Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Nie jestem szaleńcem, majorze - odparłem. -Mam dobrze skalibrowane poczucie akceptowalnego ryzyka.

Spójrzcie, przeciwnicy, którzy dostąpiliście honoru
Jesteśmy instrumentami waszej radosnej śmierci.
Na swoje sposoby pobłogosławiliśmy was,
Duch najlepszych spośród nas uświęcił naszą bitwę.
Będziemy was chwalić przechodząc pośród was
I opiewać wasze dusze, zbawione, dla ich nagrody.
Nie jest waszym losem urodzić się pośród Ludu,
Więc nakierujemy was na ścieżkę, która prowadzi do odkupienia.
Bądźcie dzielni i walczcie zaciekle,
Żebyście mogli odrodzić się w naszej owczarni
Błogosławiona bitwa uświęca tę ziemię
I wszyscy którzy tu umierają i rodzą się są od tej pory wybawieni.

- Strzeliłem do Keyesa - oświadczył Ron Jensen. - Widziałem w nim uosobienie złego systemu, który zmienił mnie w morderczą maszynę.
- Prawie odstrzeliłeś mi głowę - stwierdził Keyes.
- To był dobry strzał - [...].

- [...] Nie jesteśmy jeszcze w armii. Nie mogą postawić nas przed sądem wojskowym.
- Nie, ale pewnie mogliby wystrzelić nas ze śluzy w próżnię.
- Nie bądź śmieszna. zmarnowaliby w te sposób dużo dobrego powietrza.

Starszy sierżant Antonio Ruiz wyglądał, jakby odlano go z jakiejś formy. Idealnie odzwierciedlał wszystko, czego można było się spodziewać po instruktorze musztry - był potężny, ściekły i od samego początku obrażał nas w wyjątkowo barwny sposób.

- Nie tak dobre jak te, które robi moja córka. Ich sekret tkwi w melasie.
- Brzmi obrzydliwie. Nienawidzę melasy.
- Dobrze, że nie wiedziałem o tym, kiedy do ciebie strzelałem. Na pewno bym nie spudłował.

W jednym narożniku grupa mężczyzn modliła się, klęcząc na dywanie. Przez chwilę zastanawiałem się, jak z wysokości trzydziestu czterech tysięcy kilometrów oceniają, gdzie jest Mekka[...].

- Jestem doktor Russell - oświadczył, przyglądając mi się. - Wygląda pan, jakby właśnie zdechł panu pies.
- Właściwie to był to mój współlokator -[...].