cytaty z książki "The Way of Kings 1"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Życie ponad śmiercią. Siła ponad słabością. Podróż ponad celem.
Uczucia są tym, co definiuje człowieka, a panowanie nad nimi jest oznaką prawdziwej siły. Brak uczuć oznacza śmierć, ale działanie pod wpływem każdego uczucia, oznacza bycie dzieckiem.
Nigdy nie oczekuj od ludzi poświęcenia, którego sam byś nie podjął. Nigdy nie każ im walczyć w warunkach, w których sam odmówiłbyś walki. Nigdy nie proś człowieka, by dopuścił się czynu, którym nie splamiłbyś swoich rąk.
Czy ktoś, jakaś niewidzialna istota, musi zadecydować, że coś jest dobre, żeby było dobre? Wierzę że moja własna moralność, która odpowiada tylko przed moim sercem, jest pewniejsza i bardziej prawdziwa niż moralność tych, którzy postępują właściwie jedynie dlatego, że boją się kary.
Ktoś musi zacząć. Ktoś musi wystąpić naprzód i zrobić to co jest właściwe, ponieważ jest właściwe. Jeśli nikt nie zacznie, to nikt nie może podążyć za nim.
Ludzie są niegodni zaufania w wielu kwestiach. Ale ich chciwość jest czymś, na co zawsze można liczyć.
Nie cel się liczy, ale sposób w jaki się do niego dociera.
Nie chciałem obrażać waszej głupoty. Naprawdę, jest spektakularna i warta wszelkich pochwał.
Cały świat zachowuje się tak, jak powinien, poza ludźmi. Może właśnie dlatego tak często chcecie zabijać się nawzajem.
Czasami nagroda nie jest warta swojej ceny. Sposób, w jaki osiągamy zwycięstwo, jest równie ważny, jak samo zwycięstwo.
Filozofia? (...) Czy to nie sztuka mówienia o niczym przy użyciu jak największej ilości słów?
Być człowiekiem to znaczy pragnąć tego, czego nie można mieć.
Przejmuj się, ale nie za bardzo. Przyjmuj odpowiedzialność, ale się nie obwiniaj. Chroń, ratuj, pomagaj, ale wiedz, kiedy zrezygnować.
Pamiętamy dobre czasy i złe czasy, zapominając, że większość nie jest ani dobra, ani zła. Po prostu jest.
Jednakże oczekiwania są jak delikatna porcelana. Im mocniej się je ściska, tym bardziej prawdopodobne, że pękną.
Twierdzę, że żadne osiągnięcie nie ma tak wielkiej wagi jak droga, która do niego prowadziła. Nie jesteśmy istotami celu. To podróż nas kształtuje.
Celem opowiadającego historię nie jest powiedzenie ci, jak masz myśleć, ale podanie ci pytania, nad którym musisz się zastanowić.
Ja też nie wiem kim jestem. Mostowym? Chirurgiem? Żołnierzem? Niewolnikiem? To tylko etykietki. Wewnątrz jestem sobą. Kimś o wiele innym niż przed rokiem, ale nie mogę się tym przejmować, więc po porostu się nie zatrzymuję i mam nadzieję, że stopy zaprowadzą mnie tam, gdzie muszę się udać.
Zbyt wielu z nas zwraca uwagę na to, co pochłaniamy ustami, a o wiele mniejszą na to, co przechodzi przez nasze uszy i oczy.
Ciało potrzebuje wielu różnych rodzajów pożywienia, by zachować zdrowie.
A umysł potrzebuje wielu różnych idei, by zachować bystrość.
Brak uczuć oznacza śmierć, ale działanie pod wpływem każdego uczucia oznacza bycie dzieckiem.
Jakże łatwo zignorować czarne serce, jeżeli otacza je wyprasowany mundur i reputacja uczciwego.
Ile razy mógł upaść człowiek, zanim przestawał mieć siłę, by znów się podnieść?
Czasami najtrudniej zaakceptować nam w innych to, czego sami kurczowo się trzymamy.
Dziesiątki świec wypalały się na półce przede mną. Każdy z moich oddechów sprawiał, że drżały. Dla nich byłem potworem, przerażającym i niszczycielskim. A jednak, gdybym zbliżył się za bardzo, mogłyby zniszczyć mnie.
Celem opowiadającego historię nie jest powiedzenie ci, jak masz myśleć, ale podanie ci pytania, nad którymi musisz się zastanowić. Zbyt często o tym zapominamy.
Dla wielu w zapisywaniu historii nie chodzi o prawdę, ale o przedstawienie w najbardziej pochlebny sposób siebie i swoich motywacji.