Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Próbą naszego charakteru jest nie to, ile łez wylejemy, ale jak się zachowamy, kiedy obeschną.

Każdy wizerunek królowej to oświadczenie polityczne, a nic nie przemawia równie głośno, jak jej strój.

- Każdy ma swoje tajemnice. Jego po prostu są mroczniejsze. A mnie czynią lepszą artystką.
Henri kręci głową.
- Jesteś zagadką.
- To jak wgląd w duszę człowieka - tłumaczy Curtius. - Sztuka nie jest produktem ciszy tylko emocji. Sprawia, że widz coś czuje. Zazdrość, zdumienie...
- Wstręt - wpadam mu w słowo. - Teraz, kiedy wiem, kim on jest, czym jest, wiem, jak go wyrzeźbić.

- Kim my jesteśmy? - pytam bezradnie. - Rojalistami? Rewolucjonistami?
- Tymi, którzy przeżyją - odpowiada.

- Wiem, że zostali zmasakrowani (...). Ale widziałam, jak umierają zwierzęta, i wiem, że śmierć jest szybka. Ważna jest radość, jaką przeżyliśmy przed nią.

Wizerunki królowej można zobaczyć w Paryżu na każdym kroku. Nasze różni od wszystkich innych złudzenie cielesności. Kuszące wygięcie szyi królowej, miękkość jej ręki, pomalowane paznokcie u nóg wystające spod koronkowej halki. Ludzie chcą zobaczyć takie rzeczy. Po prostu dajemy im to, czego chcą. Co w tym złego?

Ludzie ktorym ze sobą nie po drodze często się mijają".