Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli tylko się daje, a nic nie otrzymuje w zamian – istnieje ryzyko wewnętrznego zubożenia. Tak. To oznacza, że trzeba być kochanym. Niezbędne jest obustronne zaangażowanie.

W mieście odradzało się życie. Domy otwarły drzwi. Pachniało kwiatami, chłodem wczesnego poranka. I kawą. Jeszcze nikt nie był zmęczony. Wszyscy uśmiechali się do siebie.
Jeszcze nie zdążyła się narodzić nienawiść tego dnia. Ani miłość.

Może tlił się w nas lęk przed nadmiarem niezaprogramowanego ściśle czasu, który mógłby nas skłonić do zbyt otwartych rozmów na najważniejsze tematy. Od lat udawało nam się umiejętnie zostawiać je na uboczu i odkładać na jutro. Na niekończące się jutro, którego nieubłagany porządek i rytm codzienności, inne wymogi otoczenia i dyktando czasu pozostawiają wszystko znowu w sferze planów, uniemożliwiają, a nawet zabijają nadzieję.

Ileż naszych spraw całkowicie pokrywa milczenie. Przez wiele lat miałam nadzieję że ty się zmienisz. Błąkając się wśród trudnego czasu, żądamy od siebie coraz więcej i więcej, idziemy obok siebie, razem i nie razem jednocześnie.

Nie warto mówić czegoś, co mogłabym zapamiętać, a co okazałoby się zwykłym oszustwem.

Życie pisze w nas coś każdego dnia i wręcz nie nadąża się z przemyśleniem raz jeszcze tego, co jest, i co natychmiast przemija. Prowadzenie pamiętnika też nie jest proste, ponieważ zapis subiektywnej oceny faktów może być omylny.

Miałem dziewczynę, ale się rozstaliśmy. I dobrze się stało. Nie była z tych, które można kochać nawet wtedy, gdy ich już nie ma. Nie tylko „do śmierci”.

Tylko parę kroków wystarczyłoby, aby wyjść z tej małej depresji. Poczułem oddech lata. Wszedł i do mego pokoju. Dobrze, że natura w swej mądrości stworzyła rożne pory roku. Latem wszystkie istoty nabierają sił, aby moc przeżyć zimę.

(...) twoje życie, owo powolne wegetowanie, senny przeciek różańcowo podobnych dni, odmawianych bez miłości i wiary...

Za wszystko trzeba w życiu płacić jakąś cenę. Ale trzeba też zawsze zdawać sobie sprawę, czy cena, jaką się ma zapłacić, jest warta tego, co się w zamian otrzymuje, mimo że pragnienie miłości jest większe niż potrzeba wolności.

Dla wewnętrznej wolności potrzeba wiele przestrzeni na zewnątrz.