cytaty z książek autora "Anna Bojarska"
Piję, żeby utopić moje smutki. Ale te cholerstwa nauczyły się pływać.
- Wie Pan, okropnie smutne te Pana obrazy. - A życie jest wesolutkie, co?
Są nadludzie i podludzie,ale i nadludzi za dużo,żeby się zmieścili przy jednym stole,muszą się zmieniać.Muszą się mordować.Muszą robić rewolucje.
Świat jest, jaki jest. Zawsze był. Ale można kogoś kochać. I można - o, kurwa - można być kochanym. To bywa, to się zdarza, to nasz jedyny ratunek przed tym piekłem.
Każda władza bije;może,to bije.Starczy,że jej wolno.
- Gdybym miała instrukcje...
- A jak się urodziłaś, to ją miałaś? Jak żyć?
Nie magu, niet sil, nie umieju! Nie magu, razrieszitie mienia. - nie mogę, nie mam sił, nie potrafię. Nie mogę, wybaczcie mi.
Upadek. Klęska. Nie udało się! Najprostsze słowa., Nie udało się!
Nasz komunizm był prowincjonalny,nasze obalenie komunizmu było prowincjonalne,nasza polityka była prowincjonalna,nasze zasady (...) były prowincjonalne: wiocha,wieczna wiocha!
Chcesz pan melodramatu,panie Pipman,to se pan jego kup!
Świat składa się z ludzi gotowych na wszystko i z tych nie gotowych na wszystko.
Pierwsi uważają drugich za idiotów.
Drudzy uważają pierwszych za supermanów i szczęściarzy. Dopóki się nie zamienią rolami.
Co nie jest bardzo trudne.