Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu

Miłość nie polega na tym, aby wzajemnie sobie się przyglądać, lecz aby patrzeć razem w tym samym kierunku.

- Na pustyni jest się trochę samotnym.
- Równie samotnym jest się wśród ludzi.

Wiesz... gdy się jest bardzo smutnym, lubi się zachody słońca...

Na zawsze ponosisz odpowiedzialność za to, co oswoiłeś.

Człowiek naraża się na łzy, gdy raz pozwoli się oswoić.

Mowa jest źródłem nieporozumień.

Ludzie mają zbyt mało czasu, aby cokolwiek poznać. Kupują w sklepach rzeczy gotowe. A ponieważ nie ma magazynów z przyjaciółmi, więc ludzie nie mają przyjaciół.

Nawet w obliczu śmierci przyjemna jest świadomość posiadania przyjaciela.

Wszyscy dorośli byli kiedyś dziećmi, ale niewielu z nich pamięta o tym.

Oczy są ślepe, należy szukać sercem.

Gdy ktoś kocha różę, której jedyny okaz znajduje się na jednej z milionów gwiazd, wystarczy mu na nie spojrzeć, aby być szczęśliwym. Mówi sobie: „Na którejś z nich jest moja róża...

Tymczasem jesteś dla mnie jakimś chłopcem podobnym do stu tysięcy innych chłopców. I nie jesteś mi potrzebny. Także i ja nie jestem tobie potrzebny. Jestem dla ciebie tylko jakimś lisem podobnym do stu tysięcy innych lisów. ale jeśli mnie oswoisz, będziemy potrzebowali siebie nawzajem. Staniesz się dla mnie kimś jedynym na świecie.

Nigdy nie jest dobrze tam, gdzie się jest.

Zawsze się wydaje, że w innym miejscu będzie lepiej.

Jeżeli mówicie dorosłym: „Widziałem piękny dom z czerwonej cegły, z geranium w oknach i gołębiami na dachu” – nie potrafią sobie wyobrazić tego domu. Trzeba im powiedzieć: „Widziałem dom za sto tysięcy złotych”. Wtedy krzykną: „Jaki to piękny dom!”

Dla całego świata możesz być nikim, dla kogoś możesz być całym światem.

Zastanawiam się - rzekł - czy gwiazdy świecą po to żeby każdy mógł pewnego dnia znaleźć swoją?

Decyzja oswojenia niesie w sobie ryzyko łez.

Przyjaciele są jak ciche anioły, które podnoszą nas, kiedy nasze skrzydła zapominają, jak latać.

-Gdzie sa ludzie? - zaczal Maly Ksiaze. - Czuje sie troche osamotniony w pustyni...
-Wsrod ludzi jest sie takze osamotnionym - rzekla zmija.

Jeśli coś kochasz, puść to wolno. Kiedy do Ciebie wróci, jest Twoje. Jeśli nie, nigdy Twoje nie było.

Przyjaźń poznaje się po tym, że nic nie może jej zawieść, a prawdziwą miłość po tym, że nic nie może jej zniszyć.

- Nie – odrzekł Mały Książę. – Szukam przyjaciół. Co znaczy „oswoić”?
- Jest to pojęcie zupełnie zapomniane – powiedział lis. – „Oswoić” znaczy „stworzyć więzy”.
- Stworzyć więzy?
- Oczywiście – powiedział lis. – Teraz jesteś dla mnie tylko małym chłopcem, podobnym do stu tysięcy małych chłopców. Nie potrzebuję ciebie. I ty mnie nie potrzebujesz. Jestem dla ciebie tylko lisem, podobnym do stu tysięcy innych lisów. Lecz jeżeli mnie oswoisz, będziemy się nawzajem potrzebować.

...ludzie hodują pięć tysięcy róż w jednym ogrodzie... i nie znajdują w nich tego, czego szukają...

Zrób mi tę przyjemność. Uwielbiaj mnie mimo wszystko.

Jeśli chcesz odejść, to idź. Nie przeciągaj pożegnania, bo to męczące.

Prosto przed siebie nie można zajść bardzo daleko...

Pustynię upiększa to, że gdzieś w sobie kryje studnię.

Należy wymagać tego, co można otrzymać.