Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Adamie, kocham w tobie między innymi to, że nigdy nie próbujesz dawać mi dobrych rad.
- Gardzę radami… Nigdy nie działają.

Kocham go do szaleństwa – wyszeptała. – Jest dla mnie obcym człowiekiem, mimo to wciąż tak dobrze go znam. Nie wyobrażam sobie słodszej tortury, niż mieć go blisko siebie.

- Śpij, kochanie - szepnął, odsuwając wilgotne loki z jej karku. - Będę nad tobą czuwał.
- Ty też śpij - mruknęła sennie, kładąc dłoń na jego piersi.
- Nie. - Uśmiechnął się i lekko pocałował jej skroń. W jego głosie pojawiła się nuta zachwytu. - Nie, gdy czuwanie jest lepsze niż wszystko, co mógłbym odnaleźć w snach.

- No nie wiem - mruknął McKenna z szerokim uśmiechem. - Nie trać nadziei. Wszystko jest możliwe… Na Boga, sam jestem tego najlepszym dowodem.

- Dobry Boże. Naprawdę nie masz co robić, jeśli postanowiłaś odpisać na listy.
Podniosła wzrok i uśmiechnęła się lekko.
- I to mówi osoba, która ma jeszcze bardziej ambiwalentny stosunek do korespondencji niż ja.
- Gardzę każdym aspektem tego zajęcia - przyznał Marcus. - W sumie gorsze od pisania listów jest tylko otrzymywanie ich… Bóg jeden wie, skąd w ludzkich głowach myśl, że interesują mnie najdrobniejsze szczegóły ich życia.