Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Marzenia są siłą napędową działań. Najpierw są marzenia i cele, potem plany i ich realizacja.

Każdy człowiek ma prawo żyć po swojemu. Ma prawo przeżywać własne porażki, niepowodzenia, katastrofy i nieszczęścia. To jest jego życie. On ma je przeżyć. Nikt nie powinien robić tego za niego.

Czasami prawda jest po prostu genialna, lepsza od każdego kłamstwa.

Każdy człowiek ma swoje tajemnice. Każdy popełnia błędy. Ważne, żeby potrafić wybaczyć samemu sobie, żyć dalej i być szczęśliwym.

Każdy ma prawo popełniać błędy. To jest normalne i ludzkie. Szczególnie jeżeli te błędy wynikają z chęci czynienia dobra. Jest duża różnica pomiędzy nieświadomym popełnieniem błędu a świadomym trwaniem w nim.

Ludzie wierzą w to, w co jest im wygodniej wierzyć. Robią to odruchowo, chcąc oszczędzić sobie bólu.

Rodziny się nie lubi. Rodzinę się kocha bez względu na wszystko, chociaż ta miłość bywa czasami ciężka.

Nie mów nic, jeżeli nie chcesz, ale nie kłam! Kłamstwa uwłaczają obu rozmówcom.

Zazdrość w pewnym sensie przynależy do miłości. Zazdrośni są ci, którzy kochają.

Miłość to sztuka, w której obie strony powinny być artystami. Jest intrygująca, inspirująca, pobudzająca zmysły i wymaga ogromnego zaangażowania, jak każdy inny rodzaj sztuki (...).

(...) ludzie potrafią zepsuć wszystko, nawet najpiękniej zapowiadające się historie.

Ludzie czasami robią nieprzemyślane rzeczy, kierując się zupełnie niezrozumiałymi pobudkami, i zmieniają czyjeś życie (...).

Czasami jakieś wydarzenia postrzegamy fałszywie, nasza wyobraźnia dopowiada resztę, zaczynamy mylnie interpretować rzeczywistość, unosimy się w emocjach, idziemy za źle pojętym poczuciem godności, wsłuchujemy się w swoje nieszczęście, dajemy mu się podporządkować i brniemy w coś, co wszystko niszczy. Kiedy się opamiętamy, nie ma już nic i na wszystko jest za późno, a nawet wtedy durnowate, źle pojęte poczucie własnej godności nie pozwala nam już niczego rozpocząć od nowa. Wokół nas są tylko ruiny i zgliszcza. Katastrofa.

Są rzeczy, które pozornie są jasne i jednoznaczne, a pomimo to nie oddają rzeczywistości (...). Czasami w to, co widzimy, wkrada się błąd. Coś na krótko zazgrzyta, ale nasza wyobraźnia zaczyna dopowiadać nieznane szczegóły, wypełniać luki, po swojemu układać wszystko. Tworzy się obraz, który nie jest prawdą. (...) Nasze zmysły tworzą spaczony obraz rzeczywistości. Nasz mózg wierzy zmysłom. Brniemy coraz bardziej w stworzoną przez nas samych nieprawdę. Wszystko dopasowujemy do wszystkiego, niepasujące szczegóły odrzucamy i pogrążamy się w tych bredniach coraz bardziej, cały czas uważając je za prawdę. Wyciągamy błędne wnioski, podejmujemy niewłaściwe decyzje, które pociągają za sobą działania mogące kogoś bardzo skrzywdzić.

Obiektywna prawda jest czymś trudnym do określenia.

Dom to jedno z najpiękniejszych słów. Dom to nie są ściany, a ludzie, którzy w nim mieszkają.

Żyjemy w czasach, w których wszystko ma swoją ceną, nic nie jest za darmo.

Praga ma w sobie to coś, co powoduje, że jest niepowtarzalna. To tajemnica, magia, alchemia, bogactwo i szaleństwo. To legendy mieszające się z rzeczywistością. Oaza magii i czarów w środku współczesnej Europy.

Wyszedł, trzasnął drzwiami, tuszył spod domu z piskiem opon i odjechał. Taki męski sposób rozwiązywania problemów.

To był tylko taniec, parę utworów zatańczonych z nieznanym mężczyzną, a we mnie nagle zmieniło się wszystko. Ja - nie ja, taka sama a już zupełnie inna, odmieniona, odczarowana, albo zaczarowana na nowo, ale zupełnie inaczej. Coś wyrwało mnie z jakiegoś snu albo nagle zasypiałam z nowymi marzeniami pod powiekami.

Emocje się nie zmieniają. Są takie same od tysięcy lat.