Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Usłyszałem język apokalipsy, teraz zaś powitam ciszę.

-Nie i jeszcze raz nie! Absolutnie nie ma mowy o zawróceniu! Ja i mój mistrz HP musimy za wszelką cenę podążać dalej.
-Ach prawda, zapomniałem, że musi pan rozerwać masy pracujące swoimi głupimi przygodami!

-Nie ma powodu, by się z nas nabijać! Ludzie potrzebują przygód!
-Czytanych czy przeżywanych?

Ale w takim razie, jeśli ktoś jest dożywotnio skazany na gówniane życie, chciałbyś mu w dodatku zakazać rozrywek, nawet w formie takich komiksów przygodowych jak ten?

A kiedy ktoś mówi mi, że wszystko ma swoje granice, sram na niego. Gówno nie zna granic.

...A poza tym jak wiadomo, dżentelmena zajmują tylko przegrane sprawy...
A poza tym odkryłam, że bardzo podnieca mnie, kiedy ludzie widzą mnie nagą...

-Ach tak? No to kim jesteś?
-E, trudno to określić... Jestem bohaterem. Czy raczej chciałbym zostać bohaterem.

-Ty również jedziesz do krainy zabawek?
-Jak to "do krainy zabawek"?

KSIĄŻKA! Daj mi moją książkę! Muszę wiedzieć, kim jestem!

Nie mogę żyć, nie wiedząc, kim jestem. Muszę zajrzeć do książki!

-Więc nie masz żadnych papierów poza tą książką i żeby dowiedzieć się, kim jesteś, muszę ją przejrzeć (...) Zaraz przejdzie ci ochota drwić sobie ze mnie, mała dziwko!
-Oddajcie mi moją książkę! Bardzo proszę...

-W mojej książce jest wszystko. Z pewnością znajdę sposób, aby opuścić to miejsce!
-Moja biedaczko! Jedyny sposób, aby stąd uciec to śmierć...

-RATUNKU! Gdzie ja jestem? Co się stało?
-Ach, rekin złapał cię za głowę...ale na szczęście miałaś na niej hełm, więc ci go zerwał...
-Ale gdzie ty jesteś? Skąd do mnie mówisz? Ależ... Ależ ja jestem zupełnie naga! Co ty tam wyprawiasz, świntuchu!