podczas wyjazdu do Niemiec. Miałem wybór samochód albo bus ... Dla wygody wybrałem samochód.. Nie jestem przesądny ale ... :) Wyruszyłem na początku kwietnia i jak przez kilka lat samochód nie odmówił posłuszeństwa tak przejechał tylko 100 kilometrów i bum ...zepsuty . No dobrze , samochód nie nowy może się zepsuć . Po kolejnych dwóch tygodniach kolejna próba , samochód naprawiony , więc jedziemy ... ujechałem tym razem 220 kilometrów i sytuacja ta sama ... bum , chmura i pomoc drogowa do domu . To nie może być przypadek ... jadę busem , dostaje prace , wracam po tygodniu i ... podejmuje trzecią próbę . W końcu przysłowie mówi do trzech razy sztuka , klątwa wisi na moim Oplem ale podejmuje wyzwanie jadę z duszą na ramieniu , odliczam kolejne kilometry ... Tak jestem już na terenie naszych zachodnich sąsiadów ale tu jeszcze ponad połowa drogi do przejechania ale tak udało się i o dziwo samochód nie sprawia żadnych problemów na krótkich odcinkach :) Jednak do trzech razy sztuka to prawda , a ja pokonałem moje fatum :)

Klątwa towarzyszyła mi podczas wyjazdu do Niemiec. Miałem wybór samochód albo bus ... Dla wygody wybrałem samochód.. Nie jestem przesądny ale ... :) Wyruszyłem na początku kwietnia i jak przez kilka lat samochód nie odmówił posłuszeństwa tak przejechał tylko 100 kilometrów i bum ...zepsuty . No dobrze , samochód nie nowy może się zepsuć . Po kolejnych dwóch tygodniach...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Moja klątwa ostatnio się odezwała. Wracając pociągiem do swojej miejscowości czekała mnie przesiadka i 30 minut czekania. Poszłam więc do toalety, ale nie mogłam z niej skorzystać, bo rura kanalizacyjna wybiła. "Ok" pomyślałam i stwierdziłam, że w takim razie chociaż coś zjem. Jedyna knajpa w której można normalnie zjeść została właśnie chwilo zamknięta z powodu awarii prądu. Tuż przed moim nosem. "No spoko" stwierdziłam i udałam się do automatu z kawa, herbata i batonikami. Niestety akurat się popsuł. Cóż, wobec takich sytuacji postanowiłam po prostu usiąść na peronie i poczekać, bo chyba nic mi się nie stanie skoro sobie grzecznie posiedzę na powietrzu? Przelatujący nade mną gołąb pomyślał chyba coś innego.... -.-'

Moja klątwa ostatnio się odezwała. Wracając pociągiem do swojej miejscowości czekała mnie przesiadka i 30 minut czekania. Poszłam więc do toalety, ale nie mogłam z niej skorzystać, bo rura kanalizacyjna wybiła. "Ok" pomyślałam i stwierdziłam, że w takim razie chociaż coś zjem. Jedyna knajpa w której można normalnie zjeść została właśnie chwilo zamknięta z powodu awarii...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Oczywiście, miałam tak wiele razy! Zdarzyło się, że zaspałam, spóźniłam się na autobus, pisałam niezapowiedzianą wejściówkę, koleżanka miała zły humor, padało a zapomniałam parasola, samochód obryzgał mnie wodą z kałuży, migrena dawała o sobie znać, zacięłam się przy krojeniu warzyw, przesoliłam obiad... I to wszystko stało się w ciągu jednego dnia! Jak tu nie wierzyć w udział sił nieczystych?
Jednak po dłuższym namyśle zawsze stwierdzałam, że nie ma czegoś takiego jak klątwa. A nawet jeżeli istnieją ciemne moce czy czary jest jedno antidotum, które sprawia, że nic złego nie może się stać. Być może to błahe, ale jest to uśmiech- wszystko zależy od naszego podejścia. Dlatego trudno mi uwierzyć w to, że coś bądź ktoś jest w stanie kontrolować nasze losy. Jeżeli podejdziemy do życia z uśmiechem żadna klątwa- czy istnieje, czy nie- nie będzie nam straszna.

Oczywiście, miałam tak wiele razy! Zdarzyło się, że zaspałam, spóźniłam się na autobus, pisałam niezapowiedzianą wejściówkę, koleżanka miała zły humor, padało a zapomniałam parasola, samochód obryzgał mnie wodą z kałuży, migrena dawała o sobie znać, zacięłam się przy krojeniu warzyw, przesoliłam obiad... I to wszystko stało się w ciągu jednego dnia! Jak tu nie wierzyć w...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej