Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Co najważniejsze, szczególnie kiedy dziecko się złości lub rozpacza, możliwe, że lewopółkulowe procesy, takie jak przetwarzanie mowy, analiza i myślenie, są czasowo wyłączone z powodu całej tej adrenaliny pompowanej do krwi w stanie nadmiernego pobudzenia. A więc im bardziej przytłoczone jest dziecko, tym mniej zdolne do kontrolowania, oceny i modulowania własnych emocji. W pierwszej kolejności potrzebuje ono przywrócenia do stanu spokoju i to właśnie powinno stać się priorytetem rodzica (lub nauczyciela) - pomoc w uspokojeniu się, a nie wymuszanie na dziecku kontroli, oceny czy modulowania tego, co czuje.

Pozytywne emocje dziecka "napełniają bak" energią, która pozwala na radzenie sobie z górkami i dołkami, więc jeśli podzielacie ich uczucie zachwytu i zadowolenia, pomnaża to ich pozytywne samopoczucie. Negatywne emocje wysysają energię, więc jeśli uda wam się złagodzić negatywne uczucia dziecka - nie przez ignorowanie ich ani umniejszanie, ale pomoc w przeżyciu - znacząco zmniejszacie obciążenie jego układu nerwowego.

Żadne namowy nie skłonią dziecka do tego, by się uspokoiło. Zanim zaczniesz "edukować", musisz dziecko ukoić. Zanim nauczymy dziecko jak obserwować, oceniać i modyfikować emocje, potrzebujemy skupić się na "trzech R" regulacji emocji: Rozpoznanie. Redukcja. Regeneracja. Rozpoznaj oznaki narastającego stresu. Zredukuj stres. Zregeneruj siły i odzyskaj energię.

Zgodnie z metodą samoregulacji zamiast ignorować uczucia, powinniśmy nauczyć się rozpoznawać je jako oznaki, że nasz poziom stresu jest zbyt wysoki - czyli że nasz system alarmowy jest ciągle włączony, bo tym, co naprawdę ważne, jest umiejętność wyłączania alarmu.

Rodzice powinni stać się świadomi nie tylko tego, co wywołuje niski poziom energii i wysoki poziom pobudzenia u ich dzieci, ale w równym stopniu tego, co powoduje podobny stan u nich samych. Koniecznie jest być uświadomił sobie, że tak jako jak u twojego dziecka, również u ciebie prawdopodobieństwo wybuchu z powodu czegoś, co ono mówi lub robi, jest o wiele większe, kiedy jesteś w stanie o niskim poziomie energii/wysokim poziomie pobudzenia, niż wtedy, kiedy jesteś spokojny i zrelaksowany.

Dzieci często mówią nam o tym, że coś ich stresuje, za pomocą swoich ciał i działań, a jeśli nie zareagujemy na ten komunikat, biorą sprawy w swoje ręce i radzą sobie najlepiej jak potrafią.

Wszyscy chcemy, żeby nasze dzieci miały udane życie społeczne. Aby to było możliwe, muszą umieć odczytywać sygnały niewerbalne, a niektóre dzieci potrzebują w tym obszarze nieco więcej naszej pomocy. I niekończącej się cierpliwości! Ostatecznie wszystkie dzieci mogą się nauczyć "czytania w myślach", pod warunkiem że są spokojne i uważne. Tak więc musimy wychwytywać oznaki podwyższonego pobudzenia społecznego, takie jak trzymanie się spódnicy nauczycielki.

Pierwsze pytanie w Self-Reg podpowiada nam, żebyśmy upewnili się, czy to naprawdę kwestia dyscypliny - czy mamy do czynienia z niewłaściwym zachowaniem, czy też zachowaniem wywołanym stresem. To rozróżnienie jest absolutnie kluczowe.

Zetknięcie z czyimś stresem lub oczekiwania wobec nas, że przedłożymy potrzeby innych ponad swoje własne, jest stresorem, czasami bardzo silnym.

Badania wykazują, że nudę powoduje nadmierna stymulacja.

Kiedy nasze dziecko zachowuje się w sposób, który nas martwi albo nawet irytuje, musimy zadać sobie pytanie: co jest źródłem stresu, który wywołuje to zachowanie?

Aby pomóc naszym dzieciom w rozwoju emocjonalnym, musimy im pomóc wyrażać to, co czują, i czuć się bezpiecznie, kiedy to robią. Potrzebują one poszerzyć swój słownik emocji i umiejętność refleksyjnego myślenia, a także rozróżniania poszczególnych elementów własnych reakcji emocjonalnych. Muszą nauczyć się rozpoznawać to, co wywołuje w nich emocje, a w miarę dorastania zrozumieć swoje wrażliwe punkty.

Celem Self-Reg jest wsparcie dzieci w procesie rozpoznawania stanu, w którym posiadają niski poziom energii i wysoki poziom napięcia, a następnie radzenia sobie z nim. Aby to było możliwe, muszą rozpoznawać sytuacje, w których znajdują się w stanie zbyt niskiego lub zbyt wysokiego pobudzenia.