-Kochanie potrzebujesz coś ze sklepu?
-Nie, skarbie - słyszę ciepły głos Toma.
Za tydzień obchodzimy z Tomem pierwszą rocznicę naszego małżeństwa. Pobraliśmy się w Vegas, na spontanie, znaliśmy się zaledwie kilka dni. Po powrocie z Vegas od razu się do niego wprowadziłam.

Na drogach były pustki, więc wróciłam do domu wcześniej ze sklepu. Gdy otworzyłam drzwi wejściowe usłyszałam niepokojący krzyk. Znieruchomiałam.
-Tom, skarbie gdzie jesteś?!
Nagle usłyszałam coś dziwniejszego, jakby dźwięk rozbijającego się szkła i szuranie desek.Ruszyłam biegiem do garażu.
Gdy Tom mnie zobaczył, podskoczył, miał obcy wyraz twarzy, w ręku trzymał toporek. Kątem oka spostrzegłam krew i stłuczoną butelkę na dywanie.
-Skąd ta krew? Coś Ci się stało? -Stał nieruchomy.
-Zamknij się! -krzyknął.
-Tom, nie podoba mi się jak do mnie mó.... -podszedł do mnie i zakrył mi usta dłonią.
-Nie słyszałaś? Zamknij się! Nic nie rozumiesz! -Spojrzałam się na toporek który nadal trzymał w dłoni, nagle przeszły mnie dreszcze. Co on wyprawia?
-Pójdziesz teraz do salonu i będziesz udawała, że nic nie widziałaś, rozumiesz?
Przestraszona wyszłam z garażu i zaczęłam panicznie szlochać. Co się z nim stało? O co chodzi?
Uchyliłam lekko drzwi, tak by nie widział. Niemożliwe!
Mój ciepły i czuły mąż, zrolował dywan, otworzył klapę schronu i zaczął toporkiem rąbać na kawałki ciało dziewczyny. Poznałam ją od razu, choć zmieniła się na twarzy. To była Lea Davis, uprowadzona 5 lat temu córka mojej najlepszej przyjaciółki.

-Kochanie potrzebujesz coś ze sklepu?
-Nie, skarbie - słyszę ciepły głos Toma.
Za tydzień obchodzimy z Tomem pierwszą rocznicę naszego małżeństwa. Pobraliśmy się w Vegas, na spontanie, znaliśmy się zaledwie kilka dni. Po powrocie z Vegas od razu się do niego wprowadziłam.

Na drogach były pustki, więc wróciłam do domu wcześniej ze sklepu. Gdy otworzyłam drzwi wejściowe...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

- Panie profesorze! – Adam wiedział, że tymi słowami zwróci uwagę Nowaka. Nauczyciel chemii lubił, gdy się tak do niego zwracano. Zatrzymał się i spojrzał znad krzaczastych brwi:
- Co jest, Adaś? – zapytał licealistę.
- Chciałem się tylko zapytać, czy mógłbym pożyczyć od pana któryś zbiór zadań maturalnych – słowa wyleciały z ust Adama w ciągu niecałych czterech sekund.
- Tak, oczywiście! Chodź – nauczyciel wszedł z uczniem do sali, znalazł książkę, na której zależało Adamowi i wręczył mu ją. Chłopak podziękował i życzył chemikowi udanego weekendu.
Kiedy maturzysta wyjął zbiór w domu, wypadła z niego karteczka. Wyglądała na niewinną zakładkę, którą stary nauczyciel zapomniał wyjąć. Jednak był na niej zapisany adres strony internetowej, login i hasło użytkownika. Adam nie jest wścibski, ale był ciekawy, z jakich stron korzysta jego profesor-idol. Zdziwił się, gdy po wpisaniu adresu, na ekranie pojawiła mu się strona z treścią nieodpowiednią dla niepełnoletnich. Adam chciał zamknąć laptopa, ale w oczy rzuciła mu się miniaturka jednego z filmów, na której rozpoznał twarz swojego nauczyciela. Po włączeniu filmu licealista ujrzał pana Nowaka dotykającego dziecko w nieodpowiednim miejscu. Po paru kliknięciach Adam odkrył cały folder filmów z udziałem pana N. Nie ma litości dla pedofilów – tylko taka myśl przeszła mu przez głowę, kiedy wyciągał telefon i wstukiwał numer lokalnego komisariatu.

