Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(...) groźba jest bezużyteczna,jeśli się wie, że nie zostanie spełniona, (...).

Jak to się stało, że tak się od wszystkich odcięliśmy? Że jesteśmy tacy samotni.

W byciu obserwowaną dziwne jest to, że nie zawsze wiesz, kiedy to się dzieje.
Ale i tak to czujesz.

Pod maską normalności kryje się ohydny, pokrętny wąż. Czai się pod skórą, wijąc się z frustracji, póki obiekt pożądania nie trafi pod jego kontrolę.

Jak do tego doszło? Kiedy utraciłam siebie?