Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pocałował mnie w czubek głowy.
– Też wtedy cierpiałem.
– Oboje się krzywdziliśmy.
Odchylił się, żeby spojrzeć mi w oczy.
– Lecz teraz nie musimy już tego robić. – Ujął moją twarz w dłonie, kciukiem ścierając ostatnią łzę. – Wiem, że się boisz. Ten strach unosi się w powietrzu i oboje go czujemy. Ale zaryzykuj ze mną, a nie pożałujesz.
Cytował pierwsze wersy piosenki, którą mi kiedyś puścił. „My Heart is Open” Maroon 5. Powiedział, że kojarzyła mu się z nami. Słuchałam jej tyle razy przez ostatni rok, za każdym razem wyobrażając sobie, że znowu powie mi te słowa. I powiedział.
– Moje serce jest otwarte, Gwen. Bez względu na to, co jeszcze się wydarzyło i co stanie nam na drodze, moje serce stoi przed tobą otworem.

Każda emocja była żywa, intensywna, tak przytłaczająca, że ledwo mogłam to znieść. Wszystko było agonią i ekstazą jednocześnie, zbyt gwałtowne i sprzeczne. Wiedziałam tylko tyle, że chciałam w tym zatonąć, po czubek głowy. Żebym była zimna, zamrożona, nietykalna.

Chciałam umrzeć w niesamowitej rozkoszy tej chwili.

Miałem ciarki. Przysięgam. Byłaś najwspanialsza z całego wszechświata i gotowa pozwolić mi kochać się do końca życia.