Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niczego nie wolno odkładać na potem. Nigdy nie wiadomo, czy jakieś potem jest nam przeznaczone.

Najdłuższy cień zostawiają ci, których kochaliśmy najmocniej .

- Szmata czasu... (...) Ciekawa jednostka. Tak się teraz będę z wami umawiał. Za dwie szmaty czasu. Inna sprawa, że czas to szmata. Wszystko potrafi zeszmacić.

Światłość wiekuista niechaj jej świeci. Światłość wiekuista - jakie to ładne określenie, ile w nim jasności, przestrzeni, nadziei.

A jaki jest czas w domu ciotki? Ani teraźniejszy, ani przeszły. Jakiś inny, niepokojący, nie do określenia, zastygły. Może jutro, pojutrze okaże się, w czym utkwiła. Tylko czy to ma jakieś znaczenie? To przecież nieistotne, czy ogląda się obrazki z przeszłości, teraźniejszości czy z czegoś pośredniego. Obrazki to obrazki. Nikt się do nich zbytnio nie przywiązuje, więc też nikt nie cierpi, gdy one znikają. Nikt.

Cóż zrobić, takie życie. Nigdy nie wiadomo, z której strony wiatr zawieje w oczy. Człowiek się nie ustrzeże.

Śmierć jest wszędzie taka sama.Wszędzie jest beznadziejnie samotna i absurdalna.

Ale życie w ogóle takie jest, bolesne. Ciągle trzeba wybierać. Albo jest się sobą i rani innych, albo tłumi się swoje potrzeby i tęsknoty i rani się siebie.

Szkoda, że na miłość nie ma żadnego lekarstwa. Czasami by się przydało. Parę dni syropu czy tabletek, tydzień zastrzyków i byłoby po kłopocie. A tak ie wiadomo co robić.

Tylko chwila teraźniejsza liczy się naprawdę. Tylko nią warto się przejmować, radować lub smucić, w zależności od tego, co przynosi...

Chciwość! To ona zmienia ten świat.