cytaty z książki "Wybacz mi"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Oszczędzamy, pracujemy, bierzemy kredyty, ale tak na prawdę nie żyjemy. Życie dla pieniądza, to wcale nie życie.
(...) kobiety są niesamowite! Kobiety mają siłę, która zdumiewa mężczyzn. Mają dzieci, przezwyciężają trudności, dźwigają ciężary, ale obstają przy szczęściu, miłości i radości. Uśmiechają się, kiedy chcą krzyczeć, śpiewają, kiedy chcą płakać, płaczą, kiedy są szczęśliwe i śmieją się, kiedy są zdenerwowane. Dają z siebie tak wiele, czasem nie dostając niczego w zamian. Wspierają cię, podtrzymują na duchu, wierzą w ciebie i są najlepszymi przyjaciółkami. Walczą o to, w co wierzą, sprzeciwiają się niesprawiedliwości, nie zgadzają się na "nie" jako odpowiedź, kiedy wierzą, że jest lepsze rozwiązanie. (...) Miłość kobiety jest potężna i niekontrolowana. Jedyna niesłuszna rzecz w kobiecie to ta, że często zapomina, ile jest warta...
Samotny człowiek potrafi wyłowić z tłumu druga samotną duszę. Rozpoznaje ją po pustym spojrzeniu, powłóczystych krokach i grymasie na twarzy, który jest wymuszonym uśmiechem.
Samotni ludzie niosą na dłoni pokiereszowane serca.
Będą dni, kiedy będziesz myśleć, że do tamtego brzegu jest o wiele za daleko. Ale będą też i takie, kiedy powiesz do siebie: "Co tam za daleko, przepłynę wpław". Będą dni, kiedy czarne chmury zawisną nad Twoją głową. Ale będą też dni, kiedy pomyślisz: "Co z tego, że chmury... Z tych chmur nie będzie deszczu". Będą dni, kiedy będzie Ci się wydawać, że ktoś podciął Ci skrzydła. Ale będą też takie, kiedy rozłożysz swoje skrzydła i uniesiesz się nad ziemią. Bo życie jest po to, by zdobywać szczyty.
Zawsze stali po przeciwnych stronach przepaści. Na początku małżeństwa przewiesili przez tę przepaść wąski mostek. Od czasu do czasu jedno przechodziło do drugiego, chybocząc się na boki. Tylko po tej drugiej stronie wcale nie było fajnie i w końcu i tak wracali na swoją stronę. I tak żyli przez lata. Z czasem już nawet nie przechodzili na tę drugą stronę, bo i po co.
Ludzie zastanawiają się, gdzie znaleźć szczęście. Bo przecież było z nimi przez jakiś czas, ale jakoś im umknęło. Więc każdego dnia próbują je odszukać, biegną za nim, by stać na nowo szczęśliwymi. A szczęście jest w nas. Często przykryte urazami, złymi wyborami, nieprzemyślanymi decyzjami. Poszukaj go w sobie.
Miłość przychodzi z codziennością, pierwszą burzą, zawieruchą, trzaśnięciem drzwiami. Kiedy przybywa kilogramów po ciąży, a ty w jego oczach wciąż jesteś najpiękniejsza. Kiedy on łysieje, siwieje, garbi się, a ty wciąż wiesz, że to on, a nie żaden inny jest tym wyśnionym. Miłość to nie bieg przez łąkę usianą kolorowymi kwiatami. Miłość to wspólna podróż przez wyboje. To wywrotki na zakręcie. Miłość boli. Zawsze boli, ale jest tego bólu warta.
Ludzie chcą wszystko dookoła siebie zmieniać, ale nie mają ochoty zmieniać siebie. Gdyby częściej myśleli o tym, jak wiele mają, inaczej przeżyliby swoje życie. Nie odkładali ważnej rozmowy na jutro, podróży na inny termin, bo to nie ten moment. A tak naprawdę nie ma dobrych momentów, bo zawsze coś stoi na przeszkodzie, by coś fajnego zrobić. (...) trzeba doceniać to, co się ma teraz, a nie myśleć o tym, czego nam brakuje, ponieważ zawsze nam będzie czegoś brakować.
Cierpienie zawsze bierze się z miłości. Gdy nie ma miłości, nie ma cierpienia. Nasza niezgoda na śmierć bliskiej osoby bierze się z miłości. Miłości, która cierpi, która wykrwawia się z bólu i zranienia.
Wszystkim w życiu przydarzają się przykre historie. Jednego dnia świat jest taki piękny, innego rozsypuje się nam w drobny mak. (...) Od nas zależy, co zrobimy z tymi wszystkimi doświadczeniami, emocjami, zdarzeniami, jakie na nas spadają. My i tylko my budujemy swój świat. Kamyczek po kamyczku wznosimy swoją budowlę.
Po latach przekonałam się, że popełniłam błąd. Ludzie sobie wybaczają. Zdradę tez można sobie wybaczyć, wytłumaczyć. Jesteśmy omylni, ulegamy pokusom, to wcale nie oznacza, że przestajemy kogoś kochać. To znaczy, że błądzimy.
