Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Teraz zrozumiałam, jak pięknie mieć jakikolwiek wybór. Jesteśmy głęboko nieszczęśliwi, gdy pozbawieni go musimy akceptować to, co daje nam los. Nie pytając, nie oglądając się na nasze uczucia.

Z chmur wyłania się cień twarzy. Dobrze znanej. Szkoda tylko, że takiej nietrwałej. Że wystarczy jeden podmuch wiatru, by ją unicestwić i wpisać białym pyłem w daleki widnokrąg.

Niech mu się wydaje, że urodził się przed własnym dziadkiem i jest pierwszym zakochanym mężczyzną w tych małych pokoikach na szczycie starej kamienicy.

Wszyscy jesteśmy tacy sami (...) Samotni. Kropka. Peel. Czy tu, czy tam, samotność nosi się jednakową. Jakby była ciuchem pasującym na każdego.

Słowa w szeregu zawsze mogą cokolwiek oznaczać, a myśli, płonące i gasnące w mroku niedomówień tylko bolą i nie chcą znaczyć nic więcej.