- Panie profesorze! – Adam wiedział, że tymi słowami zwróci uwagę Nowaka. Nauczyciel chemii lubił, gdy się tak do niego zwracano. Zatrzymał się i spojrzał znad krzaczastych brwi:
- Co jest, Adaś? – zapytał licealistę.
- Chciałem się tylko zapytać, czy mógłbym pożyczyć od pana któryś zbiór zadań maturalnych – słowa wyleciały z ust Adama w ciągu niecałych czterech sekund.
...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Wysoki, barczysty policjant przesluchiwał właśnie siedemnastolatka, leżącego na szpitalnym łóżku. Biedaczyna zatruł się jakimś jedzeniem i teraz leżał podpięty do kroplówki, usilnie próbując wytłumaczyć coś mężczyźnie w mundurze.
-... naprawdę, przyrzekam!- wykrzyknął chłopak.
- W twojej krwi wykryto narkotyki, chłopcze. Jak to wytłumaczysz?
- Ktoś musiał mi czegoś dosypać, ja niczego nie brałem!
Po czasie policjant odpuścił i postanowił, że porozmawia z nim po wyjściu ze szpitala. Nie miał jednak takiej okazji, ponieważ na oddział przywieziono trzydziestoletnią kobietę, która dziwnie się zachowywała. Wynik ten sam- narkotyki. Zeznania te same- nic nie brałam. Policja zainteresowała się ta sprawą i dokładnie przesłuchała te dwie osoby. Natrafili na to, iż obydwoje jedli w pewnej restauracji, zanim trafili na oddział. Szybko uzyskano nakaz przeszukania lokalu, w którym znaleziono 20 kilogramów kokainy, zapakowanej w torebkach po mące. Policjanci doszli do tego, iż jeden z pracowników pomylił kokainę ze zwykłą mąka i przez przypadek dosypał jej do jedzenia serwowanego gościom. Okazało się, że szef restauracji jest szefem szajki dilerów działających w mieście. Pomyśleć tylko, do czego może doprowadzić zwykłe zatrucie pokarmowe...

Wysoki, barczysty policjant przesluchiwał właśnie siedemnastolatka, leżącego na szpitalnym łóżku. Biedaczyna zatruł się jakimś jedzeniem i teraz leżał podpięty do kroplówki, usilnie próbując wytłumaczyć coś mężczyźnie w mundurze.
-... naprawdę, przyrzekam!- wykrzyknął chłopak.
- W twojej krwi wykryto narkotyki, chłopcze. Jak to wytłumaczysz?
- Ktoś musiał mi czegoś...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Siedziałam w parku i odpoczywałam, czytając gazetę i obserwując kaczki pływające w stawie. Dzień był piękny i słoneczny, wyjęłam z torebki najnowszy bestseller i włożyłam okulary do czytania.
Całkiem zagłębiłam się w lekturze i wcale bym nie zauważyła tego pieska, ale tak żałośnie popiskiwał, że spojrzałam i ... przeraziłam się. Był bardzo wychudzony i miał jakieś blizny na skórze.
- Co ci jest piesku - powiedziałam z troską
Wtedy nadbiegł jakiś człowiek, był bardzo zdenerwowany
- Dziękuje za znalezienie mojego pieska, ale już go zabieram - powiedział z cwanym uśmiechem i szybko chwycił przerażonego pieska. Wsiadł w samochód i odjechał z piskiem opon.
Postanowiłam, że będę go śledzić, bo nie podobał mi się wygląd tego biednego zwierzęcia. Też wsiadłam w samochód i pojechałam za nim.
Jechaliśmy bardzo długo, aż zatrzymał samochód przed jakimś obskurnym budynkiem i zniknął w nim. Bałam się, bo to było jakieś bezludzie, ale wysiadłam z samochodu i zajrzałam przez okno do środka. Zobaczyłam straszny widok, setki psów trzymanych w ciasnych klatkach, wychudzonych i osłabionych z głodu. Wyjęłam z torebki aparat i zrobiłam zdjęcia, potem szybko uciekłam z tego miejsca.
Nie wiem, czemu ten człowiek maltretował te psy i jestem w szoku, ale policja już się tym zajmie, gdy do nich zadzwonię - pomyślałam wykręcając numer.

