Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W wielu chwilach życia mogłem powiedzieć, że wiem, czym jest dobra praca, kim jest uczciwy człowiek, czym jest prawdziwa przyjaźń. Wiem, ponieważ widziałem te wartości ucieleśnione w osobie mojego ojca oraz jego przyjaciela Hory i spełnione w ich głębokiej przyjaźni.

Charakter ojca nabierał siły, w miarę jak on sam dochodził do zdrowia, ale nie tylko dlatego. Równowaga i stałość charakteru wiążą się nierozłącznie z umiejętnością właściwego oceniania rzeczywistości, a choroba psychiczną tę umiejętność odbiera. Jej przerażająca natura polega przede wszystkim na tym, że człowiek nie potrafi jej przezwyciężyć ani nawet zmierzyć się z nią tak, jak by chciał - za pomocą woli i myśli. I czuje się rozpaczliwie bezradny. Czasem woli można użyć jedynie, wspierając jej działanie lekami czy psychoterapią, ale choroba stale podkopuje także postanowienie, by z nich korzystać. Często nie sposób też polegać na własnym rozsądku, bo i nad nim przejęła władzę. Ojciec zdawał sobie z tego sprawę, gdy powiedział, że nie ma gorszej choroby niż choroba psychiczna.