Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Oto jak traktuje się niewiasty – gdy przejawią inicjatywę, są obwoływane grzesznicami; gdy odnoszą sukcesy, nazywa się je ladacznicami.

(...) niewiasta potrafi kochać, nienawidzić i bać się równocześnie.

Nie wierzę, aby Bóg życzył mi biedy i braku wykształcenia. Nie wierzę, aby Bóg życzył jakiejkolwiek niewieście, by była biedna i niewykształcona. Wierzę za to, iż życzeniem Pana Boga jest, abym Go przypominała, abym używała umysłu, którym mnie obdarzył, abym pracowała na swą fortunę zdolnościami, w które mnie wyposażył, abym wreszcie kochała sercem, które włożył w moją pierś.

Kiedy władzę nad niewiastami sprawują mężczyźni, słabej płci grozi wszystko co najgorsze, ba, zazwyczaj wszystko co najgorsze staje się jej losem.

Żadna niewiasta nie powinna czuć przymusu, by oddać siebie lub swoje dobra. Mądra białogłowa może osiągnąć nie mniej od mężczyzny, a dobre prawo winno ją chronić, zamiast okradać niczym zazdrosny mąż.

Na tym polega różnica pomiędzy osobą z rodu królewskiego i zwykłym plebejuszem. Wolno nam pogrążyć się w żałobie, zanosić modły i hołubić złamane serca, lecz tylko w głębi ducha; na zewnątrz musimy dbać o to, aby nasz dwór był ośrodkiem piękna, mody i sztuki.

Jaki sens ma uczucie, jeśli nie czyni nas lepszymi? Jaki sens ma siostrzyństwo, jeśli nie pomagamy sobie nawzajem?

Tylko jedne więzi są nierozerwalne na tym świecie: pomiędzy siostrami.