Czy tylko mi takie miejsce jednoznacznie kojarzy się z kibelkiem? Rozmyślania, medytacja, skupienie... Czego więcej potrzeba poza wygodnym tronem? Nawet lekturka się znajdzie na upartego.

Czy tylko mi takie miejsce jednoznacznie kojarzy się z kibelkiem? Rozmyślania, medytacja, skupienie... Czego więcej potrzeba poza wygodnym tronem? Nawet lekturka się znajdzie na upartego.

A co jeśli powiem wam, że takim miejscem w moim życiu jest...łazienka? Pewnie mnie w tej chwili obśmiejecie na czym świat stoi. Ale cóż, śmiejcie się, proszę bardzo. Nie boję się do tego przyznać i dobrze mi z tym.
Kiedy chcę pobyć sama, kiedy szukam wytchnienia i potrzebuję spokoju by pomyśleć, najlepszym dla mnie miejscem jest właśnie moja łazienka. Duże pomieszczenie z beżowymi kafelkami i białym sufitem, które daje mi błogi stan wyciszenia i czas na kontemplację własnych myśli buszujących w mojej głowie.
Za każdym razem, gdy się w niej chowam, gdy zamykam za sobą drzwi, a właśnie potrzebuję oderwania się od wszystkich ludzi na świecie i spokoju dla siebie, czuję ulgę. Tak cudowną, wspaniałą ulgę, kiedy zamykam się w swojej łazience. Jest to jedno z najlepszych uczuć jakie może dopaść każdego człowieka.
Na całe szczęście, ktoś dobrze pomyślał, łazienka w moim domu jest duża, a tak się składa, że czasem lubię sobie chodzić i myśleć jednocześnie, dlatego też mam większą przestrzeń, jeśli potrzebuję sobie tak po prostu pospacerować i podumać albo oprzeć się o ściany i popatrzeć na niebo przez skośne okno w suficie.
Albo popłakać.
Nie zamykam się w pokoju, nie rzucam na poduszki i wylewam na nie rzeki swych łez. Nie. Ja wtedy chowam się w łazience i to właśnie tam wypłakuję. Tam się z tym nie boję ukryć, to tam się przed sobą otwieram.
Łazienka jest dla mnie najlepszym schronem przed całym światem.

A co jeśli powiem wam, że takim miejscem w moim życiu jest...łazienka? Pewnie mnie w tej chwili obśmiejecie na czym świat stoi. Ale cóż, śmiejcie się, proszę bardzo. Nie boję się do tego przyznać i dobrze mi z tym.
Kiedy chcę pobyć sama, kiedy szukam wytchnienia i potrzebuję spokoju by pomyśleć, najlepszym dla mnie miejscem jest właśnie moja łazienka. Duże pomieszczenie z...

Nie ma takiego miejsca, w którym można uciec przed obecnością innych. Pozostaje jedynie uciec w samotność. Otworzyć drzwi swojego własnego świata i zanurzyć się na zawsze. Na chwilę jeszcze spojrzeć za siebie i zamknąć drzwi. Tutaj nikt nie wejdzie. Nieważne czy w pracy, w autobusie czy we własnym pokoju. ,,Wygodna obojętność'', jak mówi znana piosenka. Nie zasłania bólu ani go nie tłumi, po prostu pozostawia go na zewnątrz. To miejsce jest na tyle piękne, że nigdy się nie znudzi i zawsze pozostanie moje. Zawsze. Nikt mnie już nie znajdzie i pozostanę szczęśliwy.

Nie ma takiego miejsca, w którym można uciec przed obecnością innych. Pozostaje jedynie uciec w samotność. Otworzyć drzwi swojego własnego świata i zanurzyć się na zawsze. Na chwilę jeszcze spojrzeć za siebie i zamknąć drzwi. Tutaj nikt nie wejdzie. Nieważne czy w pracy, w autobusie czy we własnym pokoju. ,,Wygodna obojętność'', jak mówi znana piosenka. Nie zasłania bólu...

Mam takie miejsce na ziemi. Domek po mojej babci na granicy Polski z Ukrainą, ostatnia wieś w Polsce, mało ludzi, cisza, odgłosy przyrody. Właśnie tam lubię jechać w miejsce gdzie żyli moi przodkowie, gdzie urodził sie mój tato, usiąść w drewnianym domku, napalić w piecu jeśli trzeba, zatopić się w fotelu i poczytać. Albo pomyśleć. Właśnie tam uciekam jak problemy zaczynają mnie przytłaczać.

