cytaty z książki "Biała lwica"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Zza uchylonych drzwi dobiegało go pochrapywanie córki. Wstał i patrzył na nią. Przepełniła go radość. Pomyślał, że sens życia polega na troszczeniu się o własne dzieci. Na niczym więcej.
Póki żyjemy, zawsze jest jakieś wyjście.(...) Śmierć to ostateczna kryjówka, którą trzeba zachować w odwodzie do chwili, gdy nie będzie szans na uporanie się z pozornie nieuchronnym zagrożeniem.
- Nie wszystko można zrozumieć. Opowieść jest jak niekończąca się podróż.
- Może na tym polega różnica między nami. Ja przywykłem, że każda historia ma swój koniec, ty uważasz, że nigdy się nie kończy.
- Możliwe. (...) Świadomość, że się kogoś nie spotka po raz drugi, bywa bardzo przyjemna, bo coś żyje nadal. (s.303).
Nie wszystko można zrozumieć. Opowieść jest jak niekończąca się podróż.
Nie ma dłuższej podróży od bycia nikim do stania się kimś. (s.280).
Społeczeństwo przeganiające bogów jest skazane na śmierć. (s.152).
Ci, którzy gdzieś się wypuszczają i wracają, rzadko czują się lepiej. Oszukują samych siebie. Nie uświadamiają sobie starej prawdy, że od siebie się nie ucieknie. (s.289).
Zdolne konie często dokazują. Jak ludzie. Są pochłonięte sobą i kapryśne. Czasem się zastanawiam, czy nie chciałyby lustra w swoim boksie. (s.340).
Uległość. Nie ma nic gorszego niż życie w warunkach, na które się nie ma żadnego wpływu. (s.11).
Jak kurde można opisać tłuściocha? Rzadkie włosy, czerwona nabrzmiała twarz. I gruby jak beczka. (s.118).