Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najgorsza kara, jaką możemy otrzymać, to ta, którą wymierzymy sobie sami.

Patrz na gwiazdy z szacunkiem. W nich zapisana jest Twoja przyszłość.

Coco zawsze powtarzała, że aby być niezastąpionym, trzeba być odmiennym. Dlatego pamiętaj, że to, co cię wyróżnia, jest zawsze twoją zaletą, a nie wadą.

Popatrz na to tak zwane nowoczesne społeczeństwo. Same ideały, ludzie mianujący siebie wzorami i zachwycający się swoim własnym uczestnictwem wyścigu szczurów… Odnoszą sukcesy rzutem na taśmę i biegną dalej, by nikt nie zauważył ich pomyłki. Popełniają błędy i zrzucają je na innych, by zachować dobre imię. Walczą o sukces, nie o efekt pracy. Grunt to zachować pozory! Nie pozwolić światu zobaczyć, jak niewiele jest się wartym. Nie ma co tracić czasu na żmudne poszukiwania i dążenie do czegoś, czego nie osiągniemy! [...] Uczą nas, że najważniejsze jest szybkie osiągnięcie sukcesu i natychmiastowe rezultaty. Że liczy się tylko wrażenie. Trzeba jak najszybciej dostać się na odpowiednio wysoką półkę, a szlify dostaniemy później. Liczy się tylko tempo! Jakby cały świat zapomniał o tym, że aby osiągnąć coś wielkiego i znaczącego, trzeba na to poświęcić tysiące godzin, lata wyrzeczeń i trudu. Że pierwsze próby są często nieudane, ale trzeba stawić im czoła, przyznać się do porażki i pouczonym własnymi błędami odbić się i walczyć od nowa, bo często wychodzi dopiero za drugim, dziesiątym, ani kiedy nawet setnym razem, i jest to lepsze niż masowa produkcja mizeroty! Trzeba czasami zacząć płakać ze złości na siebie, zniszczyć owoc własnej ciężkiej pracy, dźgnąć go dłutem albo spalić, przyznać się, że nie wyszło, tak jak miało, a potem zacząć jeszcze raz. Większą dumą i wartością w naszym życiu będzie nawet jedna rzecz, którą wykonany perfekcyjnie, wiedząc, że była warta włożonego wysiłku, niż tysiąc takich, których będziemy się później wstydzić,. To, co robimy, świadczy o nas, dlatego nawet jeśli ktoś z dołu krzyczy, żeby dać spokój, bo jest OK, nie można tego słuchać. Trzeba wierzyć własnym zmysłom, dążyć do ideału stworzonego w umyśle. I nie bać się przyznać, że nadal się uczymy, bo tylko prawdziwa, a nie pozorna doskonałość przechodzi do historii.