Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mój przyjaciel, wykładowca akademicki, powiedział:
- O mojej półce z książkami myślę jak o trofeum dokonań.Patrząc na grzbiety przypominam sobie, gdzie byłem,kiedy je czytałem, i co wyniosłem z lektury. W jednej części pokoju trzymam książki, które zamierzam przeczytać, w innej przeczytane. Mogę więc odwiedzać starych przyjaciół lub wypróbować coś nowego.

Książki są nie tylko przedmiotami, ale także dynamicznymi artefaktami, kamieniami milowymi, które wskazują gdzie nasza indywidualna droga nagle skręciła - nasza bardzo indywidualna droga, ponieważ książka, która odmieniła życie jednego człowieka, drugiemu kojarzy się z koszmarem wypracowania z angielskiego. Nie sposób przewidzieć, co wywrze wpływ na kogo. Działa tu alchemia zgrania w czasie, temperamentu i tytułu.

Księgarnie są magią, a książki to mapy drogowe, za pomocą których życiowi rozbitkowie odnajdują się nawzajem.

Nawet jeśli nie wiesz, co należy powiedzieć, każdy człowiek zasługuje na to, by go wysłuchać.

Tam, gdzie jest chichot, jest i nadzieja. Nadzieja w połączeniu z ciężką pracą może pokonać nawet głupotę.

[...] książki to coś więcej niż tylko słowa na papierze. Wyznaczają one istotne momenty w naszej podróży przez życie.

Zakochiwanie się to zdradliwa sprawa. Zaczynasz czytać, potem podnosisz wzrok i widzisz, że pora kolacji minęła dwie godziny temu, w pokoju zapada mrok, pies wyje uparcie, bo go nie wypuściłaś na dwór, a mąż po powrocie z wycieczki dziwi się, czemu wyglądasz tak, jakbyś płakała.

Konsumenci jedzą w barach McDonald's, ponieważ, w Stambule czy w Iowa, wiedzą, co dostaną. Ludzie szperają w księgarniach, bo tego nie wiedzą. Jak często w dzisiejszym świecie mamy okazję, by poszukiwać skarbów?

Jesteśmy barmanami w pubie dla intelektualistów, którym inni zwierzają się ze swoich problemów.

Z powodów finansowych i braku czasu gotowanie w domu należało bardziej do gatunku fantasy niż literatury faktu.