Mam takie miejsce na ziemi. Domek po mojej babci na granicy Polski z Ukrainą, ostatnia wieś w Polsce, mało ludzi, cisza, odgłosy przyrody. Właśnie tam lubię jechać w miejsce gdzie żyli moi przodkowie, gdzie urodził sie mój tato, usiąść w drewnianym domku, napalić w piecu jeśli trzeba, zatopić się w fotelu i poczytać. Albo pomyśleć. Właśnie tam uciekam jak problemy zaczynają...

Moim miejscem do odpoczywania jest nasze Polskie morze, dokładnie miasteczko- Białogóra. Mam tam swój kamping, do którego jeżdżę co roku na całe dwa miesiące. Kocham tam wypoczywać. Są tam dwa namioty z książkami, więc mam co czytać. Zawsze opróżniam je, bo kto by pogardził książkami za 5, 7 i 9 złoty. Na plaży zawsze czytam. Nawet teraz w moich niektórych książkach można znaleźć piasek. Kocham, kiedy szumi morze, nogi zakopuję w piasku, a słonko ogrzewa twarz. To coś cudownego.

Moim miejscem do odpoczywania jest nasze Polskie morze, dokładnie miasteczko- Białogóra. Mam tam swój kamping, do którego jeżdżę co roku na całe dwa miesiące. Kocham tam wypoczywać. Są tam dwa namioty z książkami, więc mam co czytać. Zawsze opróżniam je, bo kto by pogardził książkami za 5, 7 i 9 złoty. Na plaży zawsze czytam. Nawet teraz w moich niektórych książkach można...

Takim moim miejscem na ziemi jest moja rodzinna miejscowość.To maleńka wioska w województwie śląskim.Wioska licząca kilkanaście zabudowań.A mój rodzinny domek to mała leśniczówka w środku lasu.Pod okna przychodzą sarenki,bażanty.Baa nawet wąż wpadnie w odwiedziny.Jakieś 300 m od domku są stawy..7 dużych stawów.Teraz już zaniedbanych,lokatorami są głównie łabędzie ,kaczki,perkozy,czaple i żaby.Kiedy chcę naładować akumulatory idę właśnie tam.Siadam pod stary ogromnym dębem,i rozmyślam...Czasem fotografuję zwierzęta.Jakoś wtedy świat staje się lepszy,prostszy,wspanialszy :)

Takim moim miejscem na ziemi jest moja rodzinna miejscowość.To maleńka wioska w województwie śląskim.Wioska licząca kilkanaście zabudowań.A mój rodzinny domek to mała leśniczówka w środku lasu.Pod okna przychodzą sarenki,bażanty.Baa nawet wąż wpadnie w odwiedziny.Jakieś 300 m od domku są stawy..7 dużych stawów.Teraz już zaniedbanych,lokatorami są głównie łabędzie...

Mam takie miejsce. Jest to zielona ławeczka niedaleko niewielkiego jeziorka. Przyjeżdżam tam rowerem i spędzam mój czas. Sam na sam z naturą. Słucham śpiewu ptaków, patrzę na chmury i wychwytuję rozmaite kształty,a gdy czuję słońce ogrzewające mi skórę, lekko uśmiecham się do siebie i kontempluję tę chwilę. Tworzę marzenia, jednocześnie podziwiając wszystko to co znajduje się dookoła mnie. Od czasu do czasu, z daleka przyglądam się innym ludziom. Widzę parę całującą się na innej ławce ukrytej między drzewami i cieszę się, że miłośc kwitnie. Ta moja zielona ławka jest miejscem spokoju, przyrody, ciszy, marzeń.

Mam takie miejsce. Jest to zielona ławeczka niedaleko niewielkiego jeziorka. Przyjeżdżam tam rowerem i spędzam mój czas. Sam na sam z naturą. Słucham śpiewu ptaków, patrzę na chmury i wychwytuję rozmaite kształty,a gdy czuję słońce ogrzewające mi skórę, lekko uśmiecham się do siebie i kontempluję tę chwilę. Tworzę marzenia, jednocześnie podziwiając wszystko to co znajduje...

Cóż, moim odosobnionym miejscem, którego praktycznie codziennie odwiedzam jest Kraina Marzeń i Wyobraźni - innymi słowy, moja głowa. Mogę go zawsze odwiedzić: kiedy chcę i gdzie chcę. Zawsze, gdy nudzę się, nie mam co robić, czuję samotność - zagłębiam się, odwiedzam ten Raj, żeby pomyśleć na spokojnie o wszystkim. Nikt i nic wkradnie się tam, nic stamtąd nie wyniesie - to bezpieczne miejsce, najlepsze, w którym przechowuję najważniejsze myśli.

