Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie pragnij perfekcji. Pragnij spełnienia. Perfekcja to nieosiągalna iluzja.

Pamiętaj czego się nauczyłaś, i znów kogoś pokochaj. Znajdź kogoś do kochania i obdarz go bezwarunkową miłością. Po to tu wszyscy jesteśmy.

Większość ludzi kocha z zamkniętym sercem, tylko jeśli coś się stanie albo nie stanie, tylko do pewnego momentu. Jeśli osoba, którą kochamy, zrani nas, zdradzi, porzuci, rozczaruje, jeśli okaże się, że trudno ją kochać, często przestajemy. Chronimy nasze delikatne serca. Zamykamy się, uciekamy, wstrzymujemy, odłączamy, wycofujemy. Czasem nawet nienawidzimy.
Większość ludzi kocha warunkowo. Większości ludzi nikt nigdy nie prosi, by kochali całym, otwartym sercem. Kochają tylko częściowo i jakoś dają sobie radę.

Mamy pastylki na ból głowy, antydepresanty na smutek, Boga na problemy wierzących. Na autyzm nie mamy nic.

Przestań o tym gadać. Przestań szukać odpowiedzi u innych. Wycisz się i uspokój, i zadaj sobie w końcu te pytania z zadania domowego, którego się tak boisz. Cokolwiek wsród nich odnajdziesz, taka będzie prawda. To jest moja odpowiedź, Tak własnie bym zrobiła.

To jak rzucić szklanym wazonem o mur z cegieł, oczekując, że nie rozbije się na tysiąc drobnych kawałków, a potem dziwić się, być wręcz wstrząśniętym, że nie można już nalać do niego wody.

Doświadczenie miłości to więcej niż dotyk i słowa.

Wierzę, że jesteśmy czymś więcej, niż krwią i kośćmi, że wszyscy jesteśmy duchami, które mieszkają na ziemi dla jakiegoś duchowego celu.

Spektrum (autyzmu) jest długie i szerokie, i wszyscy się na nim znajdujemy. Kiedy się w to uwierzy, łatwo zobaczyć, ile mamy ze sobą wspólnego.

Fiolet byłby niebieski, gdyby nie czerwień.

.....rzeczy niezrozumiałe , to tak naprawde boski porzadek...

Czuła się prawie tak, jakby rzucił na nią zaklęcie, jakby był magnesem, który ciągnie ją ku sobie.

Nienawidziła tego, że płacze, kiedy jest zła, jakby jej emocjonalna instalacja była źle podłączona.

Czuła się, jakby zamiast bohaterką, była świadkiem swojego życia. (...) Miała wrażenie, że ogląda nudny film o nudnej kobiecie - film, w którym niewiele się działo i choć najchętniej przełączyłaby kanał, z jakiegoś powodu przykuta jest do ekranu.

Niezmienność sprawia, że czuję się dobrze.
Niezmienność sprawia, ze czuję się bezpiecznie.
Niezmiennie.

Znajdź kogoś do kochania i obdarz go bezwarunkową miłością..

To jak rzucić szklanym wazonem o mur z cegieł, oczekując, że nie rozbije się na tysiąc drobnych kawałków, a potem dziwić się, być wręcz wstrząśniętym, że nie można już nalać do niego wody".

Zastanowiła się, jak czuje się Dawid, jeśli już wstał i zdał sobie sprawę z tego, jaki dziś dzień, i czy myśli o Anthonym. Miała nadzieję, że znajdzie pocieszenie. Serce bolało ją, gdy o tym myślała, żałując, że ona nie może mu go dać. Ale nie mogła. W niej samej nie było pocieszenia, a nie mogła dać komuś czegoś, czego sama nie miała. On też go nie znalazł.

Czas potrafił być zabawny. Zginał się, oplatał, rozciągał i ścieśniał - w zależności od perspektywy.

Bo świat jest pełen ludzi, Anthony, nie huśtawek, a ja chcę, żebyś był szczęśliwy na świecie, a nie tylko na huśtawce. Czy pragnę zbyt wiele?

Zanim. To słowo zawisło w powietrzu samotnie, nie potrzebując towarzystwa innych.

Daj sobie trochę czasu, żeby bez poczucia winy nie myśleć o swoim małżeństwie. Potem wróć do tematu z wolną głową i świeżym spojrzeniem, kiedy poczujesz, że jesteś gotowa.

(...)patrzyły cały czas, oceniając mnie i myśląc: "Boże, jak dobrze, że nie jestem nią".

Przestań o tym gadać. Przestań szukać u innych odpowiedzi. Wycisz się, uspokój i zadaj sobie w końcu te pytania z zadania domowego, którego tak się boisz. Cokolwiek wśród nich odnajdziesz, taka będzie prawda. To twoja odpowiedź.

Wszyscy chcieli, żeby zaczęła żyć dalej. Żyć dalej. Żyć od nowa. A ona nie chciała. Chciała być sama na Great Point, daleko od wszystkich pułapek. Chciała stać w miejscu i nigdzie się nie ruszać".