Siedziałam w parku i odpoczywałam, czytając gazetę i obserwując kaczki pływające w stawie. Dzień był piękny i słoneczny, wyjęłam z torebki najnowszy bestseller i włożyłam okulary do czytania.
Całkiem zagłębiłam się w lekturze i wcale bym nie zauważyła tego pieska, ale tak żałośnie popiskiwał, że spojrzałam i ... przeraziłam się. Był bardzo wychudzony i miał jakieś blizny...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jak zwykle, gdy mam czas przyniosłam mężowi obiad. Lubimy wspólnie spędzać przerwę obiadowa, a z racji tego, że nie zawsze mąż ma czas wyjść z biura, przynoszę jedzenie i jemy tu. Stawiam torbę z jedzeniem na wynos na stole w pomieszczeniu socjalnym i zdejmuje szalik. Słyszę stuknięcie i orientuję się, że kolczyk wypadł mi z ucha i potoczył się pod stół. A ja zaraz za nim.
Schowana pod stołem, słyszę jak ktoś wchodzi do pomieszczenia. Jestem jednak zbyt zajęta szukaniem zguby, żeby wychylić głowę i zobaczyć kto to.
- Jesteśmy teraz same, więc opowiadaj kochana jak tam płomienny romans z prezesem- słyszę i zamieram z ręka pomiędzy ścianą, a szafką.
- Bardzo dobrze. A co najzabawniejsze nasza droga prezesowa niczego jeszcze się nawet nie domyśla- śmiech wypełnia pomieszczenie.
Zaczyna się we mnie gotować. Mój mąż ma romans?! I musiałam się tego dowiedzieć w takim sposób... Na klęczka, z ręka w kurzu, podsłuchując rozmowę. Wypełzam spod stołu, wprawiając w osłupienie kochankę mojego męża i jej koleżankę.
- Oj, jaka ze mnie niezdara- mówię z drwiącym uśmiechem- Zgubiłam kolczyk, a na dodatek nie potrafię zauważyć, że mój mąż ma romans.
Dziewczyna jest wyraźnie zmieszana.
- Nie wiem jak...- chce coś powiedzieć, ale nie może wydusić słowa.
- Nie obchodzi mnie co, jak i gdzie. Następnym razem proszę sprawdzać, co kryje się pod stołem, zanim zacznie pani taki temat.
Pora zakończyć gierki szanownego Pana Prezesa- jeszcze mojego męża.

Jak zwykle, gdy mam czas przyniosłam mężowi obiad. Lubimy wspólnie spędzać przerwę obiadowa, a z racji tego, że nie zawsze mąż ma czas wyjść z biura, przynoszę jedzenie i jemy tu. Stawiam torbę z jedzeniem na wynos na stole w pomieszczeniu socjalnym i zdejmuje szalik. Słyszę stuknięcie i orientuję się, że kolczyk wypadł mi z ucha i potoczył się pod stół. A ja zaraz za nim.
...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

W pewnej szkole wybuchła afera z dopalaczami. Sprawą zajęła się już policja, niestety nie łatwo było znaleźć osoby z tym związane.
- A teraz coś dla fanów starego rocka- powiedział Tomek do mikrofonu i włączył piosenkę.
Od lat zajmował się szkolnym radiowęzłem, spędzał tu każda przerwę, nie lubił rzucać się w oczy. A teraz dzięki temu miał idealną przykrywkę dla swojej działalności. Tak, to on sprzedawał dopalacze. Potrzebował pieniędzy, a ten sposób zarabiania był dla niego lekki i szybki.
- Hej, stary- do pomieszczenia wszedł jego kumpel- Potrzebuję czegoś dobrego. Mocnego. Przyda mi się małe odprężenie po całym tygodniu szkoły. Ostatni towar był dobry.
- Tego już nie mam- odparł Tomek- Ale mam coś lepszego.
Zaczął wyjmować dopalacze ze swojej skrytki, gdy nagle do pomieszczenia wszedł dyrektor z dwoma policjantami, którzy od razu unieruchomili zszokowanych chłopców. Dyrektor odsunął plecak od mikrofonu i dopiero wtedy Tomek spostrzegł, że plecak leżał na włączniku i ich rozmowę słyszała cała szkoła. Zrozumiał, że jest skończony. Przez głupią nieuwagę został wkopany.
- Ty debilu- syknął na kolegę- Przez ciebie wpadłem.
- Fakt, to bardzo głupi przypadek, ale jakże pomocny w śledztwie- powiedział policjant- Sam nie wiem czy gratulować ci chłopcze, czy ukarać za to, że bierzesz to świństwo- zwrócił się do kolegi Tomka.
Tak oto zakończył się dopalaczowy handel w szkole.

