cytaty z książki "Lew i lilie"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Jedynie pierwsze związki mogą być w pełni czyste i w pełni szczęśliwe. Nic ich nie zastąpi, jeśli są nieudane. Następne miłowanie nigdy nie osiągnie tej czystej doskonałości; nawet gdy jest trwałe jak skała, w jego marmurze biegnie żyła innej barwy, niby zaschła krew przeszłości.
Ale póki serce bije w piersi, nigdy nie jest się do końca przegranym.
Trzeba żyć - powtarzał sobie w duchu Robert - to cały sekret, trzeba wytrwać, aż nadejdzie dzień zwycięstwa.
Nie istnieją zbawienne klęski, ale bywają zgubne zwycięstwa.
...TU AUTOR ZMUSZONY PRZEZ HISTORIĘ DO ZABICIA SWEGO ULUBIONEGO BOHATERA, Z KTÓRYM WSPÓŁŻYŁ W CIĄGU SZEŚCIU LAT, ODCZUWA SMUTEK RÓWNY ZMARTWIENIU KRÓLA ANGLII EDWARDA; PIÓRO WYPADA MU Z RĄK, JAK MÓWIĄ STARZY KRONIKARZE, I NIE PRAGNIE CIĄGNĄĆ OPOWIEŚCI, PRZYNAJMNIEJ NA RAZIE, A JEDYNIE ZAZNAJOMIĆ CZYTELNIKA Z KOŃCEM ŻYCIA NIEKTÓRYCH GŁÓWNYCH BOHATERÓW TEJ HISTORII.
Na wspólnych interesach i budowaniu wspólnej przyszłości budują się najlepsze przyjaźnie.
Wchodząc na drogę kłamstwa powszechnie się mniema, że będzie ona i krótka, i łatwa; swobodnie, a nawet z pewną przyjemnością człowiek pokonuje pierwsze przeszkody; ale niebawem las gęstnieje, droga się zaciera, rozwidla na ginące w bagnach ścieżki; wędrowiec potyka się co krok, grzęźnie, zapada; rozdrażniony, nie szczędzi próżnych wysiłków, lecz każdy z nich powoduje nowe nieroztropne posunięcie.
Bezmyślność nie przeszkadza w działaniu, wręcz przeciwnie, zaciemnia przeszkody i pozwala wierzyć, że osiągnięcie celu jest banalnie proste, choć każdy rozumny człowiek widzi, że sprawa jest beznadziejna.
Tłum posiada dwa głosy:jeden nienawiści, a drugi radości;co za dziwo, że tyle gardeł wrzeszcząc naraz może wydawać dwa tak różne dźwięki.
To dość pospolity błąd ludzkiego myślenia: wierzyć, że inni przykładają do nas taką samą wagę jak my sami. Tak naprawdę ludzie, poza przypadkami, gdy mają jakiś szczególny interes, aby pamiętać, szybko zapominają, co nam się przydarzyło. A jeśli nawet sobie przypomną, to na pewno ich wspomnienie nie będzie miało takiego znaczenia, jak nam się wydaje.
Życie samo kala człowieka i tyle traci on na czystości, ile zyskuje na sile. Najprzezroczystsze źródło stając się rzeką nie może uniknąć zanieczyszczenia błotem i mułem.
Przyzwyczajenie w miłości odsłania charakter. Jedynie rzecz nowa skłania do wysiłku, a człowiek obawia się tylko tego, czego jeszcze nie zna.
Władza bez zgody tych, którymi rządzi, jest oszustwem i nigdy nie trwa długo, jest niesłychanie kruchą równowagą i nagle załamuje się, gdy dostateczna liczba ludzi sobie uświadomi, że dzieli te same przekonania.
Nic nie zmusza Boga, by bezpośrednio wkraczał i karał krzywoprzysięzcę, a Niebo może milczeć. W niecnych duszach tkwi wystarczający posiew ich własnego upadku".
Kochankowie powinni pamiętać, że z chwilą gdy miłość wygasa, stają wobec siebie tacy, jak przed nawiązaniem romansu.
Chciał, aby go podziwiano, i zarazem pragnął sam siebie podziwiać.
Powiada się, że mocnych ludzi cechuje umiejętność przyznawania się do popełnionych błędów. Może są jeszcze mocniejsi, którzy ich nigdy nie uznają.