Cóż, moim odosobnionym miejscem, którego praktycznie codziennie odwiedzam jest Kraina Marzeń i Wyobraźni - innymi słowy, moja głowa. Mogę go zawsze odwiedzić: kiedy chcę i gdzie chcę. Zawsze, gdy nudzę się, nie mam co robić, czuję samotność - zagłębiam się, odwiedzam ten Raj, żeby pomyśleć na spokojnie o wszystkim. Nikt i nic wkradnie się tam, nic stamtąd nie wyniesie - to...

Kiedy chcę uciec najchętniej jadę do domu rodzinnego mojej przyjaciółki. Wychowałyśmy się mieszkając w małej miejscowości i od zawsze jej dom był moim drugim domem. Tam jeżdżę żeby odpocząć, zastanowić się nad różnymi sprawami czy po prostu żeby uciec od niektórych osób albo sytuacji. Wiem, że jej rodzice zawsze mnie przyjmą, a że moja przyjaciółka nadal mieszka w tym domu z rodzicami to tylko ulepsza sytuację. Myślę, że dlatego lubię tam jeździć, bo kiedy byłam dzieckiem wiele czasu spędzałyśmy w domu mojej przyjaciółki. Każda wizyta jest dla mnie powrotem do czasów dzieciństwa, każda jest niezapomniana i każdą chętnie wspominam.

Kiedy chcę uciec najchętniej jadę do domu rodzinnego mojej przyjaciółki. Wychowałyśmy się mieszkając w małej miejscowości i od zawsze jej dom był moim drugim domem. Tam jeżdżę żeby odpocząć, zastanowić się nad różnymi sprawami czy po prostu żeby uciec od niektórych osób albo sytuacji. Wiem, że jej rodzice zawsze mnie przyjmą, a że moja przyjaciółka nadal mieszka w tym domu...

Byłam już na kilku obozach i wycieczkach, chociażby w Grecji czy w Londynie. Ale najmilej wspominam zieloną szkołę z Zakopanego. Byłam wtedy w czwartej klasie i bawiłam się świetnie, choć była tam wcześniej kilka razy. I doszłam do wniosku, że na wakacjach najważniejsze jest towarzystwo. Mogłabym polecieć na Księżyc, ale bez przyjaciół zanudziłabym się na śmierć.
W te wakacje moja siostra jedzie nad morze, a ja zostaje w domu i jestem z tego bardzo zadowolona. Bo gdzie znajdę lepsze towarzystwo, jak nie w książkach?
Przed moim domem stoi duża huśtawka. Pamiętam dobrze jak babcia kupowała ją w jakimś markecie, miałam wtedy może z pięć lat.
Spędzam na niej większość wakacji.
Od rana do wieczora czytam książki i ekscytuję się bardziej niż gdybym zwiedzała najlepsze muzeum na świecie, najpiękniejszą plażę czy najwyższe góry.
Siostra będzie kapała się w morzu, a ja będę słuchała szelestu kartek.
A gdy się nastawi ucho, przewracając strony można usłyszeć szmer wymawianych zaklęć, skradanie się Zwiadowcy, świst powietrza przeszywanego przez miecz, szum morza na plaży w Saint-Malo... Wszystko.
W tym roku wybieram się do Hogwartu, do Śródziemia, do Paryża i do Niemiec, do Poznania- do Jeżyc... No, może coś jeszcze wymyślę.
Oczywiście z huśtawką wiążą się też bardziej realne wspomnienia.
Gdy byłam mała na wakacje zawsze przyjeżdżała starsza kuzynka. Bawiłyśmy się w Raz, Dwa, Trzy, Baba Jaga Patrzy. Oczywiście oszukiwała, żeby nie musieć się ruszać.
Na tej huśtawce, pierwszego dnia użytkowania zepsułam moją piłkę do skakania (wpadła w kaktusa).
Na tej huśtawce siadali moi wkurzający sąsiedzi, bez których moje życie byłoby strasznie nudne.
I gdy z poduszek wysypie się cały puch (efekt mojego całodniowego czytania), będę bardzo tęsknić za moją ukochaną huśtawką, która jest moim wehikułem do innego świata.

Byłam już na kilku obozach i wycieczkach, chociażby w Grecji czy w Londynie. Ale najmilej wspominam zieloną szkołę z Zakopanego. Byłam wtedy w czwartej klasie i bawiłam się świetnie, choć była tam wcześniej kilka razy. I doszłam do wniosku, że na wakacjach najważniejsze jest towarzystwo. Mogłabym polecieć na Księżyc, ale bez przyjaciół zanudziłabym się na śmierć.
W te...