Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miłość to jedyny kamień, który zawsze potyka się o tego samego człowieka.

Powiadają, że prawdziwy przyjaciel to ten, który potrafi przypomnieć sobie i zapomnieć w tym samym czasie.

Nie słowami prosi się o wybaczenie.

Komedia uczy nas, iż nie należy brać życia nazbyt serio, tragedia zaś uczy nas, co się dzieje, kiedy nie bierzemy na serio tego, czego nas uczy komedia.

Nawet jeśli życie nie jest snem, to przynajmniej jest spektaklem, w którym okrutny absurd opowieści snuje się zawsze pośród kulis, a między niebem a ziemią nie ma większej i skuteczniejszej zemsty niż wykuwanie, słowo po słowie, piękna i przemyślności, by odnaleźć sens w bezsensie rzeczy.

Bluźnierstwo zniewagą okrywa jedynie tego, kto sięga po nie, by szydzić z innych.

Aplauz ma wartość tylko wtedy, gdy rozlega się we właściwym momencie. Gdy przychodzi niczym późny i zwiędły kwiat, jest tylko obelgą i zniewagą.

Tylko smutek jej spojrzenia zasnuwał cieniem blask owej wymykającej się słowom piękności.

Niech miejsce to będzie sekretem, tajemnicą, której początek i koniec nikomu nie będą znane.