Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tych, którzy znają swoją wartość, nie da się złamać, bo prawdziwa siła nie tkwi w wyglądzie, ale w umyśle.

Nasz wygląd to nie jesteśmy prawdziwi my. My jesteśmy głębiej. Trzeba w sobie ukształtować świadomość samego siebie, ale tego wewnętrznego, swojej duszy, człowieczeństwa. Istotne jest, aby zaakceptować to, kim się jest i jakim się jest.

Koszmarem nie jest niepełnosprawność, ale zatrucie nienawiścią, brak nadziei, marzeń i człowieczeństwa czy zwykła ludzka głupota i brak tolerancji.

Poczuła się szczęśliwa. Pierwszy raz od tak dawna i tylko we śnie..

Ten, kto kocha, zawsze okazuję się naiwny.

Całkowita bezradność wkradała się do każdego zakamarka jej umysłu. Ale przecież nie mogła się poddawać, jeszcze nie teraz!

Te szczere rozmowy nie były częste, ale dodawały jej siły, napełniały spragnioną duszę dziewczyny wiarą w ich szczęśliwą przyszłość, dodawały energii i radości.

Chciała też uświadomić ludziom, że życie to wielki dar i nie warto z niego rezygnować, nawet jeśli wszystko obraca się w gruzy, bo na zgliszczach można budować od nowa.

Otuliła się wiosennym powietrzem i muzyką, która wypełniała wnętrze samochodu.

Postanowiła nie zamęczać innych swoimi problemami, poza tym nikt nie mógł jej przepisać lekarstwa na szczęście i na nowe lepsze życie.

Nie zamierzała rozpaczać nad tym,czego już nie mogła zmienić, ani pozwolić, by nienawiść zatruwała jej myśli, a pragnienie zemsty zniszczyło to, co najważniejsze - wiarę, nadzieję i miłość

Polubiła ciemność, tę ciepłą osłonę, która chroniła ją przed rzeczywistością..

Życie stało się snem na jawie.

[...] moc pokonania koszmarów przeszłości leży w jej wnętrzu

Nie cela jest więzieniem, lecz spętany umysł i brak własnych pragnień.

Nie chciała rozumieć, ani wiedzieć, ale wciąż pragnęła żyć.

Nienawiść nie zatruwa życia, tylko nasze własne, niszczy je od środka. Każde doświadczenie, czy dobre, czy złe, uczy nas, jak żyć, i uczy nas pokory. Chorobliwa nienawiść i chęć zemsty to działanie przeciwko sobie samemu.