Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książki i człowiek mają tych samych nieprzyjaciół: ogień, wilgoć, robactwo, czas; i własną treść.

Zrywa się wiatr!... Spróbujmy żyć: tak trzeba!

Istnieje w literaturze pomieszanie utworów, wśród których trudno jest od razu odróżnić te, które umysł ożywiają i podniecają, od tych, które go pogłębiają i porządkują. Są utwory, p o d c z a s k t ó r y c h umysł z upodobaniem stwierdza, że oderwał się od siebie, i takie, p o k t ó r y c h stwierdza z zadowoleniem, że jest bardziej niż kiedykolwiek sobą.

Poczucie, że jest się wszystkim i oczywistość, że jest się niczym.

To zależy od tego, kto przechodzi,
czy okażę się grobem czy skarbcem,
czy przemówię, czy też zamilknę
zależy to tylko od ciebie
przyjacielu nie wchodź bez pragnienia.

Przedmiotem prawdziwej krytyki powinno być ustalenie, jakie pytania stawiał sobie autor (świadomie bądź nieświadomie) oraz dociekanie, czy odpowiedział na nie, czy też nie.

Trzeba być lekkim jak ptak, a nie jak piórko.