W pewnej szkole wybuchła afera z dopalaczami. Sprawą zajęła się już policja, niestety nie łatwo było znaleźć osoby z tym związane.
- A teraz coś dla fanów starego rocka- powiedział Tomek do mikrofonu i włączył piosenkę.
Od lat zajmował się szkolnym radiowęzłem, spędzał tu każda przerwę, nie lubił rzucać się w oczy. A teraz dzięki temu miał idealną przykrywkę dla swojej...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Podczas gdy spodziewaliśmy się ,że nasz najważniejszy trop doprowadzi nas do mordercy,okazało sie,że to nie takie proste. Zgwałcona i zamordowana dziewczyna okazała się nikim innym jak poszukiwaną dilerką narkotyków.Nikt nie spodziewał się,że tak młoda dziewczyna mogla być,aż tak wpływowa na narkotykowym rynku. Działała pod pseudonimem Cookie. Dowiedzieliśmy się tego z listu od niezidentyfikowanego Butchera. Podejrzewamy,że teraz on jest najbardziej wpływowym dlilerem. Według akt policyjnych Butcher i Cookie byli przywódcami dwóch posprzeczanych gangów,które przez lata terroryzowały całe miasto. Lecz ten Butchera był wyjątkowo brutalny, ze względu na ilość gwałtów. Niestety nikt nie umie nas doprowadzić do żadnego z gangów, a nawet jeśli wątpie by był to,któryś z nich ze względu,że oba zabijają swoje ofiary używając broni palnej,a nasza ofiara zmarła od czternastu pchnięć nożem.

Podczas gdy spodziewaliśmy się ,że nasz najważniejszy trop doprowadzi nas do mordercy,okazało sie,że to nie takie proste. Zgwałcona i zamordowana dziewczyna okazała się nikim innym jak poszukiwaną dilerką narkotyków.Nikt nie spodziewał się,że tak młoda dziewczyna mogla być,aż tak wpływowa na narkotykowym rynku. Działała pod pseudonimem Cookie. Dowiedzieliśmy się tego z...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Podczas gdy spodziewaliśmy się ,że nasz najważniejszy trop doprowadzi nas do mordercy,okazało sie,że to nie takie proste. Zgwałcona i zamordowana dziewczyna okazała się nikim innym jak poszukiwaną dilerką narkotyków.Nikt nie spodziewał się,że tak młoda dziewczyna mogla być,aż tak wpływowa na narkotykowym rynku. Działała pod pseudonimem Cookie. Dowiedzieliśmy się tego z listu od niezidentyfikowanego Butchera. Podejrzewamy,że teraz on jest najbardziej wpływowym dlilerem. Według akt policyjnych Butcher i Cookie byli przywódcami dwóch posprzeczanych gangów,które przez lata terroryzowały całe miasto. Lecz ten Butchera był wyjątkowo brutalny, ze względu na ilość gwałtów. Niestety nikt nie umie nas doprowadzić do żadnego z gangów, a nawet jeśli wątpie by był to,któryś z nich ze względu,że oba zabijają swoje ofiary używając broni palnej,a nasza ofiara zmarła od czternastu pchnięć nożem.

