Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ale ja postanowiłem mimo wszystko zaufać. Zaufać nie rozsądkowi, ale miłości, którą widziałem w jej oczach.

Zachowujesz się jak maszyna, stara, dobrze naoliwiona maszyna, która działa z przyzwyczajenia, a nie dlatego, że ma jakiś cel.

Niby wykonuję swoją pracę, a rano czeka na mnie taka sama hałda.

Rób to, co robisz, córeczko, bo robisz to dobrze.

Taka spokojna i mądra, pewna jak latarnia morska pośród sztormów.

Była zła na siebie, bo historia wracała jak bumerang, a ona nie uczyła się na swoich błędach.

Tylko kłopoty, wyzwania, niebezpieczeństwa i trudne decyzje. Tam, dokąd idę, będzie wyłącznie od górę.

Trzeba być silnym, żeby pokazywać swoje słabości.