Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Użalanie się nad sobą to luksus, na który nie mogę sobie pozwolić.

To jest właśnie problem z rzeczami, które się wie: nie można już przestać o nich wiedzieć. Kiedy już się na coś spojrzy albo powie to głośno, staje się to prawdziwe.

- Powiedziałeś, że się wytłumaczysz. Tłumacz więc. Zacznij od tego, jak się tu dostałeś. I po co.
Spogląda w dół.
- Frontowe drzwi były otwarte.
- Nie, nie były.
- Były, jak już je otworzyłem.

- Nie chciałem was nachodzić.
- Wchodzenie do czyjegoś domu i otwieranie drzwi zamkniętych na klucz to w zasadzie definicja najścia - odpowiadam. - Więc jeśli nie chciałeś nas nachodzić, to powinieneś zostawić drzwi w spokoju i nie wchodzić do środka.

Są ludzie, których uśmiech po prostu zmusza innych, żeby go odwzajemnili. Lief taki był. Są też tacy, których sprawia, że zapomina się swojego imienia. Są też uśmiechy, które emanują spokojem, solidarnością i sympatią.