Podczas gdy spodziewaliśmy się ,że nasz najważniejszy trop doprowadzi nas do mordercy,okazało sie,że to nie takie proste. Zgwałcona i zamordowana dziewczyna okazała się nikim innym jak poszukiwaną dilerką narkotyków.Nikt nie spodziewał się,że tak młoda dziewczyna mogla być,aż tak wpływowa na narkotykowym rynku. Działała pod pseudonimem Cookie. Dowiedzieliśmy się tego z...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Na ekranie telewizora pojawił się rzecznik prasowy stołecznej policji. Przybrawszy dumną pozę, zaskakująco gromkim głosem zaczął zdawać relację z ostatnich wydarzeń.
- Dzięki pracy naszych oficerów śledczych wnikliwej analizie zebranych materiałów jak też podjętym działaniom tuż przed południem został ujęty groźny przestępca, który w ostatnim czasie spędzał sen z powiek mieszkańcom a w szczególności właścicielom lombardów. To ciężka, sumienna praca oraz wiedza komendanta doprowadziły do zatrzymania i aresztowania Zenona B. Zwanego Krwawym Łowcą..
Oficer Morawski wyłączył telewizor.
-Gówno prawda. Na ślad nie wpadlibyście nawet wtedy,gdy choć na chwilę przestalibyście gonić za własnym ogonem. Gdyby Zenon w trakcie ostatniego skoku nie dostał ostrego ataku wyrostka robaczkowego znów szukaliśmy wiatru w polu.

Na ekranie telewizora pojawił się rzecznik prasowy stołecznej policji. Przybrawszy dumną pozę, zaskakująco gromkim głosem zaczął zdawać relację z ostatnich wydarzeń.
- Dzięki pracy naszych oficerów śledczych wnikliwej analizie zebranych materiałów jak też podjętym działaniom tuż przed południem został ujęty groźny przestępca, który w ostatnim czasie spędzał sen z powiek...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Wszystko do czegoś prowadzi. Żadne decyzje i czyny nie pozostają bez konsekwencji. Tak było też tym razem.
Tylko kolejny nudny dzień w pracy. Rutynowe badania dotyczące udoskonalenia aparatury mającej wyruszyć na Marsa. Z początku, gdy przyjęli mnie tutaj, byłem zachwycony. Dopiero z czasem wszystko się zmieniło. Codziennie wykonywałem te same nużące zadania. Jednak pensja była dobra, a z czegoś trzeba żyć. Oczywiście dochodziły też korzyści towarzyskie. Wszyscy znajomi byli zachwyceni, że mają przyjaciela w NASA.
-Carlson!- krzyknął mój przełożony. Po chwili już stałem przy jego biurku.- Zanieś te dokumenty do Andrew.- powiedział, wręczając mi plik kartek.
Gdy już oddaliłem się z zasięgu słuchu, westchnąłem klnąc.
Ostatnie czego dzisiaj potrzebowałem to marsz na drugi koniec budynku. Skręciłem za zakręt i usłyszałem podniesione głosy. Z reguły byłem osobą ciekawską, więc schowałem się za ścianą, mając nadzieję na podsłuchanie kłótni.
-Zakazuje ci to ogłaszać społeczeństwu!- dosłyszałem jednego z mężczyzn.- To spowoduje kompletny chaos. Chcesz tego?
-Chce, aby ludzie poznali prawdę. Jak mamy im nie mówić, że niedługo umrą? Wszystko było przeliczane tysiące razy. Prawdopodobieństwo, że za miesiąc spadnie na nas asteroida jest większe niż 99 procent!
-Koniec dyskusji! Nie ty decydujesz jakie informacje przedostają się do opinii publicznej.
Zabrakło mi tchu. Odwróciłem się, idąc zupełnie nie w tym kierunku, co powinienem. Musiałem przemyśleć jak wykorzystać tą informację.

Wszystko do czegoś prowadzi. Żadne decyzje i czyny nie pozostają bez konsekwencji. Tak było też tym razem.
Tylko kolejny nudny dzień w pracy. Rutynowe badania dotyczące udoskonalenia aparatury mającej wyruszyć na Marsa. Z początku, gdy przyjęli mnie tutaj, byłem zachwycony. Dopiero z czasem wszystko się zmieniło. Codziennie wykonywałem te same nużące zadania. Jednak pensja...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej