Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Patrz, jak się zachowują przechodnie. Nie zwracają uwagi, ale można też powiedzieć, że są liberałami – uważają, że w Berlinie każdy sam wybiera, kim chce być. Masowo odcinają się od świata, wtykając w uszy słuchawki swoich odtwarzaczy MP3, ale można przypuszczać , że zwyczajnie lubią muzykę. Patrzą w okna i ziemię, ale to świadczy też o myśleniu.

Reżyser Kutz kręcił w Lipinach swoją śląską trylogię, teraz przyjeżdżają różni inni i się zachwycają oryginalną rozpierduchą dzielnicy i ludźmi stąd, a już najbardziej są zachwyceni, że sami nie muszą tu mieszkać.

Mieć pracę jest lepsze niż mieć czas.

Po lekcjach anglista obiera ustaloną od lat marszrutę na przystanek autobusowy, bez zbaczania, gdyż Podgórze dla wielu już okazało się dzielnicą wryłodajną. Zwłaszcza po zmroku bywa sceną zajść niemiłych.

Przez pędzące wagoniki przetacza się korowód bezdomnych sprzedawców gazet, żebraków, głodnych narkomanów, gitarzystów, flecistów, harmonistów. Ale rolą pasażera jest jechać, a nie rozczulać się nad społecznym przekrojem podziemnego miasta.

W jesień na przystanek nagoniło liści. A oni siedzieli. Starsi, wyrażając się, mówili: kurwa, ale strasznie nie ma co robić.