Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Życie jest ciągiem trudności, które należy pokonać, i przeszkód możliwych do przezwyciężenia.

Najważniejsze to mieć kogoś, kto nas kocha, i samemu kochać. Ludzie, którzy tego nie przeżyli, nie mogą w to uwierzyć, ale to prawda. Jest się wtedy bezpiecznym przed światem...

Jeśli człowiek ma w sobie żywotność, niechaj wzbogaca własną duszę, a nie próbuje zostać właścicielem dusz innych.

Demelza: Nie mogę zasnąć (...) Myślę.
Ross: Niedobry zwyczaj. Wypij łyk brandy i zaraz się uspokoisz.

Ktoś - poeta łaciński - właśnie w taki sposób zdefiniował wieczność: jako umiejętność pochwycenia i utrzymania pełni życia w jednej chwili, tu i teraz, łącząc przeszłość, teraźniejszość i przyszłość.

Wielu członków naszej rodziny zachowuje się dziwnie. Nie potrafimy iść na kompromis. Jeśli komuś odebrano kawałek serca, reszta nic nie znaczy. Reszta nic nie znaczy...

Brak zdecydowania to cecha, której nienawidził najbardziej.

Nie jest przyjemnie zrobić z siebie głupca z powodu swoich uczuć.

Jak ktoś kogoś kocha, może zranić ciało, ale nie serce.

Podobnie jak każdy człowiek, nie mogła się powstrzymać od porównywania tego, co miała, z tym, co mogłaby mieć.

Właśnie tak zachowują się kobiety: osobno mogą być wyjątkowo czarujące, ale pierwsze spotkanie z przedstawicielką własnej płci zawsze sprowadza się do prób intuicyjnego odgadnięcia natury drugiej osoby.

Najważniejsze to mieć kogoś, kto nas kocha,i samemu kochać.

Dla kochanego zerwę róży kwiat,
Zerwę czerwoną różę.
To od kochania zmienił się mój świat,
W mym sercu wichry i burze.

Skaleczę palec o róży cierń,
Niechaj serdeczną krwią spłynie.
O tobie myślę w nocy i w dzień,
Godzina, ach, po godzinie.

Dotknę wargami kropelki krwi,
Marząc, że smutek się skończy.
Niechaj me serce o tobie śni,
Aż z twoim sercem się złączy.

- Przeszłość to nic dobrego. Ważna jest teraźniejszość i przyszłość.

Myśl o Demelzie wypełniła jego umysł światłem i ciepłem, jak wniesienie świec rozjaśniło salon.

Żądza zawsze ma w sobie coś z podboju i zniszczenia.

Zastanawiał się, co jest bardziej rzeczywiste: świat prostych rolników związanych z ziemią czy też świat, w którym ludzie walczą ze sobą w imię polityki i zasad, żyją lub umierają w chwale - a jeszcze częściej nędznie - dla abstrakcyjnych idei, takich jak patriotyzm lub niepodległość.

Można zmarnować całą młodość, roztrząsając subtelne różnice między prawidłami moralności.

Życie uczyło Rossa, ze zaspkojanie większości zachcianek niesie zalążek frustracji i że ludzie ulegają złudzeniu, że jest inaczej.

Umysły niektórych kobiet przypominają ścieki: musi się w nich pojawić smród.

[...] odpychała je, lecz po chwili wracały.
Były jak myśli, cudze i własne, czasem natrętne i nieprzyjemne, czasem zwariowane i kuszące, czasem przyjazne i pełne nadziei.

Nie płakała. Rana była zbyt głęboka albo Verity nie potrafiła się poddać. Czekał ją wieczny ból z powodu straty i samotności, stopniowo stępiany przez upływ czasu, aż stanie się częścią jej charakteru, goryczą z domieszką zwiędłej dumy.