Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli ktoś chce być pisarzem, to najpierw musi coś przeżyć, żeby miał o czym pisać.

Całe dzieciństwo obserwowałam ludzi, którzy nie pasowali, ale próbowali się dopasować. Niektórym się udało. Innym nie. Część została w nowych miejscach na zawsze; inni po wielu latach wrócili do swoich krajów. Ale i oni się zmienili, i te kraje też nie były już takie jak dawniej. Więc na nowo poczuli się obco.
Może właśnie tego się boję - że jeśli będę cały czas próbować pasować wszędzie, to skończy się tak, że nie będę pasować nigdzie...

Ale mi się wydaje, że szaleństwo to powtarzanie w kółko tego samego i spodziewanie się tych samych rezultatów.

Z jednej strony robimy się coraz bardziej publiczni, a z drugiej coraz bardziej prywatni, bo siedzimy dobrze schowani za komputerami i tam poznajemy ludzi, reklamujemy siebie i robimy z siebie gwiazdy.