Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Można powtarzać sobie: lubię być sam, wolę być sam, wcale nie potrzebuję bliskości innych ludzi. Lecz cena, jaką przychodzi za to płacić, objawia się smutkiem, wewnętrzną pustką i dojmującą, choć trudną do nazwania tęsknotą. (Jacek Krzysztofowicz).

Prawdziwa bliskość to nie jest niekończący się błogostan doświadczany we dwoje. Poznaje się ją raczej po tym, że obydwoje zawsze wobec siebie możemy być sobą - ani nie bojąc się odrzucenia przez partnera, ani nie lękając się jego emocji i oczekiwań. (Jacek Krzysztofowicz).

Intymność buduje się z jednej strony, poprzez konsekwentne, codzienne decydowanie się na otwartość, na zapraszanie drugiego człowieka do swojego wewnętrznego świata uczuć, przeżyć, pragnień i marzeń, z drugiej zaś poprzez pozwalanie mu na to samo. (Jacek Krzysztofowicz).

Myślę, że zawsze warto pytać siebie: Czego ja chcę dla siebie TERAZ? To wymaga ciszy i skupienia. Kiedyś często wydawało mi się, że coś muszę - bo jestem potrzebna, bo beze mnie się nie obejdą. W pewnym momencie zabrakło sił, a ponieważ chciałam iść własną drogą, zaczęłam dokonywać wyboru. (...) Często niepotrzebnie boimy się powiedzieć "nie", "nie chcę". Przekonałam się, że po powiedzeniu "nie" świat się nie zwali. (Stanisława Celińska).

Często w partnerze lokujemy własne pragnienia i marzenia; nikt nie jest tak naprawdę i do końca tym, kim nam się zdaje, gdy go kochamy. (Paweł Droździak).

Uważam, że - owszem - zaufania nie można nikomu wszczepić, ale można do niego dotrzeć. Bo ono jest w nas. Pod jednym warunkiem: że przeszkód do szczęścia nie będziemy znajdować na zewnątrz nas, tylko w nas samych. I będziemy w nas samych pokonywać wszystkie przeszkody, które oddzielają nas od zaufania. (Bogdan Białek).

(...) prawdziwy dom jest tam, gdzie serce.
Banał? A czy nie jest tak, że każdy udany związek jest tajemnicą, a próba jej opisania zwykle brzmi banalnie? (Paweł Droździak).

Żeby pomagać innym, najpierw trzeba zrobić porządek z samym sobą.

Przemijanie jest elementarnym doświadczeniem, fundamentalnym i codziennym, w każdej chwili dostępnym nam. Doświadczeniem, którego nie chcemy zwykle doświadczać, którego na ogół nie jesteśmy świadomi i od którego na ogół uciekamy - od doświadczenia przemijania, a mówiąc mocniej - od doświadczenia śmierci. (Bogdan Białek).

Przemijanie i śmierć są stale obecne w naszym życiu. To jest ciągle powtarzające się doznanie. Całe nasze istnienie składa się z mniejszych i większych śmierci i zmartwychwstań. Ciągle rodzimy się i ciągle umieramy. (Bogdan Białek).

Aby żyć prawdziwym życiem, a nie iluzorycznym, trzeba mieć ufność. A ufność to tak naprawdę miłość. (Bogdan Białek).

Miłość nie zna stagnacji, tylko wzbiera i opada, jak przypływy i odpływy morza.

Szerzenie nienawiści do inaczej myślących i wierzących zawsze doprowadza do naruszenia ładu społecznego. Szkodzi wszystkim - i zwycięzcom, i pokonanym. Sprzyja niszczeniu dorobku narodowego i upadku moralnego społeczeństwa. (Alosza Awdiejew).

Mam dla was dwie wiadomości. Zacznę od złej. Zła wiadomość jest taka, że ten moment przemija. To doświadczenie przemija, ta chwila przemija, ten dzień minie. Że minie rok, minie wasze życie. Wszystko przemija. A dobra wiadomość jest taka, że ta chwila przemija, to doświadczenie przemija. Ten rok przeminie. Minie wasze życie. (Bogdan Białek).

Nie zawsze początki prowadzą do końców, a końce do innych początków. Żaden koniec nie poprzedza narodzin. Nic nowego nie zaczyna się po śmierci, choć wielu myśli, że może jednak. (Wiesław Łukaszewski).

Ktoś kiedyś powiedział ironicznie, że najbardziej świadomym aktem w małżeństwie jest rozwód. O dziwo kryje się w tym pewien klucz. Czym bowiem jest rozwód? Rezygnacją ze snu, rozwianiem się nierealistycznego marzenia. Często w partnerze lokujemy własne pragnienia i marzenia, tracąc do pewnego stopnia kontakt z rzeczywistością; nikt bowiem nie jest tak naprawdę i do końca tym, kim nam się zdaje, gdy go kochamy (Paweł Droździak).