Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Taki właśnie jest Człowiek. Nosi strach we własnym wnętrzu i to siebie zawsze boi się najbardziej.

Wtedy właśnie uświadomił sobie, że wojna to szaleństwo, czczy gest, który z upływem czasu traci wszelkie znaczenie, nierozumny gniew, sztucznie podtrzymywany przez długi czas po incydencie, który stał się jego przyczyną, urągające logice przekonanie, że jeden człowiek przez swoją śmierć bądź cierpienie może dowieść słuszności swej sprawy lub prawdziwości wyznawanych zasad.

Przemknęło mu przez głowę, że w którymś punkcie swych długich dziejów ludzkość zaakceptowała szaleństwo jako zasadę i uparcie trzymała się tej zasady aż po dziś dzień, gdy zagroziła ona istnieniu nawet jeśli nie samego gatunku, to wszystkich jego osiągnięć – materialnych i niematerialnych – na które tak ciężko pracowano przez stulecia.

Być może nie było żadnych granic. Bardzo możliwe, że nic takiego jak kres możliwości po prostu nie istniało, że nie było punktu, w którym jakaś istota albo grupa istot mogłaby się zatrzymać i powiedzieć: „to już koniec naszej drogi, nie ma sensu próbować posunąć się dalej”. Każde kolejne odkrycie miało efekty uboczne, które otwierały nowe możliwości, drogi, którymi można było powędrować dalej, a każdy kolejny krok na którejś z tych dróg otwierał dalsze ścieżki. Nic się nigdy nie kończy, pomyślał Enoch.

A karabin to jedna z najsłabszych broni na Ziemi, jedno z najmniej skutecznych narzędzi nieludzkiego traktowania człowieka przez człowieka. Był wyłącznie symbolem innych, znacznie straszliwszych narzędzi wojny.