-
ArtykułyKsiążki o przyrodzie: daj się ponieść pięknu i sile natury podczas lektury!Anna Sierant5
-
ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński37
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać420
-
Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz2
Cytaty z tagiem "sierota" [14]
[ + Dodaj cytat]
- Czy znał pan swojego ojca?
- Nie. Ale pewnie to i lepiej. Człowiek nie żyje wtedy złudną nadzieją. Dzieci, które znały swoich rodziców, zawsze wierzyły skrycie, że pewnego dnia ktoś wróci zabrać je do domu. A to zdarzało się naprawdę wyjątkowo rzadko. Moim zdaniem było im znacznie ciężej niż dzieciakom, które nie miały takich marzeń. Ich nie mogło już spotkać żadne rozczarowanie.
Sierota nie jest panem swojego losu; sierota nie wierzy przy tym, że inni ludzie również nie są panami swojego losu.
Homerowi podobała się codzienna rutyna, odmierzana miarowym tup, tup, tup; podobało mu się, że zawsze można przewidzieć, co dalej nastąpi. Sierota jest, rzec można, dzieckiem do kwadratu w umiłowaniu wszystkiego, co się powtarza codziennie, zgodnie z planem. Sierota czepia się każdej rzeczy, która sprawia wrażenie trwałej i niezmiennej.
- Moja żona będzie zachwycona, mogąc cię u nas gościć.
Mężczyznom zawsze się wydaje, że znają swoje żony, ja jednak często zastanawiałam się, czy tak jest naprawdę. Gdybym była mężatką, z pewnością wpadłabym we wściekłość, gdyby mój mąż przyprowadził do domu jakąś sierotę, nie poradziwszy się mnie uprzednio.
Kei umarła wkrótce po porodzie, ale jej córka miała Nagareho . I Kazu. Poza tym ubóstwiali ją różni stali bywalcy kawiarni, Jasne, przeżywała chwile samotności, ale nie miała poczucia, że jest sama na świecie. Zawsze ktoś ją wspierał i chronił. Choć Miki tęskniła za matką, wyrosła na zdrową i szczęśliwą dziewczynkę. Oczywiście Yayoi nie mogła tego wiedzieć.
Kiedy Miki spotkała się z matką, która przybyła z przeszłości, powiedziała jej „Dziękuję, że mnie urodziłaś".
Całkowicie odwrotną reakcją byłoby pytanie: „Dlaczego mnie urodziłaś?". Nigdy nie wiadomo, co by się stało, gdyby Miki dorastała w zupełnie innym otoczeniu - gdyby po śmierci matki nie miała przy sobie Nagarego i Kazu i nie mogła na nikim polegać.
W pewnym sensie człowiek pozostaje sierotą do końca życie - a troska o dzieci jest jednym ze sposobów troszczenia się o samego siebie.
Byłam sierotą z dwoma żyjącymi matkami.
Jedna oddała mnie, gdy jeszcze jej mleko nie wyschło
na moim języku, druga – gdy miałam trzynaście lat.
Byłam córką rozstań, fałszywego, a może przemilczanego pokrewieństwa, odległości.