Powiem ci coś : nie próbuj przeżyć życia na zapas. Żyj chwilą. Ciesz się tym co masz teraz, a nie za kilka lat.
Każdy popełnia błędy. Warto czasami wybaczyć. Schować dumę w kieszeń i dalej iść wspólnie przez życie.
Emigracja niszczy miłość, rozluźnia więzy rodzinne. Emigracja hartuje. Jest dla ludzi silnych i odważnych, nie dla wrażliwców. Tutaj zawsze jesteś postrzegany jako obcy. Nie urodziłeś się tutaj, nie znasz ich tradycji. Nie ważne jak bardzo będziesz się starał, co robił i tak będziesz emigrantem, kimś z zewnątrz.
Codziennie mijamy samotnych ludzi, udają przed sobą, że jest dobrze, a wcale dobrze nie jest.
Są chwile, na które z niecierpliwością czekasz, i takie, które bolą. Takie, które chciałabyś, by się nie kończyły, i takie, o których chcesz jak najszybciej zapomnieć. Chwile, z których składa się twoje życie.
Spojrzeli sobie w oczy. Oboje wiedzieli, jak bardzo samotne jest to drugie. Kiedy spotykają się dwie samotności, to wiedzą, że muszą sobie za wszelką cenę pomóc.
Ogień pożądania pali się wysoko. Parzy, grzeje, ale tylko przez chwilę. Potem pozostają zgliszcza i popioły.".
Klaudii wydawało się, że kobiety są stworzone do kochania. Nikt tak mocno nie potrafi kochać jak kobieta. Czasami kobiety kochają tych, którzy nie są warci miłości, tych, którzy ich nie chcą. I choćby wytłumaczyły sobie na milion sposobów, że nie warto, to i tak ich serce będzie kochało. Będą walczyły o uczucie, choćby dogasające.
– To żałosne kobiety – tłumaczyła jej nieraz Olga.
Są chwile, na które z niecierpliwością czekasz, i takie, które bolą. Takie, które chciałabyś, by się nie kończyły, i takie, o których chcesz jak najszybciej zapomnieć.
Chwile, z których składa się twoje życie.
Poczucie winy jest jak powódź, która zalewa wszystko, co napotka na swojej drodze. Moje łzy lały się obficie, zraszając policzki. I wtedy przez chwilę przestawało boleć. Ale łzy obeschły i znów nadchodziła ta fala. Czułam to wszędzie, w każdej cząstce swojego ciała. Ból, który niczym drobne szpileczki wbijał się w mój umysł...
Przeczytała kiedyś słowa Johna Lennona z książki, którą przysłała jej Olga. Nauczyła się ich na pamięć.
"Kazali nam wierzyć, że miłość, ta prawdziwa, zjawia się tylko jeden raz w życiu i do tego zazwyczaj przed trzydziestym rokiem życia. Nie powiedziano nam, że miłość nie jest sterowana i nie przychodzi w ściśle określonym czasie. Kazali nam wierzyć, że każdy z nas jest połówką pomarańczy, że życie ma sens tylko wtedy, gdy znajdziemy tę drugą połowę. Nie powiedziano nam, że rodzimy się w całości, że nikt w naszym życiu nie zasługuje na to, by nieść na swoich barkach odpowiedzialność za dopełnienie naszych braków: rozwijamy się w sobie. Jeśli jesteśmy w dobrym towarzystwie, to jest to po prostu przyjemniejsze. Kazali nam uwierzyć w formułę „dwa w jednym”: dwoje ludzi, którzy myślą tak samo, zachowują się tak samo, że jedynie tak to działa. Nie powiedziano nam, że to ma swoją nazwę: anulowanie siebie; że jedynie osoby o własnej osobowości mogą budować zdrowe związki.
Kazali nam wierzyć, że małżeństwo jest koniecznością i że pragnienia „nie o czasie” muszą być stłumione.
Wmówili nam, że piękni i szczupli są bardziej kochani, że ci, którzy uprawiają mało seksu są zacofani, a ci, którzy uprawiają go zbyt wiele, nie są wiarygodni. Kazali nam wierzyć, że istnieje tylko jeden przepis na szczęście, taki sam dla wszystkich, i ci, którzy starają się go ominąć, skazani są na marginalizację. Nie powiedziano nam, że ten przepis nie działa, frustruje ludzi, alienuje ich i że istnieją alternatywy.
Ach, nie powiedzieli nam nawet tego, że nikt nigdy nam tego nie wyjaśni. Każdy z nas odkryje to na własną rękę".
Miłością nie możemy sterować.Często wpada do nas nie proszona.Nie puka do drzwi.Wlatuje przez okno,komin,,szuka szpar w podłodze,by się nimi przedostać.Wariatka jedna!
- Jaki musi być ten lepszy mężczyzna?
- Taki co to przytulii zadba o kobietę, niebrzydki i niegłupi. Taki który będzie kochał cię tak samo mocno jak ty jego. A i dziki musi być.
- Dziki?
- Tak.
Samotność sprawia, że człowiekowi odbija. Farbuje włosy z blond na czarno, przechodzi na dietę, odsysa sobie tu, wpuszcza gdzie indziej, znajduje kogoś na boku.