Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świat składa się nie tylko z tego, co istnieje, lecz i z tego, co mogłoby istnieć.

Widzisz, że dzień inaczej wygląda, gdy nadchodzi, inaczej, gdy już jest, i inaczej, gdy minie. Jak fale.

Idąc do lasu, aby zerwać coś do zjedzenia, już myśli się o takim, a nie innym owocu. Później może się zdarzyć, że znajdzie się inny owoc, nie ten, o którym się myślało. Innej przyjemności się oczekiwało, a inną otrzymuje.
Nigdy jednak dotąd nie zwróciłam uwagi na to, że w samym momencie znalezienia innego owocu rodzi się w umyśle coś w rodzaju odepchnięcia lub odsunięcia na bok. Obraz owocu, którego się nie znalazło, jest wciąż przed tobą. To trwa krótko, ale gdyby się chciało, można by zatrzymać ten obraz dłużej. To znaczy, gdyby było możliwe, by tego chcieć. Można posłać swoją duszę za tym, czego się pragnęło, zamiast zwrócić ją ku dobru, które się otrzymało.
Można odrzucić prawdziwe dobro! Można zepsuć sobie smak tego prawdziwego, dobrego
owocu, myśląc o innym.

Tak jak nie można porównywać osób, tak nie można porównywać cierpień, chyba że mowa o takim porównaniu jak między kimś, kto sparzy sobie palec gasząc iskrę, a strażakiem, który oddaje życie w walce z pożarem wynikłym z nie zgaszonej w porę iskry.

- Nie ma czasu na wyjaśnienia.
- Nie ma czasu? A co się stało z czasem? - zapytała.

Ale ty nie masz na ten temat nic do powiedzenia, a jednak ubierasz to nic w słowa.